OCCUPY BALTIMORE

Στο τελευταίο μου "μπάρκο" που κράτησε 9μιση μήνες… "αλήτευα" στον Ατλαντικό. Στο βόρειο τμήμα της Λατινικής Αμερικής, κάπου-κάπου στην Καραϊβική, αλλά κυρίως στην ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Είχε γίνει σχεδόν βάση μου η πόλη-λιμάνι Baltimore (Βαλτιμόρη) της πολιτείας του Maryland 2 ώρες βόρεια της πρωτεύουσας Washington D.C. (Ουάσινγκτον) και νότια της Νέας Υόρκης, της Φιλαδέλφειας.

Αποτελεί ειδηση για τους ναυτικούς αν τουλάχιστον μια φορά στη θητεία τους, δηλαδή κάθε 5-6 μήνες σε κάθε πλοίο, δεν  επισκεφτούν τις ΗΠΑ. Το κέντρο της γης είτε το θέλουμε είτε όχι! Έχω πάει σε πολλά λιμάνια της και γνώρισα πολλούς Αμερικανούς αλλά αυτή τη φορά είδα πολλά περισσότερα.

Γνώρισα τους Αμερικάνους από άλλη οπτική γωνία. Κατάλαβα ότι δεν είναι έτσι όπως τους περιγράφουμε στην Ελλάδα. Ανόητους, αφελείς, απολιτίκ κλπ.

Με λογική τετράγωνη, ισορροπημένοι, πρακτικοί, χωρίς κόμπλεξ(!!!), που όλοι τους δουλεύουν μέρα νύχτα για το μεροκάματο, γιατί Αμερική δεν είναι μόνο το Beverly Hills, ούτε οι αμερικάνοι τα μοντέλα του Baywatch. Κι αν κάποιοι την ονομάζουν χώρα της ευκαιρίας, θέλω να θυμίσω ότι η όποια ευκαιρία, δεν σου χτυπάει την πόρτα, δεν σε παρακαλάει. Αν δεν είσαι EKEI έτοιμος, την κατάλληλη στιγμή, σε επιφυλακή, φεύγει και πάει παραπέρα να βρει τους πραγματικά ικανούς.

Πήρα μια πολύ μικρή γεύση από των ολίγων αιώνων πολιτισμό τους, που στηρίζεται και αυτός στον Ελληνικό(!!!) και μέσω του μεγάλου Thomas Jefferson, 3ο πρόεδρο της μεγάλης αυτής χώρας, στον Έλληνα φιλόσοφο Επίκουρο και τον "ΚΗΠΟ" του.

Είδα πολλούς πραγματικούς άστεγους, αλλά και άλλους πολλούς μαϊμού, που ήταν οι περισσότεροι και ρεμάλια της κακιάς ώρας. Οι πραγματικοί άστεγοι είναι αξιοπρεπεις και υπερήφανοι!

Είδα μια πόλη να λάμπει από καθαριότητα αλλά κι όπου ακόμη κάποιοι την λέρωναν την άλλη μέρα το πρωί ήταν και πάλι καθαρή!

Έμαθα ακόμα και τους κανόνες, του άγνωστου και ακατανόητου για μας εθνικού τους σπορ, το baseball, αλλά και γενικά τον αθλητικό πολιτισμό τους. Στον αθλητισμό δεν παίζονται είτε σαν αθλητές είτε σαν φίλαθλοι. Είχα γράψει τις εντυπώσεις μου γι' αυτό το θέμα πριν μήνες.

Όλα αυτά δεν περιγράφονται σε λίγες γραμμές, με λόγια. Ευτυχώς που υπάρχουν οι φωτογραφίες.

Η πραγματική αιτία ύπαρξης αυτού του blog είναι κυρίως τα ταξίδια μου στον κόσμο και οι εντυπώσεις που αποκομίζω από αυτή την εμπειρία. Όμως πολλές φορές η Ελληνική πραγματικότητα με αναγκάζει να στρέψω την προσοχή μου σε άλλα θέματα που είναι πραγματικά καυτά που τελικά με αποπροσανατολίζει και φοβάμαι θα συνεχίσει να το κάνει.

Σήμερα λοιπόν, μη ακολουθώντας ημερολογιακή σειρά αλλά αυτό που η επικαιρότητα επιβάλλει, επανέρχομαι και παρουσιάζω το OCCUPY BALTIMORE μια άλλη εκδοχή του OCCUPY WALL STREET.

Έχοντας πάντα στη ζώνη τη φωτογραφική μηχανή μου όταν βγαίνω από το καράβι, στις αρχές Νοεμβρίου στην τελευταία επισκεψή μου στη Βαλτιμόρη, απ' όπου και ξεμπαρκάρησα, έπεσα πάνω στο κίνημα αυτό το οποίο είχε στρατοπεδεύσει στο κέντρο της πόλης (στο Downtown που λέμε και στα... Ελληνικά) και άρχισα να φωτογραφίζω.

Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να δω άλλα πράγματα. Πολύ κόσμο, παλμό, συνθήματα κάτι τελοσπάντων που να θυμίζει επανάσταση, ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ! Κλειστούς δρόμους, σπαζμένα μάρμαρα, σκουπιδαριό... δεν είδα!

