Μια φορά κι έναν καιρό μ΄ένα καράβι... Νο5

... έχω ξυπνήσει πρωί και πίνω τον καφέ μου στο γραφείο μου ενώ ασχολούμαι με τη δουλειά μου. 

Κάποια στιγμή εμφανίζεται ο Φιλιππίνος καμαρώτος για να ασχοληθεί με το ημερήσιο καθιερωμένο συγύρισμα και καθαριότητα της καμπίνας μου.

Εκείνο το πρωί είχα όρεξη για κουβέντα. Τον ρώτησα διάφορα για τη χώρα του, την οικογένειά του. Μου έδινε απαντήσεις σε ότι τον ρωτούσα.

Κάποια στιγμή ζήτησα περισσότερες πληροφορίες για το επίπεδο ζωής στις Φιλιππίνες.

- Σε ποια τάξη πιστεύεις ότι ανήκει η οικογένειά σου;

- Μπορώ να πω ότι ανήκουμε στην μεσαία τάξη, είπε.

- Τι εννοείς μεσαία τάξη; ξαναρώτησα.

- Εννοώ ότι έχουμε τη δυνατότητα να τρώμε τρεις φορές την ημέρα, ρύζι και κάτι άλλο, είπε και μ΄ άφησε άφωνο. 

Κατά τα άλλα ο Γερμανός πλοηγός μάλλον ακόμη και τώρα θα συνεχίζει πιστεύει ότι η χώρα του είναι ΜΠΑΝΑΝΙΑ. 

Συνεχίζεται...

Chrisgio