Υπάρχουν μήπως μικρές χαραμάδες κάποιας ελπίδας;

Ερώτημα προς το επιχείρημα της δήθεν εναλλακτικής πρότασης

Γιατί επί τόσα και τόσα χρόνια που υπήρχαν και (δανεικά) λεφτά απ το Δημόσιο και περισσότερες προσλήψεις και προσωπικό, γιατί τότε δεν αναπτύξαμε επαρκώς και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ το δημόσιο χαρακτήρα τους; Γιατί αυτό που απέδιδαν ήταν ελάχιστο σε σχέση με τους πόρους που απασχολούσαν; Γιατί η παιδεία παρήγαγε παραπαιδεία και φροντιστήρια, η δημόσια υγεία παρήγαγε φακελάκια κλπ;

Τι ακριβώς είναι αυτό που τόσα χρόνια υπό δημόσια διαχείριση δεν κάναμε αλλά μπορούμε να το κάνουμε τώρα άμεσα και υπό δυσμενέστερες συνθήκες;

Προσωπικά δεν διακρίνω πολλές τέτοιες γνήσιες προθέσεις, αλλά μια απέλπιδα προσπάθεια να μην αλλάξει τίποτα στο status-quo και να φορτωθούμε οι υπόλοιποι όπως πάντα τις αμαρτίες τους.

Το δυστύχημα είναι ότι το πολιτικό σύστημα και ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ που κυβερνά, χρειάζεται να μπήξει στο κομματικό κορμί του το μαχαίρι για να κόψει τη γάγγραινα, και αυτό δεν το αντέχει, παρ’ όλο που ξέρει ότι πρέπει, ότι είναι και δικό του δημιούργημα και έχει την ιστορική ευθύνη να το κάνει προς χάριν του μέλλοντός μας.

Δεν μιλάμε για τη λαϊκίστικη ΝΔ που ψελλίζει μικροκομματικά κατά του μνημονίου και μιλά για ανάπτυξη πάνω ουσιαστικά στο ίδιο στρεβλό δημόσιο περιβάλλον (δεν είναι τυχαίο ότι ο Κωστακης ο Μικρός, το 2009 αντί να ωθήσει και να δώσει τη μάχη για ανάπτυξη εκτός μνημονίου, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια στη μέση της τετραετίας)

Δεν μιλάμε για τη παντελώς ανεύθυνη και στο κόσμο της Αριστερά που φαντασιώνεται ότι το μοντέλο της μεταπολίτευσης μπορεί με κάποιο μαγικό τρόπο και τυπικά συμμαζέματα να συνεχίσει.

Δυστυχώς ο Έλληνας δεν είναι ώριμος για δημοκρατία!

Έχει αναγάγει τη πονηριά σε επιστήμη και το χειρότερο από όλα είναι ότι γνωρίζει πως αυτό το κάνει εις βάρος των παιδιών του...

Τη πάρτη του και μόνο για το τώρα και μόνο... αύριο βλέπουμε!

Δημοκρατία σημαίνει σέβομαι το συμπολίτη , το συγγενή, το φίλο, τον συνάδερφο, το ψηφοφόρο, και αναγνωρίζω στον οποιονδήποτε ότι έχει τα ίδια δικαιώματα με μένα, έχει όρια η ελευθερία στη δημοκρατία τα όρια της ελευθερίας του διπλανού μου κλπ κλπ μόνο έτσι η δημοκρατία λειτουργεί.

Σε αντίθετη περίπτωση η δημοκρατία καταντάει σε οχλοκρατία και ζούγκλα… Η Ελλάδα του σήμερα δηλαδή.

Τώρα το πότε έγινε , πως έγινε , γιατί έγινε έτσι ο Έλληνας και η δημοκρατία του είναι άλλη κουβέντα.

Ο Έλληνας όμως σήμερα έτσι είναι και πρέπει να πληρώσει είτε με το να πεινάσει είτε με το να στερηθεί πολλές από τις προσωπικές του ελευθερίες.

Είτε και με συνδυασμό και των δύο… Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτή είναι η ζωή αυτή είναι και η φύση και μην ξεχνάτε ποτέ...

Όλα εδώ πληρώνονται!

Και εμείς θα πληρώσουμε είτε έχουμε είτε όχι είτε μας αρέσει είτε όχι.