Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

From Indian Ocean to Rodo Island & Malacca Strait

Δύο ωκεανοί Ατλαντικός και Ινδικός... φαγώθηκαν. Μια δύο ώρες ακόμα και να μπούμε στο Malacca Strait. Αριστερά μας το Rodo Island.
Το βράδυ της 6ης Νοεμβρίου αλλάξαμε ακόμα ένα ημισφαίριο. Κόψαμε την νοητή γραμμή του ισημερινού και περάσαμε στο βόρειο. Το βορειοδυτικό άκρο της Σουμάτρας απείχε 2 μέρες.

Ο καιρός παρατεταμένη μπουνάτσα! Το ταξίδι από την Αργεντινή στη Μαλαισία είναι αυτό που οι ναυτικοί ονειρεύονται να συναντούν στη θητεία τους σε κάθε βαπόρι. Απροβλημάτιστο, ήσυχο, ήρεμο!
Ίσως η φύση μας το χρωστούσε μετά την ταλαιπωρία του προηγούμενου από Σιγκαπούρη, Galle, Salalah, Fujairah, Jebel Ali, Fujairah, Durban έως το San Lorenzo. Τότε που η πειρατική απειλή, τα μουσόνια του Ινδικού και ο χειμώνας του Νοτίου Ατλαντικού βάλθηκαν να μετρήσουν τα σωματικά και ψυχικά μας όρια! Αν κάτι προβλημάτισε στο ταξίδι ήταν η μακράς διάρκειας καθυστέρηση επιβεβαίωσης του τελικού προορισμού. Κάθε τόσο οι ναυλωτές άλλαζαν το λιμάνι και ζητούσαν/απαιτούσαν διαφορετικό πλάνο εκφόρτωσης, ενώ τα λιμάνια αυξήθηκαν σε 3!
Lumut, Port Klang, Pasir Gudang, με όλους τους συνδυασμούς προσέγγισης. Η σειρά λιμένων, εκφόρτωσης και ποσοτήτων οριστικοποιήθηκε μια μέρα πριν πιάσουμε τη Σουμάτρα.
1o-Pasir Gudang, 2o-Lumut, 3ο-Port Klang.
Μια σειρά μη λογική γεωγραφικά αλλά στις μεταφορές και μάλιστα φορτίων τεραστίων ποσοτήτων, η απόσταση δεν παίζει πάντα τον πρώτο λόγο. Υπάρχουν πρόσθετοι λόγοι και παράμετροι όπως η άμεση διάθεση προβλήτας εκφόρτωσης στο λιμάνι, ενδεχόμενη μεγάλη αναμονή λόγω συμφόρησης, μεγάλου αριθμού πλοίων όμοιου φορτίου, το βάθος του λιμανιού, η ποσότητα που πρέπει να εκφορτωθεί στο κάθε λιμάνι, όταν το φορτίο όπως είναι τα σιτηρά που μεταφέραμε δημιουργεί προβλήματα ευστάθειας σε ενδιάμεσες καταστάσεις από το ένα λιμάνι στο άλλο, απεργίες κλπ!

Πιάσαμε το Rondo Island, τον... χωροφύλακα στην είσοδο του Malacca Strait στo βορειοανατολικό άκρο της Σουμάτρας, το μεσημέρι της 8ης Νοεμβρίου.
Αν ο καιρός εποφθαλμιούσε επίθεση εναντίον μας είχε ατυχήσει! Από δω και πέρα οι πιθανότητες να το πετύχει έτειναν στο μηδέν.
Το φέραμε βόλτα από την βορινή πλευρά του και μπήκαμε στο Malacca Strait, αυτή την νοτιοανατολικής κατεύθυνσης χοάνη που οδηγεί, στενεύοντας συνεχώς, στο Singapore Strait και τελικά στη Σιγκαπούρη πριν συναντήσει την Νότια Κινεζική Θάλασσα στην ανατολή.
Το Rodo Island με τα μικρά του αδερφάκια
Εμείς θα σταματούσαμε στη Σιγκαπούρη. Το Pasir Gudang βρίσκεται σε ελάχιστη απόσταση απέναντι από την βόρεια πλευρά της. Πορείες 081, 106, 133… νοτιοανατολικές!

Η θάλασσα, λίμνη λεία και απαστράπτουσα, σαν φρεσκοχυμένο ατσάλι σε ακαθορίστου σχήματος και μεγέθους καλούπι τη στιγμή που το άστρο της ημέρας την άγγιζε με ερωτισμό και θέρμη!
Θερμοκρασίες από 30-32 έως 37-38, υγρασία ανυπόφορη, ατμόσφαιρα καταθλιπτική με τον καιρό να εναλλάσσεται από ήλιο σε βροχή. Βρισκόμασταν εδώ και μερικές μέρες στην τροπική ζώνη και επρόκειτο να μείνουμε κάμποσο καιρό.

Στο μυαλό μου η δύσκολη προσέγγιση στη Σιγκαπούρη! Ανάμεσα σε εκατοντάδες καράβια κάθε μεγέθους και είδους που προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Να προσεγγίσουν, να ξεφορτώσουν, να φορτώσουν, κυρίως να ανεφοδιαστούν και να αναχωρήσουν!

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Δεν υπάρχουν σχόλια :