Από το Montevideo προς τη Zona Comun - Νο2

Καθώς προχωρούσαμε προς την Zona Comun, προχωρούσε και η κουβέντα με τον πιλότο. Άλλαξα θέμα και τον ρώτησα

-Στο San Lorenzo έχει τίποτα καλό που να αξίζει το κόπο να βγούμε έξω;

-Το μπαρ Black Cat είναι γεμάτο πουτάνες!

-Αυτό το γνωρίζω! Κάποια άλλη, πιο σικ κατάσταση; Καλό φαγητό, κάποια διασκέδαση επιπέδου να αλλάξουμε παραστάσεις; Αν χρειαστούμε πουτάνες εκεί θα είναι θα μας περιμένουν! Κάτι άλλο!

-Σε 45 λεπτά με το λεωφορείο μπορείς να βρεθείς στο Rosario! Μεγάλη πόλη, η δεύτερη σε μέγεθος μετά το Buenos Aires, μπορείς να βρεις ότι τραβάει η ψυχή σου, αλλά θέλει προσοχή!

Σα να μου έλεγε, «αυτό που ψάχνεις στο San Lorenzo δεν θα το βρεις». Δεν είχε άδικο, ένα πολύ μικρό ασήμαντο μέρος.

- Γιατί; τι είδους προσοχή;

- Στο κέντρο δεν υπάρχει πρόβλημα αλλά αν βρεθείς στα περίχωρα είναι επικίνδυνο μέρος!

-Στο San Lorenzo υπάρχει ο ίδιος κίνδυνος;

-Όχι δεν έχει φόβο! Το πρόβλημα είναι στο Buenos Aires και το Rosario. Τελευταία εκεί έχει ανέβει κατακόρυφα η εγκληματικότητα!

-Γιατί αυτό;

-Η συνεχείς οικονομικές κρίσεις πολλών ετών και η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση από τις γύρω χώρες!

-Χιλή, Ουρουγουάη, Παραγουάη;

-Όχι, αυτές είναι σχετικά καλές πατρίδες! Το πρόβλημα προέρχεται από το βορρά, από τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, την Κολομβία κλπ. Κυρίως από τους Κολομβιανούς λαθρομετανάστες που σε πλήρη εναρμόνιση με τα καρτέλ της χώρας τους έχουν στήσει μεγάλη μπίζνα με ναρκωτικά ΚΑΙ στην Αργεντινή! 

-Και γιατί δεν τους διώχνετε;

-Τους έδωσαν χαρτιά και τους νομιμοποίησαν σχεδόν αμέσως με την είσοδό τους στη χώρα. Όχι μόνο Κολομβιανούς αλλά και από τις υπόλοιπες χώρες, με αντάλλαγμα την ψήφο τους στις εκλογές! Τώρα είναι πολύ αργά!

Τι να συζητήσω περισσότερο! Χάλασε η διάθεσή μου!

Πλημμυρίδα θλίψης για την πατρίδα μου, τον παράλληλο βίο και νοοτροπία της με της Αργεντινής. Εύλογη απορία η ταύτιση σκέψης δύο χωρών που απέχουν μεταξύ τους περισσότερο από 7.000 μίλια. Ίσως οι ιταλικές ρίζες του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού της Αργεντινής να μετέφερε από τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης και το… DNA της γνωστής ιταλικής φράσης «una faccia una razza» που τονίζει την σχεδόν κοινή κοσμοαντίληψη και φιλοσοφία δύο λαών που ζούσαν για αιώνες στην ίδια γειτονιά.

Συνεχίζεται…

Chrisgio