Η αναχώρηση από το Lanshan

Ψαράδικα: ο εφιάλτης των θαλασσών Κίνας, Κορέας, Ιαπωνίας

Άλλο ένα Panamax Bulk Carrier στο δρόμο μου, εκτοπίσματος 85.000 μετρικών τόνων, ηλικίας 13 ετών και σε καλή κατάσταση. Μια πολύ καλή κατασκευή που, παρά τα χρόνια της, κουβαλούσε σκουριά στο ελάχιστο. Απόδειξη καλή συντήρησης αλλά και ποιότητας λαμαρίνας!

*****

Ο όρος PANAMAX προέρχεται από τις λέξεις PANAMA, το όνομα της χώρας της Κεντρικής Αμερικής και της ομώνυμης διώρυγάς του, και MAXIMUM.

Αφορούν πλοία που είναι τα μεγαλύτερα που έχουν τη δυνατότητα να διαπλέουν τα παλιά Locks του καναλιού.

Έχουν μήκος από 220 έως 230 μέτρα και πλάτος 32,20 μέτρα που είναι το μεγαλύτερο που μπορούσε να έχει ένα πλοίο για να περάσει τη διώρυγα μέχρι 26 Ιουνίου 2016, τη ημέρα που εγκαινιάστηκαν τα νέα Locks θέτοντας σε νέα standards στις διαστάσεις των πλοίων.

Ο όρος BULK CARRIER σημαίνει πλοίο μεταφοράς χύδην φορτίου. Σιτηρά, κάρβουνο, μινεράλι, λιπάσμα, βωξίτη κλπ

*****

Ωστόσο όσο καλό κι αν είναι ένα καράβι, σπίτι δεν είναι! Και το σπίτι ήδη μου έλειπε πολύ!

Η εκφόρτωση ξεκίνησε την 20η Σεπτεμβρίου 2017 ενώ το τριήμερο που ακολούθησε ήταν μέρες εξοικείωσης. Στις 22 το απόγευμα ανέλαβα την πλοιαρχία και την επομένη στις 23, λίγο πριν το μεσημέρι, ο συνάδελφός πλοίαρχος πήρε το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα μετά από κάμποσους μήνες κι αυτός. 

Την ίδια μέρα το απόγευμα στις 15:30 η εκφόρτωση ολοκληρώθηκε. Ακολούθησαν οι διατυπώσεις αναχώρησης και στις 20:15 επιβιβάσθηκαν οι δύο πιλότοι. Στις 20:45 η προπέλα άρχισε να στρέφει.

Η θαλάσσια περιοχή έξω από το λιμάνι μύριζε «μπαρούτι» κι εμείς έτοιμοι να εμπλακούμε στον αδιάκοπο «πόλεμο» των νερών της Κίνας.

Με τα fishery fields να απλώνονται σε τεράστιες εκτάσεις στις πιο ακατάλληλες θέσεις κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την ναυσιπλοΐα, τα γεμάτα από πλοία αγκυροβόλια, τα ψαράδικα να καταστρατηγούν κάθε κανόνα θαλάσσιας κυκλοφορίας και τα παντός είδους βαπόρια να προσπαθούν να λύσουν το ίδιο σταυρόλεξο με μας, σε συνδυασμό με την ομίχλη, συνέθεταν ένα μίγμα εκρηκτικό. 

Οι πιλότοι μας άφησαν πριν την έξοδο από το δίαυλο στις 21:45 να συνεχίσουμε μόνοι μας. Τα RADAR σκανάριζαν ότι επέτρεπε η τεχνολογία τους και τα μάτια μας όσο επέτρεπε η ομίχλη. Με Slow Ahead συνεχίσαμε μέχρι την έξοδο από τις τσαμαδούρες του διαύλου και στρίψαμε αριστερά και βόρεια για ν’ αποφύγουμε το πιο επικίνδυνο fishery field της περιοχής που έκοβε την φυσιολογική και λογική πορεία των δυσκίνητων γιγάντων υπό την απειλή τεράστιων προστίμων στην περίπτωση εισόδου σ’ αυτό. Σαν ανάμεσα σε ναρκοπέδια εν καιρώ ειρήνης που πρέπει να περπατήσεις και να βγεις ζωντανός!

3-4 μίλια βόρεια ακόμα ένα fishery field και ένα αγκυροβόλιο δημιουργούσαν ένα στενό «δίαυλο» με το μεγάλο προηγούμενο. Ο μοναδικός διάδρομος για να απομακρυνθείς από την απόλυτη τρέλα και να μείνεις εσύ και τα ψαράδικα στο ανοιχτό πέλαγος.

Πορεία ανατολική και ο τηλέγραφος στο Half Ahead.

Το περιέργως άδειο αγκυροβόλιο έκανε της ζωή μας πιο εύκολη αφού υπήρχε χώρος ερχόμενοι πιο κοντά του να απομακρυνθούμε από τη απαγορευμένη περιοχή στα δεξιά μας.

Μια ώρα αργότερα η ένταση πνεύματος, σώματος και αισθήσεων μειώθηκε καθώς τα fishery fields είχαν μείνει πίσω, τα μεγάλα καράβια ούτως ή άλλως δεν ήταν πολλά ενώ τα ψαράδικα είχαν σχεδόν εξαφανιστεί. 

Δεν είχα ψευδαισθήσεις! Οι κινέζοι ψαράδες είναι για τους ναυτικούς σαν τον καρκίνο σε μετάσταση. Στην Yellow Sea, στην East China Sea, παντού. Στόλοι που αριθμούν κατ’ ελάχιστον χιλιάδες και μας βασανίζουν στο διηνεκές.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα στις 23:30 ο τηλέγραφος στρογγυλοκάθισε στο Full Away.

-Έλα καπετάνιε τι γίνεται; Ήταν ο Αος Μηχανικός από το μηχανοστάσιο.

-Τελειώσαμε. Καλό ταξίδι να ‘χουμε.

-Καλό ταξίδι! Ο Άι Νικόλας μαζί μας.

-Αμήν.

-Θα έρθω σε λίγο πάνω.

-ΟΚ. Εγώ μάλλον θα ξημερωθώ στη γέφυρα.

Πρώτος στόχος τα νησιά Ρίου-Κίου.

Προορισμός μας το λιμάνι Gladstone της Αυστραλίας.

Συνεχίζεται…

Chrisgio