Φώκιες στο αγκυροβόλιο της Astoria-OR anchorage, Columbia River

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Ομίχλη στο αγκυροβόλιο της Astoria-OR, Columbia River

Συνεχίζεται...
 
Chrisgio

Στο αγκυροβόλιο της Astoria η ζωή στο καράβι κυλάει ήρεμα

Η ατμόσφαιρα Χριστουγεννιάτικη, χειμωνιάτικη!

Το κρύο γύρω από το μηδέν. Κάποιες φορές βλέπαμε το θερμόμετρο να «χτυπάει» και -5C.

Η ομίχλη μέρος της ζωής αυτού του τόπου.

Η βροχή, σχεδόν σε μόνιμη βάση, εναλλάσσονταν με το χιονόνερο, το χιόνι και τις ελάχιστες σύντομες στιγμές ηλιοφάνειας ή σεληνόφωτος.

Όσο ο καιρός διατηρούσε αυτά τα χαρακτηριστικά και οι φορτώσεις των άλλων πλοίων μπροστά από μας στη σειρά καθυστερούσαν, τόσο έρχονταν πιο κοντά η πιθανότητα να κάνουμε τουλάχιστον Χριστούγεννα σαν… άνθρωποι!

Ο καιρός απαγόρευε δουλειές στο κατάστρωμα!

Οι μηχανικοί συμμάζευαν το μηχανοστάσιο. Οι εκκρεμείς εργασίες που δεν μπορούν να γίνουν εν πλω και περίμεναν το λιμάνι για να ανοίξουν, σιγά-σιγά έκλειναν.

Το μόνο τμήμα που συνέχιζε στον ίδιο ρυθμό εργασίας η κουζίνα. Ο άνθρωπος πρέπει να τρώει κάθε μέρα για να ζήσει. Η δουλειά για τους... κουζινιέρους δεν σταματά ποτέ, ούτε αλλάζει ταχύτητα.

Η ζωή στο καράβι συνεχίζονταν σε πολύ αργούς, ήρεμους ρυθμούς!

 Συνεχίζεται…

Chrisgio

Columbia River - US America & US Europe - Greece

O Columbia River αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ των δύο πολιτειών. Πλωτός περίπου μέχρι τη μεγαλούπολη Portland. Για να βρεις τις πηγές του πρέπει να συνεχίσεις βαθειά στην πολιτεία Idaho (Άϊνταχο). Δεν είναι Γιάνγκ Τσε Γιάνγκ, Παρανά, Αμαζόνιος. Είναι πολύ μικρότερος αλλά πανέμορφος!

H Astoria ανήκει στο Oregon, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο. Απλώς βρισκόμασταν στην Αμερική. Ίσως κάποιες μικροδιαφορές σε πολιτικό και διοικητικό επίπεδο που εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω.

Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από των… Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Eδώ έχουν τη λογική των νομών της Ελλάδος. Αττική, Μεσσηνία, Μαγνησία, Έβρος. Κοινή γλώσσα, κουλτούρα κλπ. Νοιώθουν όλοι Aμερικάνοι. 

 

Στην Ευρώπη αυτό δεν υπάρχει. Η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Βρετανία, δεν μπορούν να μπουν στην ίδια ζυγαριά με το Τέξας, τη Καλιφόρνια, το Κολοράντο, την Αλαμπάμα, τη Μασαχουσέτη.

Και φαίνεται πολύ δύσκολο να συμβεί αυτό τα επόμενα χρόνια.

Η μοναδική και σημαντική διαφορά μεταξύ των πολιτειών Oregon και Washington που γνωρίζω είναι το αφορολόγητο καθεστώς του Oregon. Οι κάτοικοι της Washington που ζουν κοντά στις όχθες του ποταμού καθώς και οι ξένοι σαν κι εμάς εκμεταλλεύονται το γεγονός και για ότι θέλουν ν’ αγοράσουν, περνούν το ποτάμι με κατεύθυνση το Portland στα νότια.

Δεν ξέρω πως αντιμετωπίζουν την εις βάρος τους κατάσταση οι έμποροι στις παραποτάμιες πόλεις και χωρία της Washington. Είναι σίγουρο ότι εδώ και πολλά χρόνια καποιο τρόπο θα έχουν βρει για να επιζήσουν. Το ποτάμι δεν βρίσκεται σε πόλεμο!

Επίσης στον Columbia απαγορεύεται αυστηρά το ψάρεμα από τα καράβια που τον προσεγγίζουν και για όσο παραμένουν στα νερά του, με εξοντωτικά πρόστιμα χιλιάδων δολαρίων στους παραβάτες.

