Baltimore - Chesapeake & Delaware Canal - Wilmington

Στις 24 Φεβρουαρίου το απόγευμα η φόρτωση τελείωσε στη Baltimore. Είχαν φορτωθεί 29.000 τόννοι του "ευγενούς" φορτίου scrap (παλιοσίδερα). Οι υπόλοιποι 9.500 τόννοι του "θησαυρού", μας περίμεναν στο επόμενο λιμάνι.

Η αναχώρηση ορίστηκε για τις 23:00.

Η μηχανή σ΄ετοιμότητα (stand by), επιβίβαση πλοηγού (pilot on board), single up, all lines up και το πλοίο μπήκε σε πορεία για το Wilmington.

Γύρω στις 3 το πρωί της 25ης Φεβρουαρίου φτάσαμε στο Chesapeake and Delaware Canal. Μία διώρυγα μήκους 12,5 ναυτικών μιλίων, πλάτους 137 μέτρων και βάθους 11 μέτρων περίπου που κόβει τις πολιτείες του Maryland και Delaware και ενώνει τα νερά του κόλπου του Chesapeake με αυτά του ποταμού Delaware.

Με προσοχή μπήκαμε στο κανάλι. Κάπου στη μέση του αλλάξαμε πιλότο και σε 2 ώρες είχαμε μπει στο ποτάμι, ενώ η πυκνή ομίχλη που έκανε την εμφάνισή της αλλά και η βροχή δυσκόλευαν απελπιστικά το έργο του πιλότου. Ευτυχώς, όπως έχω ξαναπεί, τα σύγχρονα πλοία διαθέτουν τέτοια ναυτιλιακά βοηθήματα που κάνουν τη ζωή μας πολύ πιο εύκολη. Περάσαμε κάτω από μία γέφυρα που όσο κι αν γνωρίζαμε την παρουσία της η ξαφνική της εμφάνιση μέσα στην αντάρα τρόμαζε.

Μια ώρα πριν την άφιξη ένας νέος πιλότος, αυτός του λιμανιού, επιβιβάστηκε. «ΤΣΑΚΑΛΙ» ο τύπος. Με τη βοήθεια 2 ρυμουλκών, μέσα στην ομίχλη, μας πέρασε 20-30 μέτρα δίπλα από άλλο καράβι (πολύ δύσκολο και επικίνδυνο) πριν μας οδηγήσει στην προβλήτα πρόσδεσης.

Δέσαμε κατά στις 7 το πρωί εξουθενωμένοι όλοι από το ξενύχτι.

Οι αρχές ξανανέβηκαν λόγω αλλαγής πολιτείας από το Maryland στο Delaware. Όλα πάλι απ΄την αρχή.

Με αυτά και μ΄αυτά η ώρα πήγε 10 και μισή, η φόρτωση ξεκίνησε αλλά ο ύπνος μου έφυγε. Κακός καιρός αναμένονταν για τις επόμενες ώρες. Όλοι σε ετοιμότητα. Υπερένταση μεγάλη.

Υπομονή το βράδυ απέχει μόνο 10-12 ώρες.

Θα κοιμηθούμε τότε, θέλω να ελπίζω!