Εν μέσω «ανησυχητικής» νηνεμίας και ηρεμίας στο πλοίο συνέχιζε το ταξίδι του κι εμείς τη μοναχική ζωή μας, απροβλημάτιστα ευτυχώς, προς το νότο.
Το μεσημέρι της 1ης Οκτωβρίου 2017, έχοντας σαν στόχο το Vitiaz Strait που σχηματίζεται από τα νησιά Papua–Papua New Guinea και New Britain καθώς και τα υπόλοιπα μικροσκοπικά νησάκια-εμπόδια ανάμεσά τους μπήκαμε στην Bismark Sea και την επομένη το πρωί στο στενό.
Long Island |
Είδα από την μικρότερη δυνατή απόσταση τους γκρίζους όγκους των δύο μεγάλων νησιών που μόνο με τη φαντασία μπορεί να δεις καταπράσινα, όπως ακριβώς είναι.
Τις περισσότερες φορές ο ναυτικός αναπολεί, σκέφτεται, φαντασιώνεται και μονολογεί: «Πέρασα (και δεν ακούμπησα) κι από κει»!
Μετά το μεσημέρι της 2ας Οκτωβρίου 2017 αφήνοντας πίσω το Vitiaz Strait μπήκαμε στην Solomon Sea και αυτό που λέμε στην κυριολεξία αχαρτογράφητα νερά (unsurveyed waters). Μεγάλα τμήματα αυτής της θάλασσας είναι με άγνωστα βάθη, μη βυθομετρημένα, και με recommended routes μόνιμα αποτυπωμένες στους χάρτες του Βρετανικού Ναυαρχείου (British Admiralty Charts) που ακολουθούν τα πλοία αν θέλουν να φτάσουν στο Jomard Entrance και να βγουν ασφαλείς στην Coral Sea και τον Νότιο Ειρηνικό.
Jomard Entrance - Gladstone |
Με το υπόλοιπο μιλίων για το Gladstone να είναι 830, είχαν απομείνει δυόμιση μέρες ταξίδι ακόμα. Tα αμπάρια σχεδόν έτοιμα για φόρτωση και κυρίαρχο μέλημά μας οι τελευταίοι έλεγχοι και διορθώσεις σε safety και security αφού η AMSA (Australian Maritime Safety Authority) δεν αστειεύεται.
Πορεία νότια στις 175 μοίρες και νέος στόχος το ανατολικότερο άκρο του Great Barrier Reef. Το ταξίδι είχε σχεδόν τελειώσει!
Συνεχίζεται...
Chrisgio
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου