 |
| GLADSTONE-WICET Terminal (Photo Google) |
Φώναξα το καμαρωτάκι. Έφτασε λες και διακτινίστηκε.- Sir!…
- Πάρε αυτά και πάμε κάτω!
Του έδωσα 3 ντοσιέ, πήρα κι εγώ άλλα 2, τις σφραγίδες, το ταμπόν και κατεβήκαμε τις σκάλες.
*****
Σε κάθε άφιξη/αναχώρηση πάντα μεταφέρομαι στο γραφείο πλοίου.
Οι ντόπιοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τις σκάλες. Τρία καταστρώματα ψηλότερα δεν τα λες και λίγα όταν εν τω μεταξύ έχεις ανεβεί τη σκάλα του ακκομμοδεσίου, που σε πιάνει δέος και μόνο που τη βλέπεις.
Από την άλλη εμείς δεν θέλουμε να λερώσουμε το «σπίτι» μας, ειδικά τώρα που το φορτίο είναι κάρβουνο. Όσο σύγχρονο και καθαρό κι αν είναι το λιμάνι ακόμα και η ελάχιστη σκόνη φτάνει και περισσεύει για να χρειαστούν κάμποσες ώρες καθαρισμού.
Μέση οδός η λύση του γραφείου πλοίου, που εδώ που τα λέμε γι’ αυτό υπάρχει στα καράβια ή μάλλον για να το πούμε καλύτερα, ένας από τους λόγους που υφίσταται.
Έτσι με επισκέπτες και πλήρωμα ευχαριστημένους, το πλοίο μένει σχεδόν καθαρό, και εκτός από τη θάλασσα, πλέουμε και σε… πελάγη ευτυχίας.
*****
Στο γραφείο πλοίου είχαν αρχίσει να μαζεύονται διάφοροι. Μερικούς απ΄ αυτούς τους είχα δει χθες στην άφιξη. Ο πράκτορας, ο foreman, ο υπεύθυνος φορτίου.
Περιέργως ο AMSA δεν ήταν ανάμεσά τους. Δεν το λες και κακό αυτό. Αλλά αφού δεν είχε έρθει χθες, αν τον έβλεπα ξαφνικά μπροστά μου δεν θα ήταν κι έκπληξη.
*****
*****
Ένας απ΄αυτούς σηκώθηκε μου έσφιξε το χέρι, συστήθηκε και μου έδωσε την κάρτα του. Ήταν ο shipchandler (τροφοδότης, προμηθευτής).
- Ήρθαν τα τρόφιμα και τα ανταλλακτικά; τον ρώτησα.
*****
Ευκαιρίας
δοθείσης στα βαπόρια ο shipchandler, στα
ναυτικο-ελληνο-βαρβαρικά, λέγεται Σιψάλτης. Δηλαδή «τρέχα-γύρευε», αλλά σίγουρα
έχοντας ρίζα από την αγγλική λέξη.
*****
- Έρχονται Captain στο δρόμο είναι το φορτηγό. Εγώ ήρθα νωρίτερα να δείτε τις λίστες τα τιμολόγια και να υπογράψουμε.
- Οι υπογραφές όταν έρθουν και ελεγχθούν.
- ΟΚ Captain, φυσικά!
Λίγο παραπέρα ένας άλλος με μια μακριά κυλινδρική συσκευασία από σκληρό χαρτόνι δίπλα του.
«Αυτός είναι ο πράκτορας» είπα από μέσα μου.
- Οι χάρτες είναι αυτοί; Τον ρώτησα χαμογελώντας.
- Ναι Captain! Ησύχασες τώρα; είπε και χαμογέλασε κι αυτός.
- Ησύχασα, αλλά μη με παρεξηγείς!
- Δεν σε παρεξηγώ, σε καταλαβαίνω, είπε με κατανόηση.
Ποιος ξέρει πόσοι καπεταναίοι του έχουν γίνει στο παρελθόν στενός κορσές για τον ίδιο λόγο και πόσοι ακόμα θα ακολουθήσουν! Από αύριο κιόλας!
Δίπλα τους σκυμμένοι στα χαρτιά τους δύο ακόμα, έγραφαν, σφράγίζαν…
Ετοίμαζαν τα έγγραφα του φορτίου. Τους έλειπε η ώρα ολοκλήρωσης της φόρτωσης, η ακριβής ποσότητα του φορτίου, τα βυθίσματα του πλοίου, το draft survey κλπ.
Δεν τους μίλησα, ούτε μου μίλησαν, δεν υπήρχε λόγος.
Γι΄ αυτούς άλλο ένα πλοίο που φόρτωνε ελάχιστο μέρος από το ατέλειωτο κάρβουνο του Queensland. Άλλος ένας πλοίαρχος, άχρωμος, άγευστος, αδιάφορος γι' αυτούς. Σε λίγη ώρα άλλο ένα καράβι, στην ίδια θέση και φτου κι απ΄την αρχή. Μια ατέλειωτη, ασήκωτη, βαθιά ρουτίνα.  |
| GLADSTONE-WICET Terminal (Photo Google) |
Την ίδια ώρα το υπόλοιπο πλήρωμα ασχέτως ειδικότητας και βαθμού ξεφόρτωνε το φορτηγό, που μόλις είχε ήδη φτάσει με τα Spares και τα Provision Stores, και τα ανέβαζε στο πλοίο.
