Στo Ciwandan

Στις 26 Αυγούστου ο προορισμός μας άλλαξε το Cigading έγινε Ciwandan και στις 31 το μεσημέρι φτάσαμε και φουντάραμε (αγκυροβολήσαμε).
 

Όταν απέχεις χρονικά από κάποιο στόχο, όποιος κι αν είναι αυτός, όσο είναι μπροστά σου φαίνεται βουνό. Μόλις τον φτάσεις μονολογείς «πότε πέρασαν οι μέρες!» Έτσι πέρασε άλλο ένα μεγάλο ταξίδι. Άλλη μια «ναυτική περιπέτεια».

 

 

Η διαφορά μεταξύ των δύο λιμανιών καμία, μόνο τα ονόματά τους που ακούγονται εξωτικά! Όμως πρόκειται για προβλήτες δίπλα σε μεγάλα εργοστάσια. Η απόσταση ανάμεσά τους μερικά μέτρα η μία από την άλλη, ακριβώς στο Sunda Strait το στενό που χωρίζει τα δύο νησιά γίγαντες, τη Σουμάτρα και την Ιάβα.

Μπήκε ο Σεπτέμβριος και την πρώτη του μέρα δέσαμε στην Ιάβα, στην άκρη της ζούγκλας. Δύο ώρες ανατολικά η Τζακάρτα, η πρωτεύουσα της πολυπληθέστερης μουσουλμανικής χώρας του κόσμου. Μία ώρα μακριά μια μικρή πόλη, που δεν συγκράτησα το όνομά της. Μερικοί από το πλήρωμα έφτασαν μέχρις εκεί.

 

Στις 2 του μηνός 9 νέα μέλη του πληρώματος, τέσσερις Έλληνες, κατάκοποι από το μακρινό ταξίδι, και πέντε Φιλιπίνοι φανερά πιο… φρέσκοι αφού η χώρα του είναι δίπλα στην Ινδονησία, επιβιβάστηκαν.

Θα αντικαθιστούσαν πέντε Έλληνες και τέσσερις Φιλιπίνους. Ένας Έλληνας λιγότερος!... Όσο πάμε και λιγοστεύουμε! Η αναχώρηση των παλιών σε δύο δόσεις, κάποιοι στις 3 και οι υπόλοιποι στις 4 του μηνός.

 

Αυτές τις λίγες μέρες δεν πρόλαβα ούτε τη ματιά μου να ρίξω στη στεριά! Το ίδιο προβλέπω να συμβεί και στο επόμενο λιμάνι. Ευτυχώς η φωτογραφική μηχανή κάτι κατάφερε να πιάσει από μακριά!

 

Φύγαμε τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου για τη Surabaya.

Συνεχίζεται…

Chrisgio