East China Sea - Ryukyu Islands - Pacific Ocean

Ξημέρωσε 24 Σεπτεμβρίου 2017. Το βράδυ το πέρασα στη γέφυρα μέχρι τις 5 όταν τα ψαράδικα άρχισαν να αραιώνουν. Έπεσα στο κρεβάτι στις 6 και κατά τις 10 ήμουν πάλι όρθιος. Πάντα, όταν κάτι με απασχολεί δυσκολεύομαι στον ύπνο και τα ψαράδικα ήταν μια σοβαρή αιτία.

Από νωρίς το πρωί λοστρώμος και ναύτες είχαν αρχίσει τον καθαρισμό των αμπαριών σε έντονο ρυθμό. Τα απρόοπτα στη θάλασσα παραμονεύουν γι’ αυτό έπρεπε να τελειώσει αυτή η δουλειά το συντομότερο δυνατόν, αν και τα weather forecasts δεν ήταν ανησυχητικά.

Καθαρισμός αμπαριών (φωτογραφία από προηγούμενο, ίδιου τύπου, καράβι)

Σχετικά εύκολη αποστολή αφού δεν χρειάζονταν λεπτομερής καθαρισμός με το επόμενο φορτίο να είναι κάρβουνο. Όταν το τελευταίο ήταν σιτηρά είναι λογικό ότι ένα απλό ξέπλυμα ήταν αρκετό. Το αντίθετο θα ήταν πολύ δύσκολο, αλλά στην παρούσα φάση ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει.

Οι υπόλοιποι εστιάσαμε σχεδόν ολοκληρωτικά στην προετοιμασία του πλοίου για ενδεχόμενη επιθεώρηση της αυστηρής και πολλές φορές εκνευριστικά σχολαστικής AMSA (Australia Maritime Safety Authority), του Αυστραλιανού Port State Control (PSC). Να παρουσιάσουμε το καράβι στην Αυστραλία σε άριστη κατάσταση, όπως πράγματι ήταν, από πλευράς Safety, Security, σωστής λειτουργίας όλων των μηχανημάτων γέφυρας, καταστρώματος, μηχανοστασίου, κουζίνας, ψυγείων, καθαριότητα και ποιότητα ενδιαίτησης, γενική τακτοποίηση! Τα πάντα!

Ναι, δεν υπήρχε πρόβλημα αλλά πριν την άφιξη στο λιμάνι το review είναι πάντα απαραίτητο.

Στο θαλάσσιο περιβάλλον ο κακός καιρός που δεν επιτρέπει τη συντήρηση, η αρμύρα, η υγρασία και η εναλλαγή κλίματος και ακραίων διαφορών θερμοκρασίας εντός ελάχιστων ημερών – από το πολικό ψύχος της Αλάσκας στη διακεκαυμένη Σιγκαπούρη – διαβρώνουν, σκεβρώνουν, αλλοιώνουν τα πάντα σε εξαιρετικά σύντομους χρόνους. Καταστρέφουν!

Πλέαμε με σχετικά καλό καιρό, 4-5 μποφόρ, στη Yellow Sea. Η πλώρη του πλοίου στόχευε στο πέρασμα μεταξύ των Ιαπωνικών νησιών Tokunoshima και Wadomari του συμπλέγματος Ryukyu Islands.

Στη γέφυρα η μάχη εναντίον ψαράδων μαίνονταν. Μπορεί να λιγόστευαν οι Κινέζοι αλλά ώρα με την ώρα αύξαναν την παρουσία τους οι Ιάπωνες!

Το βράδυ της ίδιας μέρας γυρίσαμε σε πορεία νοτιοανατολική και αλλάζοντας θεωρητικά θάλασσα συνεχίζαμε στην East China Sea.

Ryukyu Islands

*****

Το σύμπλεγμα των Ryukyu Islands ανήκουν στην Ιαπωνία και εκτείνονται σε μια τεράστια έκταση που ξεκινάει νότια του τρίτου σε μέγεθος και νοτιότερου νησιού της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου Kyushu και τελειώνει κοντά στο βόρειο κάβο της Ταϊβάν.

Μια γιρλάντα μήκους 600-650 μιλίων που θυμίζει, σε μινιατούρα, εκείνη των Aleutian Islands των 1.400 μιλίων που ξεκινούν από την Αλάσκα και φτάνουν μέχρι την ρωσική χερσόνησο της Kamtsatka. Οριοθετεί δε, κατά κάποιο τρόπο, τα όρια μεταξύ της Ανατολικής Κινεζικής Θάλασσας και του Ειρηνικού Ωκεανού.

Το μεγαλύτερο νησί τους η Okinawa που είναι το πέμπτο σε μέγεθος Ιαπωνικό νησί, γνωστό από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μεγάλη βάση των ΗΠΑ που υπάρχει σήμερα στο νησί.

*****

Aleutian Islands

Πιστοί στην νοτιοανατολική πορεία μας και με τον καιρό να βαίνει συνεχώς βελτιούμενος το βράδυ της 25ης Σεπτεμβρίου πιάσαμε μετά τα μεσάνυχτα τα Ryukyu και διαπλεύσαμε το στενό των νησιών Tokunoshima και Wadomari, ενώ η υπόθεση «ψαράδικα» είχε κλείσει!

Ο Ειρηνικός Ωκεανός απλώθηκε μπροστά μας σιωπηλός, ήρεμος, σκοτεινός, αινιγματικός! Τι μας επιφύλασσε;

Με την πορεία να επιμένει νοτιοανατολική νέος στόχος η Bismarck Sea (Θάλασσα του Μπίσμαρκ) και το Vitiaz Strait μεταξύ Papua New Guinea και New Britain Island.

Μας χώριζαν πάνω-κάτω 2.300 μίλια! Μια βδομάδα να ηρεμήσουμε στη ρουτίνα της ζωής και της εργασίας του πελάγους.

Συνεχίζεται…

Chrisgio