Μωροί και πεινασμένοι

Του Στέφανου Κασιμάτη

Διαπιστώνω ότι η περίφημη ομιλία του αείμνηστου Στιβ Τζομπς προς τους αποφοίτους του Στάνφορντ, το 2005, έγινε πολύ της μόδας μετά τον θάνατο του ανθρώπου, για τον οποίον θα κυριολεκτούσε κανείς λέγοντας ότι με τις ιδέες του άλλαξε τον τρόπο της ζωής μας.

Ωστόσο, έχω και μερικές επιφυλάξεις ως προς την ερμηνεία που θα δώσουμε στα λόγια του, καθώς βλέπω ότι πολλοί δίνουν έμφαση στην ακροτελεύτια προτροπή του προς τους νέους: «Stay hungry, stay foolish», (μείνετε πεινασμένοι, μείνετε μωροί). Επίσης όμως, γνωρίζοντας ότι, καθώς μας διακρίνει η τάση προς την ευκολία, συνηθίζουμε να ερμηνεύουμε φράσεις που μας αρέσουν κατά το συμφέρον μας, αγνοώντας το συγκείμενο.

Το λέω διότι η πείνα (μεταφορικώς) και η μωρία (κυριολεκτικώς) μας έχουν οδηγήσει εδώ όπου βρισκόμαστε σήμερα.