Σε λίγο ο Α’ μηχανικός για τα spares, o ανθυποπλοίαρχος για τα safety, τα navigation, τα εφόδια καταστρώματος, τα νέα φάρμακα που αντικαθιστούσαν τα ληγμένα, ο μάγειρας για τα provisions, μου έφεραν υπογεγραμμένες τις λίστες παραλαβής. Ήταν όλα εντάξει.
Πήρα παράμερα τον Σιψάλτη και τελειώσαμε και με τις δικές μου τελικές υπογραφές και σφραγίδες. Μου έδωσε τα αντίγραφα, δώσαμε τα χέρια, μου ευχήθηκε καλό ταξίδι και εξαφανίστηκε.
Τα δρομολογημένα γεγονότα άρχισαν να τρέχουν.
Εμείς, οι του καταστρώματος, δίναμε τις τελευταίες ποσότητες φορτίου για το τριμάρισμα (trimming) και τα αμπάρια Νο1 και Νο7 εναλλάξ ζύγισαν το πλοίο ενώ ταυτόχρονα ελέγχαμε την εγκάρσια κλίση και δίναμε οδηγίες που ακριβώς να φορτώνουν για να την κρατήσουμε στο «μηδέν».
Στις 15:55 η φόρτωση τελείωσε, το Draft Survey άρχισε και 16:30 τελείωσε.
Ο υπολογισμός έδωσε ότι φορτώθηκαν 60.000 metric tons στα 7 αμπάρια του πλοίου.
Οι πληροφορίες του Draft Survey συμπλήρωσαν τα έγγραφα του φορτίου κι εγώ έκατσα να ελέγξω και να υπογράψω. Τίποτα το μεμπτό, εδώ είναι Αυστραλία. Έβαλα τις παρατηρήσεις που τείνουν να γίνουν μέρος των εντύπων, σχεδόν πάντα οι ίδιες, υπέγραψα, σφράγισα και πήρα τα χαρτιά που έπρεπε.
Γρήγορες, τυπικές χειραψίες, ευχές για καλό ταξίδι και όλοι μαζί αποβιβάστηκαν.
 |
| Photo Google |
- PILOT ON BOARD, STAND BY, ακούω έναν ναύτη να φωνάζει από τον αλουέ (διάδρομο) έξω από το γραφείο.
Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα τον βλέπω στη πόρτα του Ship’s Office.
- Καλησπέρα Captain, μου λέει.
- Καλησπέρα Mr. Pilot πήγαινε στη γέφυρα κι έρχομαι, του λέω με τα ντοσιέ τις σφραγίδες και τα χαρτιά παραμάσχαλα.
Το καμαρωτάκι έστεκε δίπλα του. Ήξερε ότι το χρειαζόμουν και είχε έρθει από μόνο του. Τον φόρτωσα και πήραμε την ανηφόρα για την καμπίνα μου. Όλοι και όλα άρχιζαν να παίρνουν θέση ταξιδιού.
Ανεβαίνοντας τις σκάλες σχεδόν γελώντας έβαλα το χέρι μου στον κρόταφο και έκανα την γνωστή μου κίνηση όπως στρίβουμε ένα κουμπί.
Έτσι το γυρίζω κάθε φορά νοερά. Από το «In Port» στο «At Sea».
Μπαίνοντας στο δωμάτιο το μυαλό μου είχε μπει σε διάθεση πελάγους.
Έβαλα παπούτσια και ρούχα καθαρά, άρπαξα το Walkie Talkie και ανέβηκα στη γέφυρα.
*****
Όταν ένας άσχετος με το επάγγελμα ζήσει από κοντά το χρονικό διάστημα, από την ώρα που τριμάρεται το πλοίο μέχρι που ο πιλότος παίρνει θέση στη γέφυρα, θα νομίζει ότι βρίσκεται σε τρελοκομείο. Τρεχάλες, φωνές και μια γλώσσα τουρλού, ακαταλαβίστικη, με άφθονες πινελιές φραγγολεβαντίνικης.
Ποιος δεν θα τα «παίξει» παρατηρώντας μας;
Αυτά είναι τα εμπορικά πλοία. Ούτε γαλόνια, ούτε στολές καθαρές και σιδερωμένες στην τρίχα, σαν τον Κωνσταντάρα στην ταινία «Φάντης Μπαστούνι».
Ένας άλλος κόσμος όπως πραγματικά είναι. Σκληρός, άσχημος, αφτιασίδωτος, αληθινός!
*****
Τα αμπάρια κλειστά, το φορτίο ασφαλισμένο, το κατάστρωμα σχεδόν καθαρό με μια μαυριδερή άχνη φορτίου να το καλύπτει, τα ρυμουλκά ήδη δεμένα πρύμα-πλώρα, το πλήρωμα κι αυτό στη θέση του και η μηχανή stand by.
O πιλότος είχε απλώσει τα ηλεκτρονικά και μη βοηθήματά του και με περίμενε στο δεξί φτερό! Ήμασταν έτοιμοι για αναχώρηση!
Συνεχίζεται…
Chrisgio
...στον Παναμά
