Ταξίδι στην Κένυα και... άλλα

Πριν από δύο εβδομάδες βρέθηκα για δύο μέρες στην Μομπάσα της Κένυας υπό διαφορετική ιδιότητα από αυτή του ναυτικού αλλά για υπόθεση που έχει σχέση με τη ναυτιλία.
Η εικόνα της περιοχής μου επιβεβαίωσε την γνώμη που έχω για την Αφρική, την «χωματερή» του πλανήτη.
Όπου και αν γυρίσεις σε πιάνει απελπισία, σφίγγεσαι, πνίγεσαι.

Δεν είχα ξαναπάει στην Κένυα.
Στο δρόμο, κουρασμένος από το 18ωρο ταξίδι μου και αγχωμένος από αυτό που αντίκριζα αναρωτιόμουνα πως θα είναι το ξενοδοχείο που θα έμενα .

Πόσο χάλια θα ήταν. Υπ' όψη ότι το ταξίδι δεν ήταν αναψυχής και τα έξοδα πληρωμένα.

Και ώ του θαύματος μέσα στο πουθενά ο «παράδεισος»!
Το ξενοδοχείο μου! Το όνομά του «White Sands»!
Φοίκικες, γκαζόν, τρεχούμενα νερά, σιντριβάνια με ψάρια και νούφαρα, πισίνες, εστιατόρια με άριστο σέρβις, μαϊμούδες ελεύθερες (τις οποίες δεν μπόρεσα τελικά να φωτογραφήσω), πλούσιοι λευκοί και μαύροι, πολυτελή αυτοκίνητα!
Ένα ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα. Η παραλία που δικαιολογούσε το όνομά του ήταν εξωτική, πανέμορφη!
Μόνο που μεταξύ ξενοδοχείου και παραλίας υπήρχε φράχτης έξω από τον οποίο διάφοροι φουκαράδες προσπαθούσαν να πουλήσουν στους λευκούς τουρίστες «διάφορα». Σεκιουριτάδες προσπαθούσαν να τους απομακρύνουν από κοντά μας.
Για μπάνιο στη θάλασσα ούτε λόγος.
Εγώ αυτό που είδα το ονόμασα «στοχευμένο τουρισμό». Οι τουρίστες οδηγούνται, κατ’ ευθείαν από τα’ αεροδρόμια, σ’ αυτούς τους μικρούς παράδεισους απ’ όπου βγαίνουν μόνο για να φύγουν ξανά για τη χώρα τους. Κι όμως τα ξενοδοχεία αυτά είναι γεμάτα από τουρίστες όπου ζουν ένα-ας πούμε-ωραίο όνειρο χωρίς να τους νοιάζει τι γίνεται κυριολεκτικά δίπλα τους.
Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα όπου ο «στοχευμένος τουρισμός» της Κένυας δύναται να εφαρμοστεί και στα 132.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της χώρας μας, αυτόν τον απέραντο παράδεισο που κάθε μέρα δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να προσπαθούμε να τον καταστρέψουμε με λόγια και έργα.
Προχθές έβλεπα στην TV μια εκπομπή για το Ναύπλιο.
Στις καφετέριες του Ναυπλίου ο καφές έχει 6-7 ευρώ.
Η δικαιολογία: πολυτελείς πολυθρόνες, δίπλα στη θάλασσα, απέναντι απ’ το Μπούρτζι.

Υπάρχει και μια άλλα δικαιολογία: Τα υψηλά ενοίκια. Αν δεν βγαίνετε φίλοι μου καλοί αφήστε τα, κλείστε τα. Αφήστε τουλάχιστον τον κόσμο να χαρεί την πόλη σας με έναν καφέ στο σέικερ χωρίς να του πιάνετε τον.....

Σήμερα στην πόλη μου το Βόλο αγόρασα 2 ευρώ καφέ για το σπίτι. Θα περάσω περίπου 10 μέρες και θα πίνει όλη η οικογένεια κάθε μέρα πρωί απόγευμα.
Εεεεε παιδιαααά τα παράλια της Τουρκίας απέχουν 2-3 μίλια από τα Ελληνικά νησιά.

Η Κροατία είναι πιο κοντά στην υπόλοιπη Ευρώπη και είναι εξ' ίσου όμορφη.

Ξυπνήστε. Ο Οκτώβριος είναι κοντά και τότε θα κλάψουν μάνες.


Και μερικές λέξεις στα Σουαχίλι που μου έκαναν εντύπωση.
Msafiri.............. : ταξιδιώτης (μου θυμίζει το «μουσαφίρης»)
Safari................ : ταξίδι (και δεν σημαίνει κυνήγι αγρίων ζώων)
Hakuna matata : εντάξει, no problem (το ακούσαμε πρώτη φορά στην Ελλάδα στην ταινία Lion King)
Jambo............... : γεια σου
Karibu............... : καλωσορίσατε

Συνεχίζεται...

Chrisgio