Στον Ειρηνικό, προς τη Γη του Πυρός

Ο καιρός μέρα με τη μέρα άρχιζε να αλλάζει. Το θερμόμετρο μείωνε κι αυτό τις… επιδόσεις του. Σιγά-σιγά ο χειμώνας έδειχνε τα δόντια του.

Στις 23 Αυγούστου το πρωί κατά τις 6 αλλάξαμε πορεία προς 101 μοίρες. Στόχος μια άλλη συντεταγμένη του Ειρηνικού.

Γεωγραφικό πλάτος: 33 νότιο.

Γεωγραφικό μήκος: 140 δυτικό.

Ο καιρός θα δυνάμωνε κι άλλο, η θάλασσα τα κύματά της, το swell το ίδιο. Το τελευταίο θα ήταν μόνιμα από δυτικό-νοτιοδυτικό έως νότιο-νοτιοδυτικό με πρόβλεψη, όσο θα σκαρφαλώναμε σε μεγαλύτερα νότια πλάτη, να πιάσει τα 5-6 μέτρα ύψος.

Τα... «βασανιστήρια» αναπόφευκτα!

Μόνο να μειώσουμε έντασή τους είχαμε τη δυνατότητα. Έπρεπε να μπούμε νωρίτερα στη Winter Zone. Τουλάχιστον να το κρατήσουμε (το swell) «δευτερόπρυμα», στο δεξιό ισχύο (starboard quarter).

Το απόγευμα της 28ης Αυγούστου πετάξαμε στη θάλασσα 180 τόνους νερό, για να ελαφρώσουμε το πλοίο, να μεγαλώσουν τα έξαλα, ώστε να μπούμε στην Winter Zone με ασφάλεια και κάθε νομιμότητα.

Πιάσαμε το παραπάνω στίγμα στις 29 Αυγούστου το πρωί κατά τις 4, πορεία προς 115 μοίρες. Δύο ώρες αργότερα, μετά την αλλαγή της πορείας, ο άνεμος έγινε δυτικός-νοτιοδυτικός, η δύναμή του έπιασε τα 8 μποφόρ και μαζί το ήδη υπάρχον swell των 3-4 μέτρων μας έκαναν τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη.

«29 Αυγούστου σήμερα! Η κόρη μου έχει γενέθλια, έγινε 19! Τώρα το συνειδητοποιώ. Δύσκολες ώρες μακριά από το σπίτι! Χρόνια πολλά κοριτσάκι μου να τα εκατοστίσεις. Σ’ αγαπώ πολύ!»

Το GPS έδειχνε υπόλοιπο 3.132 μίλια, μέχρι τη Γη του Πυρός (Tierra del Fuego) και το Cape Horn. Με μέση ταχύτητα 10 κόμβους, κι αν την πετύχουμε μέσα στο καταχείμωνο και τον αγριεμένο Νότιο Ειρηνικό, μας περιμένουν τουλάχιστον 13 πολύ άσχημες μέρες.

Θα αργήσουμε να ξανακοιμηθούμε σαν άνθρωποι; Θα δείξει!

Πολύ δύσκολο ταξίδι! O Θεός μαζί μας!

Συνεχίζεται...

Chrisgio