 |
| Είχε ανάψει προ πολλού το πράσινο, κι ενώ το αυτοκίνητό μας ήταν σε πλήρη επιτάχυνση νάτος να περνάει σαν σαΐτα ο Easy Rider. Την ίδια στιγμή το τζίπ στρίβει δεξιά αγνοώντας το κόκκινο. |
 |
| Πλησιάζοντας στο κέντρο, δεξιά τα δίκυκλα... |
 |
| ... που αρχίζουν να γίνονται χιλιάδες... |
 |
| ... ακολουθούν στην κυριολεξία το δικό τους δρόμο... |
 |
| Τα δίκυκλα ακολουθούν το δικό τους δρόμο... |
 |
| ... και η κυκλοφορία αρχίζει να βελτιώνεται!... |
 |
| Τι ήθελα και το είπα!... |
 |
| ... τα δίκυκλα άρχισαν πάλι να μας παίρνουν σβάρνα... |
 |
| ... να πληθαίνουν πάλι... |
 |
| ... επικίνδυνα! |
 |
| ... και σε συνδιασμό με τα αυτοκίνητα... |
 |
| ... το τοπίο έγινε... ειδυλλιακό... |
 |
| Και μια ματιά στην Βιετναμέζικη υψηλή ραπτική! Στο... πεζοδρόμιο! |
 |
| Θάλασσα... |
 |
| ... θάλασσα... |
 |
| ... θαλασσα... |
 |
| ... ατέλιωτη θάλασσα... |
 |
| ... δικύκλων... |
 |
| Η άφιξη στο αεροδρόμιο άλλαξε τελείως την εικόνα αλλά και τη διάθεσή μου. Χαλάρωσα! Τουλάχιστον ο κίνδυνος του τροχαίου ατυχήματος είχε απομακρυνθεί! |
...στον Παναμά
