Από την Okinawa στο Vitiaz Strait

Το νησί Οκινάουα (Okinawa) γνωστό από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ανήκει σε ένα σύμπλεγμα νησιών που ονομάζεται NANSEI SHOTO, προφανώς Γιαπωνέζικο όνομα.

Αρχίζει από το νοτιότερο μεγάλο νησί της Ιαπωνίας το KYUSHU και σχηματίζοντας ένα τόξο με την καμπούρα του στραμμένη προς τον Ειρηνικό χωρίζει τον Ωκεανό από την Κινεζική Θάλασσα καταλήγοντας στην βόρειο άκρο της Ταϊβάν. Το σύμπλεγμα αυτό αποτελείται από μικρότερες ομάδες νησιών και παρατηρώντας τα από βορά προς νότο είναι τα Osumi Gunto, Tokara Gunto, Amami Gunto, Okinawa Gunto και Shakishima Gunto.

Το στενό μεταξύ Okinawa και Amami

Το μεγαλύτερο άνοιγμα είναι αυτό μεταξύ Okinawa και Shakishima αλλά ο καιρός άλλαξε τα σχέδιά μας και το πέρασμα στον Ειρηνικό έγινε από το στενό μεταξύ Okinawa και Amami.

Η στραμμένη προσοχή μου στους τυφώνες όλο αυτό το διάστημα, που μας έκαναν τη ζωή δύσκολή, μ’ έκανε να παραλείψω να γράψω το αυτονόητο.

Για το επόμενο ταξίδι!

Βγαίνοντας από την Κινεζική Θάλασσα βάλαμε στην πλώρη μας πορεία 151 μοίρες.

Νέος προορισμό μας το λιμάνι φόρτωσης Hay Point του Queensland στη βορειοανατολική Αυστραλία. Το φορτίο κάρβουνο. Λιμάνι εκφόρτωσης το Itaguai της Βραζιλίας μέσω Cape Horn το νοτιότερο άκρο της Αμερικανικής Ηπείρου (Γη του Πυρός).

Το TROPICAL DEPRESSION στην ανατολή «γέμισε» κι έγινε άλλος ένας τυφώνας, ο HAIKOUI, που πήρε την συνήθη δυτική πορεία του προς τις ακτές της Κίνας, χωρίς να προφτάσει να μας απειλήσει.

 Ο καιρός 3 μέρες αργότερα έγινε λάδι. Υπέροχες μέρες και νύχτες με απίστευτες αυγές και ηλιοβασιλέματα.

Στον Νοτιο Ειρηνικό, στις Καρολίνες

Πορεία προς τον Νότιο Ειρηνικό. Περάσαμε πρώτα ανάμεσα από τα μικροσκοπικά CAROLINE ISLANDS, που μόνο στο χάρτη γίνονται αντιληπτά για τα αποφύγουμε, και μετά τον Ισημερινό από το βόρειο στο νότιο ημισφαίριο για ακόμα μια φόρα. Στόχος το Vitiaz Strait. Τα στενά που δημιουργούνται ανατολικά ενός άλλου τεράστιου νησιού της Ινδονησίας PAPUA–PAPUA NEW GUINEA και δυτικά των μεγάλων νησιών NEW BRITAIN και NEW IRELAND και των μικρότερων SOLOMON ISLANDS (τα νησιά του Σολομώντος), και που όλα μαζί σαν γιγάντιοι κυματοθραύστες του Ωκεανού δημιουργούν με άλλα εκατοντάδες ακόμη μικρότερα νησάκια και ατόλες δύο, ας πούμε, εσωτερικές θάλασσες. Την BISMARK SEA πριν και την SOLOMON SEA μετά το Vitiaz Strait.

Πιάσαμε το Vitiaz Strait το βράδυ της 10ης Αυγούστου.

Tο Vitiaz Strait

Στην είσοδο του στενού ένα ηφαιστειογενές νησάκι το Long Island (που κάθε άλλο παρά… long είναι) με τον κρατήρα του όπως τον βλέπω στο χάρτη να έχει μεταβληθεί σε λίμνη που μέσα της η λίμνη έχει ένα μικροσκοπικό νησάκι. Από τα παράξενα της φύσης! Στην ουσία η κορυφή ενός τεράστιου υπό την επιφάνεια της θάλασσας ηφαιστείου του οποίου φαίνεται μόνο η κορυφή του, ο κρατήρας του. Το σχήμα του στο χάρτη μοιάζει με δαχτυλίδι.

Μετά το Vitiaz Strait ο πλους συνεχίστηκε στην SOLOMON SEA ανάμεσα σε ηφαιστιογενή νησάκια και κοραλλιογενείς ατόλες. Μια περιοχή δύσκολη στη ναυσιπλοΐα που θέλει μεγάλη προσοχή πριν βγούμε στην Coral Sea μέσω του Jomard Entrance, άλλο ένα πολύ δύσκολο πέρασμα, απ’ όπου θα στοχεύσουμε τον τελικό προορισμό μας.

Το Hay Point.

Συνεχίζεται...

Chrisgio