Εμείς εδώ απαιτούμε να κλείσουν τα βόρεια σύνορά μας για να συνεχίσουν οι της από δω πλευράς να πουλάνε ότι θέλουν σε όποια τιμή θέλουν.

Σιγά μη κάνουμε μεταρρυθμίσεις...

- Πως είπατε;

- Μεταρρυθμίσεις; Νέες ιδέες; Οργάνωση; Δράση;

- Τι είναι αυτά ρε; Πλάκα μας κάνεις; Άι παράτα μας!

Λάσπη!

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Το πρώτο πρωινό στο αγκυροβόλιο της Astoria

Ο πιλότος μας φουντάρισε γύρω στο ένα μίλι μετά τη γέφυρα, δηλαδή όχι ακριβώς απέναντι από τη πόλη.

Η Astoria τουλάχιστον όπως φαίνονταν από το καράβι, είναι μια πολύ μικρή, ήσυχη, όμορφη αμερικάνικη πόλη, ή μήπως χωριό(;), στη νότια όχθη του ποταμού. Χτισμένη αμφιθεατρικά στο χαμηλό λόφο.

Το πρώτο φώς της ημέρας της 8ης Δεκεμβρίου, λίγο μετά την άφιξη, άρχισε να ζωγραφίζει ειδυλλιακές εικόνες. Ρουτίνα για τους ντόπιους, γνωστές σε μερικούς από μας από το παρελθόν, πρωτόγνωρες για τους νέους ναυτικούς.

Το ποτάμι, καθρέφτης, να ρέει ήρεμα προς τον Ειρηνικό. Οι όχθες του βουτηγμένες στο βαθύ πράσινο που ανάμεσά του ξεχώριζες λευκά σημεία χιονιού, όχι αρκετό είναι αλήθεια.

Η Astoria «αναγκασμένη» να ακολουθεί την μόδα του τόπου της, προσαρμοσμένη ζει ντυμένη στα χρώματα του, στο κλίμα του.

Πίσω μας η μεγάλη γέφυρα, μία από αυτές που ενώνουν την πολιτεία του Oregon με αυτήν της Washington, βάζει κι αυτή τη σφραγίδα της στο τοπίο.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Προς το αγκυροβόλιο της Astoria και η άφιξη

Το πλοίο σε πορεία προς το «στόμα» του Columbia με τα φώτα καταστρώματος αναμμένα, απαραίτητα για την προσνήωση του ελικοπτέρου και πανέτοιμο από πλευράς ασφάλειας για την υποδοχή του πλοηγού.

Στις 8 του μηνός Δεκεμβρίου, λίγο πριν τα χαράματα, ο πιλότος επιβιβάστηκε με ελικόπτερο. Πήραμε πορεία προς το «στόμα» του Columbia River.

Το ελικόπτερο...

... με πολύ μεγάλη προσοχή...

... πλησιάζει...

... το ελικοδρόμιο για την επιβίβαση του πλοηγού...

... που τελικά πραγματοποιείται επιτυχώς με συρματόσχοινο στο κατάστρωμα, αφού έτσι αποφάσισε ο χειριστής του ελικοπτέρου, κι ενώ ο πλοηγός κατευθύνεται προς τη γέφυρα του πλοίου...

... το ελικόπτερο ολοκληρώνοντας την απόστολή του απομακρύνεται επιστρέφοντας στη βάση του...

... αφήνοντας το πλοηγό να προχωράει στο κατάστρωμα προς τη γέφυρα του πλοίου για να αναλάβει τα καθήκοντά του.

Δεξιά και νότια το Oregon. Ο κάβος έκρυβε τη μικροσκοπική Astoria. Στο βάθος του ουρανού προς την ίδια κατεύθυνση μια ανταύγεια στον ουρανό πρόδιδε τη θέση της μεγαλούπολης Portland.

Αριστερά και βόρεια η Washington και το ακρωτήρι με το απαισιόδοξο όνομα Disappointment Cape. Πάντως μπαίνοντας στο ποτάμι «ζυγώνοντας πάλι τον φυσιολογικό κόσμο» κάθε άλλο παρά απογοήτευση δημιουργεί.

Δυο ώρες αργότερα αφού περάσαμε τη γέφυρα της Astoria φουντάραμε στο αγκυροβόλιό της. Από την κόλαση στον παράδεισο. Το swell εξαφανίστηκε, το πλοίο ηρέμησε, μυαλά και σώματα άρχισαν να επανέρχονται σε φυσιολογικούς, ανθρώπινους ρυθμούς.

Η γέφυρα της Astoria. Μέσα στο σκοτάδι τα κόκκινα φώτα την οριοθετούν...

... ενώ τα άσπρα στη μέση μας δείχνουν το σημείο...

... που πρέπει να περάσουμε από κάτω της. Αριστερά η Astoria.

Το πλοίο κάτω από τη γέφυρα.

Λίγο αργότερα κατά τις 11 το πρωί τελείωσε και ο έλεγχος καταλληλότητας των αμπαριών από τους Αμερικάνους, που ήταν επιτυχής. Το πλοίο ήταν έτοιμο για φόρτωση.

Ουσιαστικά το ταξίδι τελείωσε εδώ, με την ολοκλήρωση της επιθεώρησης των αμπαριών, μαζί με ένα τεράστιο «ΟΥΦ»… ανακούφισης. Τουλάχιστον η υπερπροσπάθεια καθαρισμού δεν πήγε χαμένη. 

Βάση του προγράμματος στην Astoria θα μέναμε μερικές μέρες.

Η φόρτωση και τα ενδεχόμενα προβλήματά της μπορούσαν να περιμένουν.

Εμείς είχαμε την ευκαιρία να ηρεμήσουμε!

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Στις εκβολές του Columbia River

Μπήκε ο Δεκέμβρης και στην πρώτη του μέρα πορεία 099 μοίρες. Στις 3 του μηνός πορεία 107 μοίρες. Στις 5 του μηνός πορεία 111 μοίρες. Στις 5 του μηνός το βράδυ εισήλθαμε στην αμερικανική περιοχή ECA και αλλάξαμε καύσιμο χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, πορεία 090 μοίρες.

Tο μεσημέρι της 6ης Δεκεμβρίου λίγο πριν φτάσουμε στον πλοηγικό σταθμό Bar Pilots ειδοποιηθήκαμε από τους ίδιους, τους πιλότους, ότι το ποτάμι είναι γεμάτο από καράβια.

Δεν υπήρχε χώρος για μας. Έπρεπε να μείνουμε στον ωκεανό περιμένοντας τη σειρά μας. Κατ’ εντολή τους, ένα εκνευριστικό drifting 20 μίλια δυτικά από την πλησιέστερη στεριά ξεκίνησε που κράτησε 2 μέρες.

Θα ρωτήσει κάποιος «γιατί δεν αγκυροβολήσατε;»

Σωστή ερώτηση αλλά τα βαθειά νερά της περιοχής δεν επιτρέπουν μια ασφαλή αγκυροβολία. Για να γίνει αυτό πρέπει να πας κοντά στις στεριές, πράγμα που απαγορεύουν οι Αμερικάνοι, εκτός αν έχεις πρόθεση να μπεις στο ποτάμι, υπό πλοήγηση βέβαια. Δηλαδή αφού πρώτα έχουν όλα δρομολογηθεί.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Από το Tsugaru Strait στα Aleutian Islands

Το Tsugaru Strait. Ανατολικά ο κάβος Erimo Misaki του Hokkaido.

Πιάσαμε το Tsugaru Strait στις 21 του μηνός το βράδυ και τα ξημερώματα της επομένης είχαμε πια βγει στον Ειρηνικό. Κάλμα η «μεγάλη θάλασσα»!

Στον κάβο Erimo Misaki του Hokkaido γυρίσαμε πορεία 059 μοίρες.

Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε πλάτη. Ένας μικτός πλους με ορθοδρομία, λοξοδρομία και πάλι ορθοδρομία ξεκίνησε!

Στις 23 του μηνός πορεία 065 μοίρες. Στις 25 πορεία 073 μοίρες. Στις 27 πορεία 081 μοίρες.

Έπρεπε, αφού δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε τον παλιόκαιρο που περιμέναμε, να τον βάλουμε τουλάχιστον όσο το δυνατόν στην πρύμνη μας. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε να πάμε πιο κοντά στο χειμώνα, στα βόρεια! Ακούγεται περίεργα αλλά αυτό είναι το σωστό! Απλά μαθήματα μετεωρολογίας!

Τα Aleutian Islands. Nότια ο Ειρηνικός Ωκεανός, βόρεια η Βερίγγειος Θάλασσα.

Το μεσημέρι της 29ης Νοεμβρίου είδαμε μακριά τα Aleutian Islands. Αυτό το τεράστιο κομπολόι που για χάντρες έχει τα νησιά του, ξεκινάει από την Αλάσκα και φτάνει σχεδόν μέχρι την Ασία. Σαν τμήμα της Αλάσκας ανήκουν στις ΗΠΑ.

Είχαμε φτάσει με αλλεπάλληλες αλλαγές πορείας στο γεωγραφικό πλάτος των 52 μοιρών, στο βορειότερο σημείο του ταξιδιού με τον καιρό, παραδόξως για την εποχή αν αφαιρέσω 2 μέρες που μας τάραξε, σχετικά καλό. Η άνοδος στα βόρεια πλάτη βοήθησε, αυτές τις δύο μέρες, να τις περάσουμε, ας πούμε, ανθρώπινα!

Πορεία 091 μοίρες. Είχε αρχίσει η κάθοδος προς τον Columbia River.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Από το αγκυροβόλιο Chang Jiang Ku στο Yeosu της Νοτίου Κορέας και την Japan Sea

Δεκάξι ώρες αργότερα στις 6 το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου είχαμε σηκώσει άγκυρα από το αγκυροβόλιο Chang Jiang Ku.

Βρισκόμασταν εν πλω, μας είχαν δώσει… κατεύθυνση: «Προχωρήστε προς Tsugaru Strait κι από κει USA West Coast». Όνειρο ήταν και πάει η περίπτωση της Λατινικής Αμερικής. Το χειρότερο σενάριο ήρθε κι έδεσε!

Για τις επόμενες 20 μέρες, πάνω-κάτω, θα ήμασταν αντιμέτωποι με τον χειμώνα του Βορείου Ειρηνικού, ενώ μια πολύ σκληρή και απάνθρωπη περίοδος για το πλήρωμα καταστρώματος άρχιζε. Μετά το κάρβουνο του Adang Bay και το μετάλλευμα του Geraldton το πλύσιμο των αμπαριών θα ήταν επώδυνο. Με θερμοκρασίες γύρω από το μηδέν, ίσως και πιο κάτω, αναμένονταν δύσκολες μέρες. Θα έπρεπε με την άφιξη το πλοίο να είναι έτοιμο για φόρτωση σιτηρών. Πόσο χρόνο μπορείς ν’ αντέξεις να τσαλαβουτάς στο νερό υπό τέτοιες καιρικές συνθήκες;

Επειδή σαν υποπλοίαρχος έχω περάσει αυτό το μαρτύριο κάμποσα χρόνια πίσω, έρχονται στιγμές λίγο πριν το τέλος του καθαρισμού, τότε που ο ανθρώπινος οργανισμός αρχίζει να φτάνει στα όριά του ή ακόμα και να τα ξεπερνάει, σωματικά και ψυχικά, να γυρίζεις τα μάτια σου προς τον ουρανό, πιστεύεις δεν πιστεύεις στο θείο, και να ρωτάς, «τι αμαρτίες έχω κάνει;…»

Ώρες αργότερα την ίδια μέρα, νέα οδηγία να πλεύσουμε προς το ενδιάμεσο λιμάνι Yeosu της Νοτίου Κορέας, όπου για λόγους περιβαλλοντολογικούς το πλοίο έπρεπε να εφοδιαστεί με οικολογικό πετρέλαιο χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε σαν καύσιμο, κατά την άφιξη και παραμονή μας, στην απέναντι ακτή του Ειρηνικού.

Στις 4 το πρωί της 19ης Νοεμβρίου είχαμε φουντάρει στο αγκυροβόλιο του Yeosu. Ο εφοδιασμός πετρελαίου τελείωσε σε 2 ώρες και στις 7μιση ήμασταν πάλι εν πλω. Νύχτα φτάσαμε νύχτα φύγαμε, στα γρήγορα, σαν κυνηγημένοι. Βγήκαμε στη Japan Sea με τον καιρό κακό και αφού εν τω μεταξύ το επόμενο ταξίδι είχε οριστικοποιηθεί.

Προορισμός μας το λιμάνι Longview της πολιτείας Washington στα βάθη του ποταμού Κολούμπια (Columbia River).

Πρώτος στόχος λοιπόν, πάλι μετά από αρκετούς μήνες, το Tsugaru Strait. Το στενό ανάμεσα στα δύο μεγάλα νησιά της Ιαπωνίας. To Honshu και το Hokkaido.

