Σήμερα το πρωί στην ΝΕΤ έβλεπα τον κ. Μυλωνά (ALUMIL) να αναλύει την διεθνή οικονομική κατάσταση και να προσπαθεί να δικαιολογήσει την συρρίκνωση του ωραρίου στο εργοστάσιό του με την ταυτόχρονη μείωση των μισθών των εργαζομένων.
Ήρθε στο μυαλό μου η περιπέτειά της απαγωγής του αλλά και πρόσφατα του κ. Παναγόπουλου, με τα κανάλια να δημιουργούν Χιτσκοκική ατμόσφαιρα και τον κόσμο να παρακολουθεί με κομμένη ανάσα.
Στην διάρκεια των δελτίων ειδήσεων δεν είχε σημασία αν το επόμενο ρεπορτάζ αναφέρονταν σε κάποιους άνεργους του Περάματος, της Νάουσας ή εξαθλιωμένους χαμηλοσυνταξιούχους. Οι απαγωγές ήταν το πρώτο θέμα γιατί αυτές πουλούσαν. Ποιός είχε καιρό για πραγματικές τραγωδίες.
Οι απαγωγείς ζήτησαν και απέσπασαν από μεν την οικογένεια του κ. Μυλωνά 15.000.000(;) αν θυμάμαι καλά, από δε την οικογένεια του κ. Παναγόπουλου 35.000.000(;).
Τα ποσά ιλιγγιώδη! Εν τούτοις οι κύριοι τα είχαν και τα έδωσαν. Σκέφτομαι το αόρατο χρήμα και ζαλίζομαι! Πόσα δις άραγε κυκλοφορούν δίπλα μας;
Ωστόσο αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι ότι το «τα είχαν και τα έδωσαν», πέρασε απαρατήρητο. Κανείς δεν προβληματίστηκε στην ύπαρξη ανθρώπων που έχουν τη δυνατότητα να βγάζουν από τη τσέπη 35.000.000 ευρώ, να τα μοιράζουν για οποιοδήποτε λόγο και αυτή η πράξη να μην επιφέρει την οικονομική καταστροφή τους. Πόσα ακόμα υπάρχουν στο μπαούλο!
Η κάθαρση στην «τραγωδία» επήλθε με την απελευθέρωσή και τις δηλώσεις τους στα ΜΜΕ. Ο κόσμος «χάρηκε» του έφυγε το «άγχος» και ο Αυτιάς το επόμενο πρωί συνέχισε το σόου με παππούδες, χαμηλές συντάξεις κι εξαθλιωμένους.
Chrisgio
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου