Μπορεί ένας αλήτης, ένας ξευτίλας, ένας παράφρων (δεν τελειώνουν οι χαρακτη-ρισμοί που δύναται κανείς να του προ-σάψει) να «ανακατώσει» ένα ολόκληρο καράβι, να φέρει το πλήρωμα στα όριά του; Να προσπαθείς να συγκρατήσεις κυρίως τους Φιλιπίνους, αλλά και τους Έλληνες, να μην τον εξαϋλώσουν;
Όταν είσαι στο πέλαγος ναι. Το «απόβρασμα» γνωρίζοντας ότι δεν έχεις όλα τα όπλα στη διάθεσή σου, λιμενικές αρχές, αστυνομία κλπ για να αντιμετωπίσεις τέτοιες ακραίες συμπεριφορές και ότι οι αξιοπρεπείς άνθρωποι δεν φτάνουν στα επίπεδά του, μπορεί. Και τότε κάνεις υπομονή. Όλοι κάναμε υπομονή.
Λίγο πριν ξεπεράσουμε τα όριά μας αυτό το «δύσοσμο απόρριμμα» γκρεμο-τσακίστηκε κι έφυγε. Μετά το πέρας των διατυπώσεων άφιξης ο πράκτορας τον πήρε μαζί του και ευτυχώς γι’ αυτόν χωρίς επιπτώσεις γιατί δεν το επεδίωξα. Ο στόχος ήταν η εκδίωξή του!
Ένας μεγάλος αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα χείλια όλων. Το πλήρω-μα ανάσανε ελεύθερα!
Σ’ αυτόν τον κοπρίτη ένα έχω να πω! Όλα σ’ αυτήν εδώ τη ζωή πληρώνονται!...
Εύχομαι στη υπόλοιπη ζωή σου να αντιμετωπίζεις συμπεριφορές ανάλογες της δικής σου!
Με απλά λόγια, σου εύχομαι τα χειρότερα!
Συνεχίζεται…
Chrisgio
...στον Παναμά
4 σχόλια :
Γειά σου Καπτ Χρήστο.
Καλά ταξίδια.. Χαθήκαμε κάποτε κάτι σου έγραφα, δεν θυμάμαι πόσο πίσω στο χρόνο, δεν θυμάμαι πόσο νέος ήμουν.
.
Ε, τώρα ξαναβρεθήκαμε μπορείς να αρχίσεις να μου ξαναγράφεις!
Ναι τα χρόνια περνάνε κι εμείς γερνάμε!...
Kαπετάνιε αν και δεν έχω διαβάσει πιο πίσω μήπως αναφέρεις κάτι, δεν λες τι ειδικότητα είχε και κάθομαι και σκέφτομαι ποιος είναι αυτός ο συνδετικός κρίκος που χαλάει τη ζωή στο πλήρωμα. Είτε ο γραμματικός θα ήταν ή ο λοστρόμος, τέλος πάντων αυτό το κείμενο αναδεικνύει αυτό που έλεγαν οι παλιοί. Ολα τα καράβια ίδια είναι και το πλήρωμα κάνει τη διαφορά!
Αρχή μου να μη γράφω για τις σχέσεις των πληρωμάτων και τα προβλήματά τους μικρά και μεγάλα.
Αυτού του είδους αφηγήσεις δεν θα βρεις στα κείμενά μου.
Δημοσίευση σχολίου