Πολιτική ευθύνη, πολιτικοί και τρομοκράτες

Θυμάμαι το 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέλαβε την πολιτικη ευθύνη των γεγονότων της εποχής εκείνης. Τα σκάνδαλα Κοσκωτά, γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού...

Πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής ανέλαβε την πολιτική ευθύνη του σκανδάλου του Βατοπεδίου ένα χρόνο μετά τη αποκάλυψή του

(αστραπιαία η αντίδρασή του) καθώς και γι΄αυτά των Siemens, τοξικών ομολόγων, C4I, υποκλοπών, κουμπάρων, υποβρυχίων, Παυλίδη...

Δεν αναφέρω ενδιάμεσα τον Κώστα Σημίτη γιατί αυτός ούτε καν την πολιτική ευθύνη δεν ανέλαβε για τα δικά του σκάνδαλα με κορυφαίο αυτό του Χρηματιστηρίου καθώς και γι΄αυτά των Siemens-Τσουκάτου, τοξικών ομολόγων, C4I...

Πριν από λίγες μέρες ο Νίκος Μαζιώτης, η Παναγιώτα Ρούπα και ο Κωνσταντίνος Γουρνάς ανέλαβαν, λέει, την «πολιτική ευθύνη» για τη δράση του «Επαναστατικού Αγώνα».

Πέταξαν ένα «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» και  πιστεύουν πως καθάρισαν. Και γιατί να μην το πιστεύουν; Τα τελευταία 35 χρόνια όποιος αναλάμβανε την πολιτική ευθύνη δεν έπαιρνε και άφεση αμαρτιών; Πήγε κανένας φυλακή;

Αυτά λοιπόν τα αποβράσματα της κοινωνίας γνωρίζουν ότι χρησιμοποιώντας αυτόν τον όρο, της «πολιτικής ευθύνης», μπορούν να καλύψουν ακόμα και εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Αλλά μήπως ο χρηματισμός, η υπεξαίρεση και η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος δεν είναι αδικήματα που ανήκουν στην ίδια κατηγορία και στα οποία επιδίδονται οι πολιτικοί της άμοιρης αυτής χώρας διαχρονικά;

Αν ένας άσχετος με τα πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα, διάβαζε τα παραπάνω, περί πολιτικής ευθύνης, θα είχε την εντύπωση ότι έχει να κάνει μόνο με πολιτικούς. Κι όμως κάποιοι απ΄αυτούς δεν είναι πολιτικοί. Είναι τρομοκράτες.

Ποιοι όμως  είναι οι πολιτικοί και ποιοι οι τρομοκράτες; Υπάρχει λόγος να τους διαχωρίζουμε; Τα όρια μεταξύ πολιτικής και τρομοκρατίας δεν είναι πλέον διακριτά;

Μήπως θα έπρεπε επιτέλους μαζί με τους Μαζιώτη, Ρούπα, Γουρνά να αρχίζουν να περνούν τις πύλες του φυλακών και πολιτικοί κατά συρροή απατεώνες με ασήκωτες ποινές κάθειρξης, μη εξαγοράσιμες, και με τις κατηγορίες όχι μόνο του απατεώνα, του καταχραστή και του κλέφτη, αλλά και του τρομοκράτη;

Μήπως οι θεωρητικά τίμιοι πολιτικοί μας πρέπει να πάψουν να πιπιλίζουν την καραμέλα «δεν είμαστε όλοι ίδιοι»;

Κύριοι αν δεν είστε όλοι ίδιοι αποδείξτε το. Αποδείξτε το καταδεικνύοντας τους άθλιους, τους φαύλους. Ζητείστε από τις ηγεσίες των κομμάτων σας να πράξουν το αυτονόητο. Να στείλουν πρώτα εκτός βουλής και κατόπιν στη φυλακή αυτούς με τους οποίους δεν θέλετε να σας εξισώνουμε. Αλλιώς είστε όλοι σας συνένοχοι. Κι αν δεν μπορείτε ή δεν έχετε τα κότσια να το κάνετε, φύγετε! Δεν σας έχει ανάγκη η χώρα κι ας είστε τίμιοι. Αποσυρθείτε από την πολιτική και συνεχίστε να ζείτε τίμια. Ίσως σαν ιδιώτες μπορέσετε να προσφέρετε περισσότερα στην κοινωνία.

Ο πατρίδα έχει ανάγκη από πολιτικούς να είναι συγχρόνως τίμιοι, δυνατοί και ικανοί.

Κάπως έτσι ίσως πεισθούμε εμείς οι υπόλοιποι ότι οι θυσίες που μας ζητήθηκαν αυτό τον καιρό, και κανείς δεν ξέρει για πόσα χρόνια, θα πιάσουν τόπο;

Chrisgio