Τίποτα απ’ όλα αυτά!

Οι φωτογραφίες το αποδεικνύουν!
Αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο οι λίγοι (ίσως να έφταιγε και η ώρα) που συνάντησα εκεί  είχαν όλα εκείνα που αναφέρω παραπάνω

Δεν ξέρω αν ακόμα βρίσκονται σ' αυτό το σήμειο. Αλλά εκείνη την εποχή βρίσκονταν στο πάρκο μποροστά από το Inner Harbor της όμορφης πόλης, Pratt και Lιght Street γωνία.

Occupy Baltimore, στο βάθος το Inner Harbor

Η ζωή κυλάει ήρεμα στην πόλη, οι δρομοι... παραδόξως παραμένουν ανοιχτοί!

Η Αμερικανική σημαία σύμβολο και έμβλημα όλων των Αμερικανών. Στο όνομα της αστερόεσσας αγωνίζονται όλοι, όποιοι και όποτε το κάνουν.
Στην Ελλάδα αντιθέτως τις περισσότερες φορές το σφυροδρέπανο απολαμβάνει μεγαλύτερο σεβασμό από την γαλανόλευκο!
Εκτός αν αυτή είναι η αιματοβαμμένη σημαία του πολυτεχνείου οπότε τα "κομματικά σκυλιά" πολεμούν για να οικειοποιηθούν τους αυθόρμητους αγώνες του Ελληνικού λαού.

Αντιθέσεις: Οι σκηνές και στο βάθος το επιβλητικό World Trade Center of Baltimore. Το αντιστοιχο των Δίδυμων Πύργων της Νέας Υόρκης.

Το γραφείο πληροφοριών και ενημέρωσης της οργάνωσης.

Το κουτί αριστερά στο τραπέζι είναι για την ενίσχυσή τους.

Δεν έδωσα. Ο λόγος; Η επόμενη φωτογραφία!

Ο μεθυσμένος, πρωί-πρωί και με την μπύρα στο χέρι, κύριος, μου ζήτησε να συνεισφέρω στον αγώνα τους.

Δεν... άκουσα, δεν τον πίστεψα! 
Χωρίς να γνωρίζει το λόγο που θέλησα να τον φωτογραφήσω, καμάρωσε!

Αντιθέσεις: Οι σκηνές και στο βάθος το κτίριο της Transamerica

Να κι ένας φυσιολογικός αγανακτισμένος. Αργότερα έβγαλα φωτογραφία μαζί του.

Αντιθέσεις: Οι σκηνές και στο βάθος το κτίριο της Bank of America.

Αντιθέσεις: Οι σκηνές και πίσω τους η πόλη μοιάζει να μην γνωρίζει τι συμβαίνει στην πλατεία. Είναι όμως έτσι; Δεν αποκόμισα αυτή την εντύπωση!

Συγκρίσεις: Παρατηρήστε την αξιοπρέπειά τους σε όλες τις φωτογραφίες. Ο χώρος όχι απλώς καθαρός. Και να ξαπλώσεις στις πλάκες θα σηκωθείς καθαρός. Μη με ρωτήσετε γιατί μιλάω για συγκρίσεις. Τα ευκόλως εννοούμενα...
Στην Ελλάδα δεν νοείται αγώνας πολιτικός ή... ποδοσφαιρικός που να μην συνδέεται με τη βρώμα και τις καταστροφές. Το γιατί μην ρωτάτε εμένα. Στον ψυχίατρο καλύτερα!

Δεξιά ο τύπος που φωτογράφησα μέσα στην σκηνή του. Αριστερά ο γιγαντόσωμος (αφού εγώ φτάνω το 1,83μ) αγανακτισμένος που στην αρχή σήκωσε το κασκόλ του να κρύψει το πρόσωπό του. Τον έπεισα και το κατέβασε.

Τώρα πως προήλθε αυτή η φωτογραφία.
Καθώς γυρνούσα ανάμεσά τους και τραβούσα φωτογραφίες ήρθε ο μαύρος κοντά μου και με ρώτησε σε slang English κάτι που δεν κατάλαβα, πάντως όχι με καλή διαθεση. Του απάντησα ότι δεν κατάλαβα γιατί είμαι ξένος και αν μιλούσε καθαρότερα ίσως να μπορούσαμε να συννενοηθούμε. Συμμορφώθηκε και με ρώτησε από που είμαι. Όταν του είπα ότι είμαι Έλληνας έγινε ένας μικρός χαμός. Το φώναξε στους άλλους και μαζεύτηκαν πολλοί γύρω μου σε χρόνο μηδέν. Γνώστες τις Ελληνικής τραγωδίας που εξελίσσεται, με χτυπούσαν στο ώμο σαν να ήθελαν να μου δώσουν κουράγιο λέγοντάς μου κι αυτοί για τα προβλήματά τους και ότι παλεύουν για τη χώρα τους και τον λαό της.

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

ΤΗΣ... ΑΛΛΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ,

ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΤΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ' ΑΥΤΗ...

Chrisgio