Με μόνιμη συνοδεία το κακό καιρό που επέμενε να μας αποκαλύψει τι επρόκειτο να επακολουθήσει, με τον ήλιο και τη βροχή να εναλλάσσονται, προσπαθώντας να εξαπατήσουν ο ένας τον άλλον, να παιχνιδίζουν, χαρίζοντάς μας εικόνες άγριας θαλασσινής ομορφιάς, μια ακόμα ναυτική περιπέτεια είχε ξεκινήσει! 

Εκτιμώμενη ημερομηνία άφιξης στις εκβολές του Columbia River η 6η Δεκεμβρίου! Πορεία βορειοανατολική.

Ακολουθεί το ταξίδι προς το λιμάνι Yeosu και Tsugaru Strait σε χάρτες.

Δυτικά η Κίνα και νοτιοδυτικά διακρίνεται το δέλτα του Γιανγκ Τσε Γιανγκ (Chang Jiang). Ανατολικά της Κίνας η Κίτρινη Θάλασσα (Yellow Sea), η χερσόνησος της Κορέας, η Ιαπωνία και η Ιαπωνική θάλασσα (Japan Sea). Βορειοανατολικά ανάμεσα στο μεγάλο νησί της Ιαπωνίας Honshu και του βορειότερου Hokkaido το στενό Tsugaru Strait.

Βόρεια η Κίτρινη Θάλασσα, νότια η Κινέζικη Θάλασσα.

Korea Strait.

Το μεγαλύτερο νησί της Νοτίου Κορέας, το Cheju Do το οποίο κατοικείται. Κάπου βορειοανατολικά από το νησί στα νότια της χερσονήσου, βρίσκεται το λιμάνι Yeosu.

Βορειοδυτικά το λιμάνι Yeosu. Νοτιοανατολικά το αγκυροβόλιο ανεφοδιασμού.

Βόρεια στο κέντρο το λιμάνι Yeosu. Ανατολικά το νησί Tsushima το οποίο ανήκει στην Ιαπωνία.

Νότια Japan Sea. Δυτικά η χερσόνησος της Κορέας. Το νοτιότερο νησί της Ιαπωνίας το Kyushu, ανατολικά το μικρότερο νησί τηε χώρας το Shikoku. Βόρεια των δύο νησιών το κύριο νησί τη Ιαπωνίας το Honshu.

Βόρεια Japan Sea και Tsugaru Strait.

Συνεχιζεται…

Chrisgio

Προς τις εκβολές του Γιανγκ Τσε Γιανγκ. Aπό το Zhenjiang στο αγκυροβόλιο Chang Jiang Ku - Video No4

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Προς τις εκβολές του Γιανγκ Τσε Γιανγκ. Aπό το Zhenjiang στο αγκυροβόλιο Chang Jiang Ku - Video No3

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Προς τις εκβολές του Γιανγκ Τσε Γιανγκ. Aπό το Zhenjiang στο αγκυροβόλιο Chang Jiang Ku - Video No2

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Προς τις εκβολές του Γιανγκ Τσε Γιανγκ. Aπό το Zhenjiang στο αγκυροβόλιο Chang Jiang Ku - Video No1

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Άλλο ένα ναυάγιο στον Γιανγκ Τσε Γιανγκ!

Μετά το βυθισμένο πλοίο στο Rio Parana στο δρόμο προς το San Lorenzo και το κομμένο στα δύο πλοίο στο δρόμο προς το Zhenjiang στον Γιανγκ Τσε Γιανγκ, άλλο ένα ναυτικό ατύχημα εδώ στο ίδιο ποτάμι. Αυτή τη φορά κατεβαίνοντάς το προς τις εκβολές του.

Ένα τουμπαρισμένο μικρό πλοίο που τα πλωτά κρένια (γερανοί) προσπαθούν να το ανασύρουν.

Κακή φόρτωση μειωμένης ευστάθειας;

Σύγκρουση;

Συνδυασμός των δύο παραπάνω;

Κακή συντήρηση;

Μεγάλη ηλικία σκάφους;

Ασχετοσύνη;

Ότι κι αν ισχύει απ’ όλα ή όλα τα παραπάνω, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι κινέζοι συνεχίζουν να αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνοι είναι από την κατασκευή τοστιέρων έως το χειρισμό πλοίων.

Nα γιατί οι προσεγγίσεις στα λιμάνια της Κίνας μας κρατάει ολόκληρα 24ωρα άγρυπνους και μας γεμίζει άγχος και... τρόμο. Ο εφιάλτης για τους ναυτικούς είναι εδώ και λέγεται Κίνα-Κινέζοι.

Συνεχίζεται…

Chrisgio