Manatee - Chesapeake

Ανοιχτήκαμε στον Κόλπο του Μεξικού κι αρχίσαμε να «μαζεύουμε» τα μίλια για το Chesapeake.

Κατεύθυνση νότια να πιάσουμε το Key West, το νότιο άκρο της Φλόριδας.

Στρίψαμε ανατολικά μπήκαμε στο Florida Strait. Εκεί συναντήσαμε το Ρεύμα του Κόλπου (Gulf Stream) και όπως το είχαμε από πρύμα το καράβι άρχισε να ανεβάζει ταχύτητα, 16-17-18 κόμβους την ώρα. Αργότερα η πορεία έγινε βόρειο-ανατολική και κατόπιν βόρεια. Από αριστερά μας το Miami και δεξιά μας οι Μπαχάμες.

Στις 27 του μήνα αφήσαμε πίσω μας το στενό της Φλόριδας και βγήκαμε στον Ατλαντικό ενώ το ρεύμα εξακολουθούσε να μας βοηθάει να φτάσουμε γρήγορα χαρίζοντάς μας τρελές ταχύτητες.

Στις 29 τα χαράματα οι δρόμοι μας χώρισαν.

Το Gulf Stream συνέχισε την αιώνια βόρεια πορεία του ενώ εμείς προλάβαμε και χωθήκαμε στην ευρύτερη περιοχή του Norfolk όταν ο Ατλαντικός είχε αρχίσει να θυμώνει άσχημα.

Ο πιλότος μας συνάντησε στον πλοηγικό σταθμό και μετά από δύο ώρες μας φουντάρισε στο Hampton Roads, ένα ασφαλές αγκυροβόλιο.

Ο καιρός συνέχιζε να χαλάει. Η βροχή έπεφτε με ρυθμό κατακλυσμού. Μου θύμισε τη τροπική βροχή στην Barranquilla πριν 2 μήνες στην Κολομβία αλλά με υπερβολικό άνεμο και χωρίς σταματημό, έβρεχε για μέρες. Δύο Storms πέρασαν από πάνω μας, όμως εκεί που ήμασταν δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.

Κοντά 5 μήνες τώρα και δεν έχουμε νοιώσει κακό καιρό στο πέλαγος.Πολλές φορές ο Θεός συμμαχεί μαζί σου και σε βλέπει σαν αμαρτωλό έτοιμο να σε εξαφανίσει, όχι με φωτιά και θειάφι βέβαια, αλλά με Storms και κυκλώνες.

Μείναμε εκεί στο αγκυροβόλιο έως τις 4 Οκτωβρίου οπότε ο καιρός έφτιαξε για τα καλά. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ένας άλλος πιλότος ανέλαβε να μας οδηγήσει στο Chesapeake.

Συνεχίζεται…

Chrisgio