Περιμένοντας στο λιμάνι του Lanshan

Ξύπνησα το πρωί της 19ης Σεπτεμβρίου 2017 ξεκούραστος έχοντας αναπληρώσει τις ώρες ύπνου που χάθηκαν σε αιθέρες και γήινα «μονοπάτια» προς τον τελικό προορισμό μου. Ένα καράβι στο Lanshan της ανατολικής Κίνας. Θα μπορούσα να είμαι και ευδιάθετος αν δεν βρισκόμουν εκεί που βρισκόμουν! Στο ξενοδοχείο «μηδέν» αστέρων.

Το πρόβλημα της διαφοράς ώρας που καταπονεί το σώμα και το πνεύμα του ταξιδιώτη στα μεγάλα ταξίδια, κυρίως αυτά που έχουν ανατολική ή δυτική κατεύθυνση, εξακολουθούσε να δηλώνει παρών. Οι «πληγές» του δεν επουλώνονται από την μία στιγμή στην άλλη. Η αποκατάσταση θέλει το χρόνο του!

Ωστόσο είναι κάτι που θα με συντροφεύει τους επόμενους μήνες. Οι ποντοπόροι ναυτικοί έχουμε μάθει να ζούμε με το χρόνο να τρέχει διαφορετικά. Η ζωή σε 23ωρες, 24ωρες και 25ωρες μέρες είναι μέρος της καθημερινότητάς μας εν πλω!

Λίγο πριν το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο πράκτορας.

-Καλημέρα! Μετά το μεσημέρι να είσαι έτοιμος.

-Πότε ακριβώς;

-Δεν ξέρω, μέχρι τα μεσάνυχτα, το πολύ, θα είσαι στο πλοίο.

-Το καράβι είναι ακόμα στη ράδα;

-Ναι. Εξαρτάται από την ώρα που θα τελειώσει η εκφόρτωση του πλοίου που βρίσκεται ακόμα στην προβλήτα που θα δέσετε εσείς.

-ΟΚ. Έτοιμος είμαι.

-ΟΚ.

Είχε νυχτώσει όταν ήρθε να με πάρει.

-Ήρθε το καράβι; Έδεσε;

-Όχι ακόμα αλλά είναι στο δρόμο, έρχεται! Σε κανένα τρίωρο θα είναι εδώ. Θα πάμε τώρα για τις διατυπώσεις για να μπεις στο λιμάνι.

*****

Κινέζικες διατυπώσεις!... Κινέζικα κομμουνιστικά γραφειοκρατικά υπολείμματα. Στην Κίνα δεν έπεσε ο κομμουνισμός. Αργά-αργά μεταλλάσσεται και προσαρμόζεται στον καπιταλισμό. Όσο για τη δημοκρατία υπάρχουν κάτι «θεματάρες» να! Κομμουνιστοδημοκρατία θα ήταν μια πιο κοντά στην πραγματικότητα περιγραφή του πολιτεύματός της!...
Το Facebook και η Google στο σύνολό της εκτός του Gmail, είναι κλειδωμένα. Σαν τον Ερντογάν! Ας είναι καλά το VPN.

Ίσως να είναι σοφό που γίνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η πορεία της προς την ελευθερία. Άραγε τι θα να γινόταν αν έπεφταν κατ’ ευθείαν στα βαθιά 1,4 δισεκατομμύρια ξυπόλυτοι και ξεσαλωμένοι, έχοντες άγνοια το τι ακριβώς σημαίνει δημοκρατία;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Αλβανικό χάος, την εποχή της πτώσης του κομμουνισμού. Και ήταν μόνο  3 εκατομμύρια όλοι κι όλοι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα και η Ελλάδα όπου  μετρώντας μέρα-μέρα την 5η δεκαετία συνεχούς δημοκρατικού πολιτεύματος ακόμα δεν γρικάμε τι ακριβώς σημαίνει δημοκρατία.
Έχουν να γίνουν πολλά ακόμα σ’ αυτή τη αχανή χώρα της ανατολής για να πλησιάσει στα standards του Δυτικού Κόσμου!

*****

Βολόδερνα από αίθουσα σε αίθουσα και γραφείο σε γραφείο, χωρίς να κάνω απολύτως τίποτα! Παρακολουθούσα τον πράκτορα με ένα πάκο χαρτιά να τρέχει από γκισέ σε γκισέ και να «βαράει» άπειρες σφραγίδες κάνοντας το βοηθό στους κρατικούς υπαλλήλους που δεν έδειχναν πολύ όρεξη για δουλειά καθώς το ρολόι προχωρούσε να ανταμώσει τα μεσάνυχτα. Κάπου-κάπου ο πράκτορας με καλούσε μπροστά σε κάποιο γραφείο. Με κοιτούσαν στα μάτια και με έστελναν πίσω στη… πολυθρόνα μου!

3 ώρες κράτησε η «παράσταση» και μπήκαμε ξανά στο αυτοκίνητο. Είχαμε τελειώσει και, εντός του λιμανιού πια, κατευθυνόμασταν προς την προβλήτα να βρούμε στο καράβι.
Ήταν εκεί, είχε φτάσει και πλαγιοδετούσε. Έμεινα μέσα στο αυτοκίνητο και παρακολουθούσα. Μισή ώρα αργότερα όλα είχαν τελειώσει!
Τρεις φιλιππίνοι ναύτες κατέβηκαν πήραν τις αποσκευές μου κι εγώ πίσω τους ανεβήκαμε τη σκάλα του ακομοδεσίου.

Συνεχίζεται…

Chrisgio