ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ
... σκέπτομαι, προβληματίζομαι, προσπαθώ να εξηγήσω, να δικαιολογήσω καταστάσεις, αναρωτιέμαι:
Για την πείνα σ΄αυτόν τον μοναδικό πλανήτη;
Γιατί το πανέμορφο όνειρο, το δώρο θεού, τη ζωή, εκατομμύρια άνθρωποι να την ζουν σαν αμαρτωλοί που εκτείουν την ποινή τους; Να μην έχουν ίσες ευκαιρίες στο όνειρο, στην ελπίδα;
Γιατί το πανέμορφο όνειρο, το δώρο θεού, τη ζωή, εκατομμύρια άνθρωποι να την ζουν σαν αμαρτωλοί που εκτείουν την ποινή τους; Να μην έχουν ίσες ευκαιρίες στο όνειρο, στην ελπίδα;
Γιατί τόσος πόνος, τόση αναλγησία;
Γιατί οι Αφρική να κυβερνάται από διεφθαρμένους ηγέτες;
Γιατί οι Αφρική να κυβερνάται από διεφθαρμένους ηγέτες;
Γιατί όλοι εμείς οι υπόλοιποι να είμαστε τόσο αχάριστοι;
Συνεχιζεται...
Chrisgio
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου