Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ ΣΤΗΝ PONTA DO UBU, TO ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟΥ

Μία ζημιά στο πλοίο δεν μου επέτρεψε την έξοδο την Κυριακή που μας πέρασε.

Όμως και να θες να ασχοληθείς με άλλα θέματα που αφορούν την Βραζιλία το ποδόσφαιρο  δεν σ’ αφήνει.

Είδα το παιχνίδι της Βραζιλίας από την τηλεόραση και το παν-βραζιλιάνικο γλέντι που στήθηκε μετά το 3-0 επί της Ivory Coast.

Την ώρα του παιχνιδιού όλη η χώρα είχε νεκρώσει από τις 3 μέχρι στις 6 το απόγευμα. Δεν μπόρεσα να απολαύσω τους βραζιλίανους την ώρα που παρακολουθούν τη «ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ» από κοντά και μάλλον τέτοια ευκαιρία δεν πρόκειται να μου ξαναδοθεί. Που να τύχει να βρεθεί κανείς εδώ μετά από 4 ή 8 χρόνια και ακριβώς μέρες μουντιάλ.

Δεν πειράζει όμως. Άλλωστε τα χρόνια έχουν περάσει και δεν είναι πολύ μακριά η μέρα της κατάθεσης «ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΜΟΥ» ανά τις θάλασσες του κόσμου.

Έγραφα και έβλεπα τηλεόραση. Ήταν απίστευτο αυτό που γινόταν. Στις 2 το πρωί, 8 ώρα Ελλάδος, επίσης πρωί, το παιχνίδι είχε τελειώσει εδώ και 9 ώρες περίπου κι αυτοί οι αθεόφοβοι Βραζιλιάνοι εξακολουθούσαν, σε απ' ευθείας μετάδοση, να χορεύουν και να τραγουδούν εκστασιασμένοι από το 3-0! Λες και μόλις είχαν κατακτήσει το έκτο τους παγκόσμιο κύπελλο!

Η εκφόρτωση συνεχίζεται, ο καιρός είναι καλός και αν δεν ήταν κι αυτή η ζημιά όλα θα ήταν καλύτερα. Αυτά έχει η ζωή του ναυτικού. Πάνω απ’ όλα το πλοίο, η ασφάλειά του και η εύρυθμη λειτουργία του. Όλα τ’ άλλα έπονται.

Δίπλα τα Cape Size φορτώνονται το ένα πίσω απ΄το άλλο και φεύγουν. Ένα την ημέρα!

Η παραμονή μας στην Ponta do Ubu συνεχίζεται για πέμπτη μέρα.

Συνεχίζεται..

Chrisgio