Οι ώρες περνούσαν, γύρω στις 12 το μεσημέρι το ξεσαβούρωμα τελείωσε και πλέον είχαμε επικεντρωθεί στην ολοκλήρωση της φόρτωσης. Στην στοιβασία, στην τελική ποσότητα του φορτίου, την επιθυμητή διαγωγή και την εγκάρσια κλίση του πλοίου, να αποφύγουμε το SAGGING-HOGGING κατά το δυνατόν, τα ακριβή βυθίσματά αναχώρησης κλπ.
Ήμασταν στη φάση όπου το πλοίο σύμφωνα με το Loading Plan τείνει να γίνει ισοβύθιστο στο σημείο που πλοίο γίνεται μια γιγάντια ζυγαριά. Έπρεπε να αναχωρήσουμε λίγα εκατοστά με την πρύμνη για να φτάσουμε ίσιο (even keel) στο λιμάνι εκφόρτωσης.
Υπολογίζουμε πως το τελευταίο φορτίο, συνήθως πάνω-κάτω 500ΜΤ που έχουμε κρατήσει γι΄αυτό το σκοπό, θα μοιραστεί συνήθως στα Νο1 και Νο7 αμπάρια.
Ο ρυθμός φόρτωσης (loading rate) μειώνεται και υπάρχουν διακοπές ώστε να γίνεται ο απαραίτητος έλεγχος ώστε να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα χωρίς δυσάρεστε εκπλήξεις. Το λάθος, εδώ λίγο πριν το τέλος, είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ.
 |
| Sagging - Hogging |
Η ολοκλήρωση της φόρτωσης υπολογίζονταν γύρω στις 5 το απόγευμα.
Είχα χρόνο βάλω το μυαλό μου σε σειρά να γυρίσω το κουμπί μου σε κατάσταση αναχώρησης, να τακτοποιήσω τη σκέψη μου. Να ρίξω μια ματιά στα χαρτιά μου, να εντοπίσω τυχόν λάθη. Έγγραφα που λείπουν…
Έγγραφα που πιθανόν να ξέχασα να ετοιμάσω όπως το Authority to Sign Bills of Lading αφού δεν θα υπέγραφα εγώ τις φορτωτικές. Έγγραφα που θα χρειαζόταν αν κάτι δεν πήγαινε καλά με το φορτίο, όπως το Letter of Protest for Shortage.
Να μην ξεχάσω να παραλάβω τους νέους χάρτες του ταξιδιού από τον πράκτορα. Να μου επιστρέψει τα Ship’s Certificates που πήρε κατά την άφιξη. Να μου παραδώσει το Port Clearance (πιστοποιητικό απόπλου), ένα έγγραφο που δεν πας πουθενά χωρίς αυτό, δεν φεύγεις.
Να υπογράψω με προσοχή τα έγγραφα του φορτίου. Cargo Manifest, Mate's Receipts, Stowage Plan, Shipper's Declaration, , να βάλω τις απαραίτητες, κατάλληλες παρατηρήσεις στο Statement of Facts, να πάρω αντίγραφο Bill of Lading κλπ.
Να τηλεφωνήσω στον τοπικό ShipChandler (προμηθευτή πλοίου) να βιαστεί να έρθει πριν το τέλος της φόρτωσης, για να μην πεινάσουμε στο ταξίδι. Άλλες υπογραφές αυτός, άλλες σφραγίδες.
Έσκυψα το κεφάλι μπροστά, πάνω από το γραφείο στηρίζοντάς το στα χέρια μου κι άρχισα μονόλογο.
- Ξέχασες κάτι να βάλεις σε σειρά και τάξη;
- Όχι! Απάντησα στον εαυτό μου.
- Είσαι σίγουρος;
- Όχι, ποτέ δεν είμαι σίγουρος! Αλλά θα το αντιμετωπίσω ότι και να ‘ναι.
- Έτσι σε θέλω άλλε μου εαυτέ!
- Έλα τώρα κόφτο!
Λίγο έλλειψε να με μαλώσω!
Σηκώνω το τηλέφωνο.
- Robert πότε τελειώνουμε;
- Κατά τις πεντέμισι sir!
- OK…
Σηκώνω το δορυφορικό και παίρνω τον ShipChandler.
- Στις τέσσερις τελειώνουμε.
- Στο δρόμο για το καράβι είμαστε Captain.
- OK, σας περιμένουμε.
Συνέχισα με τηλέφωνο στον πράκτορα.
- Μην ξεχάσεις τους χάρτες αν θέλεις να φτάσει το φορτίο στην Κορέα!
- Πάνω στο γραφείο μου τους έχω Captain, μη φοβάσαι θα τους φέρω...
Ένοιωσα ότι έτσι όπως μου μιλούσε έπρεπε να χαμογελούσε, αλλά δεν είμαι σίγουρος! Δεν θα είχε άδικο! Την ήξερε τη δουλειά του, εγώ ένοιωθα ανασφαλής! Αλλά καλύτερα ανασφαλής παρά να μείνω από χάρτες!
Όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν ρολόι!
Κοίταξα και το ρολόι του γραφείου μου. Ήταν 12:30.
Αποφάσισα να μείνω στο δωμάτιό μου και θα κατέβω κατά τις 3. Να είμαι παρών το κομπλετάρισμα.
Συνεχίζεται…
Chrisgio
...στον Παναμά
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου