Η Ιαπωνία, η θεομηνία και το Sendai

Τι μπορεί κανείς να προσθέσει στην Ιαπωνική τραγωδία!

Τόσα κι άλλα τόσα έχουν γραφτεί, πολλά περισσότερα έχουν ακουστεί κι έχουμε δει! Από τα απλά γεγονότα που σου σφίγγουν το στομάχι, μέχρι τα περί... «δευτέρας παρουσίας» που έρχεται οσονούπω!... Αμαρτωλοί μετανοείτε!

Στην Ελλάδα είμαι σίγουρος ότι πάλι οι κάθε είδους απίθανοι έχουν βγει στα παράθυρα και λένε ανοησίες. Αλήθεια οι σεισμολόγοι μας βρήκαν καμιά ευκαιρία να μαλώσουν πάλι;

Μία θεομηνία, ένας εξωφρενικά μεγάλος σεισμός βρήκε σε ετοιμότητα τους άψογους σε οργάνωση, πειθαρχεία, σεβασμό στη δύναμη της φύσης αλλά και εξοικειωμένους με τους σεισμούς Ιάπωνες.

Οι απώλειες ελάχιστες σε σχέση με το μέγεθος του φαινομένου και της καταστροφής. Σε άλλες γωνιές της γης ανάλογα γεγονότα μικρότερης όμως έντασης, οι αντιστρόφως ανάλογες καταστροφές και απώλειες, δείχνουν την αξία της οργάνωσης, του προγραμματισμού, της τήρησης, με ευλαβική και πολλές φορές εκνευριστική ακρίβεια και λεπτομέρεια, των μέτρων ασφάλειας απέναντι στον κάθε κίνδυνο.

Το μόνο που δεν υπολόγισαν σωστά ήταν η πυρηνική ενέργεια. Η φονική διαρροή έχει αρχίσει και στο μυαλό μου έρχονται οι εφιαλτικές μέρες της καταστροφής του Τσέρνομπιλ. Ήταν τότε που μία άλλη «συνομοταξία» απίθανων μας είχε τρελάνει και τότε στα παράθυρα με τα... μιλιρέμ, τα μπεκερέλ και το κέσιο. Στο μόνο που ελπίζω είναι ότι τώρα το πρόβλημα είναι Ιαπωνικό και οι Ιάπωνες, που δεν είναι Ουκρανοί, θα κάνουν αυτό που πρέπει πριν είναι αργά για όλους μας.

Στον εφιάλτη που ακολούθησε δεν τα κατάφεραν. Το τσουνάμι πέρασε και ισοπέδωσε ότι βρήκε μπροστά του πριν προλάβουν να αντιδράσουν. Τα θύματα της δεύτερης θεομηνίας, γιατί αυτές είναι θεομηνίες και όχι τα γεγονότα της Μαλακάσας, κάθε μέρα που περνάει θα αυξάνονται. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι λιγότερα απ’ όσα όλοι μας υπολογίζουμε.

Κι έτσι όπως γράφω συνειδητοποιώ, και είναι εκπληκτικό, ότι δεν συζητάμε για το μεγάλο σεισμό αλλά για το τσουνάμι.

Η Ιαπωνία, η μόνη χώρα που έχει δεχθεί πυρηνική επίθεση και κατόρθωσε να ορθοποδήσει, να μεγαλουργήσει, αλλά και ο λαός της οι Ιάπωνες, μας δείχνουν τον τρόπο αντιμετώπισης κρίσεων. Είμαι σίγουρος ότι σε χρόνο ρεκόρ θα αποκαταστήσουν τις βιβλικές καταστροφές.

Για εκείνο που λυπάμαι και μου δημιουργεί ερωτήματα, κατά κάποιο τρόπο, είναι για το αν βρίσκονται στη ζωή όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που γνώρισα κατά την παραμονή μου στο Sendai πριν 2 χρόνια περίπου. Πράκτορες, πιλότους, εργάτες κλπ. Εύχομαι να είναι καλά αν και τι σημασία έχει όταν όλη πόλη έχει σχεδόν εξαφανιστεί!

Διαβάστε για την επίσκεψή μου στο Sendai και δείτε και δύο φωτογραφίες από το λιμάνι του, που ίσως σήμερα να μην υπάρχει, πατώντας εδώ.

Απίστευτες σκηνές από το αεροδρόμιο του Sendai