Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

Punaluu Black Sand Beach - Hawaii

7 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Ποια είναι η διαφορά του να δουλεύει ένας Έλληνας ναυτικός σε πλοίο με ελληνική σημαία και σε πλοίο με ξένη σημαία το οποίο όμως ανήκει σε Έλληνα εφοπλιστή ούτως η άλλος; Όλα τα bulk carriers ανεξαρτήτου μέγεθος(panamax, post panmax, handysize, newcastlemax) <> σε λιμάνι για να φορτώσουν-ξεφορτώσουν όπως τα μικρότερα;

Χρήστος Γ. είπε...

Στα υπό ελληνική σημαία πλοία και συμβεβλημένα με το ΝΑΤ οι κρατήσεις (για σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) γίνονται κάθε μήνα στο καράβι. Στα υπό ξένη σημαία και μη συμβεβλημένα με το ΝΑΤ, κοινώς ανασφάλιστα, δεν γίνονται κρατήσεις και είναι προσωπική επιλογή του καθενός να αυτοασφαλιστεί. Πολλοί ναυτικοί πέφτουν στην παγίδα και δεν πληρώνουν τα ασφάλιστρα αφού μετά από μήνες στο καράβι το ποσό φαίνεται και είναι μεγάλο και κάνουν το λάθος και δεν το πληρώνουν. Σαν αποτέλεσμα σήμερα και πάντα υπήρχαν και υπάρχουν ναυτικοί που ενώ ήταν πολύ κοντά στο δικαίωμα σύνταξης τελικά δεν την πήραν γιατί δεν κατόρθωσαν να συμπληρώσουν ενώ στην πραγματικότητα είχαν πολλή πραγματική υπηρεσία την οποία δεν είχαν δηλώσει και πληρώσει. Το γήρας σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν συγχωρεί και τιμωρεί!

Η δεύτερη ερώτηση δεν βγάζει νόημα!

Άγγελος είπε...

Αυτό που θέλω να πω είναι : όλα τα φορτηγά πλοία χύδην ξηρού φορτίου ανεξαρτήτως μεγέθους θα προσεγγίσουν κανονικό λιμάνι για να φορτώσουν και να ξεφορτώσουν; Ή κάποια από τα μεγάλα bulk carriers είναι σαν τα μεγάλα δεξαμενόπλοια που δεν προσεγγίζουν λιμάνι και γίνονται οι φορτώσεις-εκφορτώσεις από απομακρυσμένες προβλήτες μέσα στην θάλασσα.

Χρήστος Γ. είπε...

Κάπως έτσι!...
Τα πλοία γενικώς και με αύξουσα τάση είναι ανεπιθύμητα. Τα Bulk Carriers αν και "βρωμιάρικα" (λόγω της σκόνης των φορτίων που φορτοεκφορτώνουν) τυγχάνουν, κοινωνικά, καλύτερης μεταχείρισης αλλά όχι πάντα. Όσο πιο μικρά είναι τόσο πιο κοντά πηγαίνουν στις πόλεις-λιμάνια. Τα μεγάλα αντιθέτως λόγω του μεγέθους, κυρίως τα Cape Size, τους είναι και πρακτικά αδύνατον να προσεγγίσουν όλα τα λιμάνια. Έτσι "κάνουν παρέα" σε πολλές περιπτώσεις τα επικίνδυνα λόγω φορτίων αλλά και μεγέθους δεξαμενόπλοια και τις υποκατηγορίες τους. Όλα αυτά φυσικά εξαρτώνται και από τις χώρες που πηγαίνουν. Για παράδειγμα στην Αυστραλία τα Bulk Carriers φορτώνουν σε προβλήτες-λουριά χιλιόμετρα μέσα στη θάλασσα (Hay Point, Mackay, Lucinda, Dampier). Στην Borneo-Indonesia φορτώνουν κάρβουνο σε αγκυροβόλια. Στην Μαλαισία έχω ξεφορτώσει σε προβλήτα στη... ζούγκλα!
Από την άλλη τα δεξαμενόπλοια εδώ και χρόνια έχουν αποβληθεί από την υπόλοιπη ανθρώπινη ζωή για τους γνωστούς λόγους και φορτοεκφορτώνουν στα όρια της ερήμου, σε εγκαταστάσεις άγονων νησιών και σε MONOBUOY.

Χρήστος Γ. είπε...

Άγγελε, καλό θα είναι όποτε μπαίνεις και σχολιάζεις να μπαίνεις με το όνομά σου όπως τώρα.
Είναι πιο όμορφο!
Ο συνομιλητής έτσι έχει ταυτότητα!...

Άγγελος είπε...

Έχετε δίκιο(για το όνομα), το να εργάζεσαι σε πολύ μεγάλο μέγεθος πλοίου έχει σχέση με τις ικανότητες σου(δηλαδή οι καλοί ναυτικοί είναι στα μεγάλα και αυτοί που είναι στα μικρότερα panamax δεν μπορούν να χειριστούν τόσο μεγάλα γιατί δεν είναι τόσο καλοί) ή είναι καθαρά δική σου υπόθεση και ο κάθε ναυτικός δουλεύει σε ότι μέγεθος θέλει; Τα πιο διαδεδομένα ειναι τα panamax και post panamax όπου και τα δύο διέρχονται της διώρυγας; Τα bulk carrier <> τον κόσμο ή είναι σαν τα δεξαμενόπλοια που πηγαίνουν συνέχεια στα ίδια; Εμένα ας πούμε το μέγεθος με εντυπωσιάζει(μου φαίνεται εκπληκτικό να είσαι σε πλοίο 300 μέτρων) αλλά από την άλλη μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον να προσεγγίζεις και μια χώρα να γίνεται η εκφόρτωση με τους γερανούς και τις μπουλντόζες και να σου δωθεί η ευκαιρία και για για κάποιες ώρες να βγεις έξω (αν σου δωθεί δηλαδή) σε αντίθεση με τα εμπορευματοκιβώτιοφορα και τα δεξαμενόπλοια που δεν βγαίνουν καθόλου γιατί μένουν πολύ λίγο.

Άμα σας ενοχλεί που σας ρωτάω μπορείτε να μου το πείτε απλώς αρχίζω και έχω απορίες και όσο και να ψάχνεις στο διαδίκτυο δεν τα βρίσκεις και όλα.

Χρήστος Γ. είπε...

Έχει και δεν έχει. Όλα παίζουν τον ρόλο τους. Ποιος είναι καλύτερος οδηγός; Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Lewis Hamilton ή ένας νταλικέρης που 30 χρόνια οργώνει την Ευρώπη χειμώνα καλοκαίρι; Να είσαι σίγουρος ότι αναλόγως ποιος είναι ο καθένας μας θα απαντήσει αναλόγως. Βέβαια εδώ το παράδειγμα είναι ακραίο αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ. Πάντως η μετάβαση από ένα μικρό σ΄ένα μεγαλύτερο δεν είναι και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Στην αρχή είσαι πολύ προσεκτικός "αφουγκράζεσαι" το πλοίο. Πως συμπεριφέρεται, πόσο γρήγορα στρίβει, πόσο γρήγορα ακούει στο ανάποδα και σε τι απόσταση ακινητοποιείται, πως αντιδρά στο καιρό κλπ. Από την άλλη το μεγάλο δεν "ζωγραφίζει" σε στενά και δύσκολα μέρη, όπως το μικρό. Εκεί λοιπόν, στα στενά, που δεν μπορεί να μπει το μεγάλο, το μικρό μοιάζει τεράστιο και η ικανότητα πολλές φορές χρειάζεται περισσότερο από ότι στο μεγάλο της ανοιχτής θαλάσσης. (υπάρχουν σχετικές αναρτήσεις στο blog).
Ένα πλοίο 300 μέτρων μπορεί να εντυπωσιάζει αλλά και το Panamax (διαστάσεων 230m X 32m, επιφάνειας περίπου 7 στρεμμάτων) όπου δούλεψα περισσότερο δεν είναι μισή μερίδα.
Απ΄ότι ξέρω, ήδη η καινούργια διώρυγα του Παναμά έχει παραδοθεί στην κυκλοφορία απ΄όπου περνούν μεγαλύτερα πλοία από τα Panamax. Δεν έχω εμπειρία από την νέα κατάσταση. (υπάρχουν πολλές σχετικές αναρτήσεις για το Panama Canal στο blog).
Η γιγάντωση των φορτοεκφορτωτικών μέσων έχουν μειώσει κατά πολύ την παραμονή στα λιμάνια. Για παράδειγμα το Tubarao , ένα λιμάνι δίπλα στην μεγάλη πόλη Vitoria της Βραζιλίας, έχει rate φορτώσεως 30.000 τόνους την ώρα. Δηλαδή έχει τη θεωρητική δυνατότητα να φορτώσει ένα Panamax 2-3 ώρες. Όταν ξεκίνησε η λειτουργία αυτού του λιμανιού έχει ακουστεί ότι κόπηκαν στα δύο βαπόρια. Σήμερα εκεί σε 20 ώρες το καράβι είναι έτοιμο για απόπλου.
Βέβαια αυτό δεν συμβαίνει σε πολλά λιμάνια, ευτυχώς, αλλά σίγουρα ο χρόνος παραμονής δεν ίδιος με παλιά. Επίσης είναι σίγουρο ότι το φορτηγό κάθεται περισσότερο στο λιμάνι. Από την άλλη έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό τρέλας οι επιθεωρήσεις που παρακαλάς να είναι αιωνίως στο πέλαγος. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις που κάθεται 10-15-20 μέρες. Λιμάνια αυτού του είδους που πήγα ήταν η TAGONURA στους πρόποδες του ηφαιστείου FYJIYAMA στην Ιαπωνία, το Phu Mi στο Βιετνάμ κοντά στην πρωτευτουσα Χο Τσι Μινχ, στο Pasir Gudang της Μαλαισίας βόρεια της Σιγκαπούρης. (υπάρχουν σχετικές αναρτήσεις στο blog).
Δεν μ΄ενοχλεί καθόλου που με ρωτάς, αντιθέτως μου αρέσει, αλλά είναι αστείο να συζητάμε σε μια ανάρτηση που δεν έχει καμιά σχέση με το αντικείμενο όταν στο blog υπάρχουν πάνω από 500 ναυτικές αναρτήσεις (περικλείουν μια δεκαετία ναυτικής ζωής) που και σου λύνουν τις απορίες σου αλλά και αποτελούν έναυσμα περαιτέρω συζήτησης. Στην θαλασσιά sidebar δεξιά στις ΕΤΙΚΕΤΕΣ θα δεις πρώτη-πρώτη την ετικέτα "Τα ταξίδια μου (567)". Σε περιμένω σε κάποια άλλη ανάρτηση να συζητήσουμε.
Καλημέρα!...