Η Κίνα, οι Ελλάδα, οι πέστροφες και οι αρκούδες

Σήμερα το πρωί παρακολούθησα μία συνέντευξη του Σπύρου Βούγια σε τοπικό τηλεοπτικό κανάλι.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σ΄ένα ταξίδι του κατά το παρελθόν στην Κίνα και στις συνομιλίες που είχε εκεί με Κινέζους αξιωματούχους. Ένας απ΄αυτούς τους «ηλίθιους κινέζους» αναφερόμενος στην κατάσταση της χώρας του είπε το εξής: 

«Εμείς στην Κίνα προς το παρόν παράγουμε και δεν μοιράζουμε» εννοώντας ότι παραγόμενος πλούτος δεν διανέμεται ακόμα στο λαό. Έχουν σκοπό να πάνε τη χώρα τους πολύ ψηλά και να γίνει αυτό για κάποια χρόνια ακόμα τα κέρδη πρέπει να επανεπενδύονται. 

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι στην Κίνα η δημοκρατία και η μορφή της αποτελεί ακόμα θέμα μεγάλης συζήτησης. Ίσως τον πλούτο της τα εκεί λαμόγια να μην τον μοιράσουν ποτέ ή να τον μοιράσουν μεταξύ τους. Πολύ πιθανόν. Υπάρχει όμως ελπίδα, γιατί η χώρα τους παράγει, δημιουργεί. 

Στην Ελλάδα όλα δουλεύουν ανάποδα. Εμείς μοιράζουμε χωρίς να παράγουμε. Μοιράζουμε τα δανικά και τις επιδοτήσεις των κουτόφραγκων και έχουμε το θράσος να τους περνάμε γενεές 14 γιατί έχουν κλείσει τις στρόφιγγες που οδηγούσαν τόσα χρόνια στην  καλοπέραση που δεν δικαιούμασταν.

Πριν από χρόνια ο Ανδρέας είχε πει ότι «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Σύνθημα του κώλου που υιοθέτησαν και οι επόμενοι αριβίστες της πολιτικής.

Δεν μας θύμισε όμως ότι τα ποτάμια είναι κατηφορικά και ότι μπροστά μας, πριν από το Ελντοράντο, υπήρχε καταρράκτης. Ο καταρράκτης πλέον είναι εδώ, μπροστά μας έτοιμος να μας καταπιεί, να μας συντρίψει!

Το μόνο που μας απομένει πριν την μεγάλη καταστροφή είναι να μεταμορφωθούμε σε πέστροφες και να προσπαθήσουμε να κολυμπήσουμε κόντρα στο ρεύμα, αλλά με προσοχή, γιατί οι πέστροφες αποτελούν εξαιρετική λιχουδιά για τις αρκούδες που παραμονεύουν. Ωστόσο κολυμπώντας προς τις πηγές του ποταμού, προς τη σωτηρία μας, είναι σαν να γυρνάμε στο παρελθόν.

Η Ελλάδα ετοιμάζεται ή μάλλον ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι, το μεγάλο πισωγύρισμά της. Η Ιθάκη δυστυχώς είναι πίσω μας. Όταν την προσπερνούσαμε κάναμε πως δεν τη βλέπαμε και σφυρίζαμε κλέφτικα. Ας προσπαθήσουμε έστω και την τελευταία στιγμή όλοι μαζί αυτό το ταξίδι να το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο!

Η πραγματικότητα όμως δείχνει να μην έχουμε συνετισθεί και συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα να πουλάμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Για το παρόν ας μη μιλήσουμε, αυτό έχει ήδη εκποιηθεί!

Chrisgio