Παράδειγμα προς αποφυγήν...

Τρία μίλια από τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο κρατών, πριν επιχειρήσω να κόψω κάθετα το ρεύμα του traffic lane που οδηγεί στην δύση, τρία καράβια φάνηκαν στο RADAR να ‘ρχονται convoy από την μεριά της Κινεζικής Θάλασσας.

DEAD SLOW AHEAD.

Έκοψα κι άλλο ταχύτητα υπολογίζοντας ότι φτάνοντας στο σημείο στροφής προς το αγκυροβόλιο θα έχουν περάσει αφήνοντάς με ήσυχο να κροσσάρω.

Ελάχιστα λεπτά αργότερα δύο «θηρία» στα αριστερά μου βγαίνοντας από τη ράδα της Σιγκαπούρης μπήκαν στο αντίθετο ρεύμα με κατεύθυνση ανατολική και απαίτηση να περάσουν διαγωνίως από την πλώρη μου κι ανάμεσα στα άλλα 3 πλοία που αντέπλεαν και είχαν πλέον πλησιάσει.

«Γιατί δεν περνάτε πίσω μου που είναι πιο εύκολο και ασφαλές; Θα μπερδέψουμε. Δεν βλέπετε και τους άλλους τρεις που έρχονται από την ανατολή;» τους ρώτησα στην επικοινωνία που είχαμε μέσω VHF.

«Προλαβαίνουμε να περάσουμε!» απάντησαν και οι δύο. Ούτε αδέρφια να ήταν!

Είχα μπλέξει με δύο μαλάκες Ινδούς. Άδικος ο κόπος να συνεχίσω την συνομιλία.

STOP ENGINE.

Σταμάτησα το καράβι σχεδόν τελείως, ίσα-ίσα που γλιστρούσε πάνω στο νερό. Ενημέρωσα το VTIS της Σιγκαπούρης και περίμενα να περάσουν οι μαχαραγιάδες. Τα ίδια προβλήματα δημιούργησαν και στα άλλα 3 καράβια που έστριψαν άρον-άρον προς τα αγκυροβόλια της Σιγκαπούρης να τους αποφύγουν.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΤΗΣ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗΣ!

Σαν τίτλος ταινίας ακούγεται...

Ναι! Πέρασε το δικό τους. Ο ανόητος είναι αήττητος, επιμένει, κι έχει πάντα δίκιο!... Αλλά για να μη θεωρηθείς και συ ηλίθιος σκέφτεσαι και υπακούς στις διαταγές του ανόητου. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις τον πρώτο λόγο έχει η λογική και η ασφάλεια, όχι ο εγωισμός.

Πέρασαν και οι δύο! Μετά από ελάχιστα λεπτά σαν να ήταν συνεννοημένοι ο ένας μετά τον άλλον μας κάλεσαν!

«Thank you for the co-operation!» Μου είπαν όλο γλύκα και το βότσαλο στο στόμα.

«Συνεργασία; Που την είδαν τη συνεργασία;» αναρωτήθηκα και χαμογέλασα!

Τους αγνόησα!...

Κάτι τέτοιες συμπεριφορές θεμελιώνουν τραγωδίες!
Παράδειγμα προς αποφυγήν...

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Πλησιάζοντας στο αγκυροβόλιο της Μαλαισίας

Στο μυαλό μου είχε φωλιάσει σαν κακός μπελάς η αγκυροβολία στα χωρικά ύδατα της Μαλαισίας, μέσα στα port limits του Johor, της μεγαλύτερης πόλης/λιμένος της Νότιας Μαλαισίας που περιλαμβάνουν και το λιμάνι προορισμού μας Pasir Gudang που βρίσκεται καμιά 10ριά μίλια ανατολικά-νοτιοανατολικά του Johor!

Τα port limits στην περιοχή είναι και σύνορα των δύο χωρών. Ακόμα και άδεια να είναι τα αγκυροβόλια της Σιγκαπούρης αν αγκυροβολήσεις εκεί αντί σε αγκυροβόλιο της Μαλαισίας θεωρητικά και πρακτικά το πλοίο δεν θεωρείται αφιχθέν. Δεν μπορείς να σηκώσεις τη σημαία της Μαλαισίας. Δεν μπορείς να στείλεις NOR (Notice of Readiness). Δεν μπορείς να ελευθεροκοινωνήσεις. Είσαι αλλού, είσαι παράνομος και η Σιγκαπούρη θα σου ζητήσει να ξεκουμπιστείς!

Αν ο προορισμός σου είναι η Σιγκαπούρη πέρα των πολλών και μεγάλων αγκυροβολίων και το ότι γνωρίζεις εκ των προτέρων το σημείο αγκυροβολίας, εδώ και μερικά χρόνια τα πράγματα έγιναν πολύ πιο εύκολα αφού ο πιλότος είναι υποχρεωτικός γεγονός που σου λύνει τα περισσότερα προβλήματα.

Εμείς όμως πηγαίναμε στην Μαλαισία. Μισό μίλι πιο πέρα γεωγραφικά, «χιλιάδες μίλια» πολιτικοεμπορικά. Τίποτα το παράξενο στην όλη υπόθεση αν η κίνηση της περιοχής δεν ήταν τόσο πυκνή. Όλα σύμφωνα με το διεθνείς κανονισμούς και δίκαιο. Εκτάσεις στεριανές, εκτάσεις θαλασσινές. Από κει είσαι εσύ, από δω είμαι εγώ!... Τέλος…

Αντιθέτως με κάποιους άλλους λαούς που τα σύνορά τους ακόμα και σήμερα… είναι…

Τι κάθομαι και θυμάμαι τώρα…

Προβλήματα δίχως λύση!...

«Δεν θα βρω μέρος να αγκυροβολήσω…» μονολογούσα…

Όλα τα πλοία το ένα πάνω στο άλλο στην κυριολεξία.

Προσέγγιση με τίτλο «ο θεός βοηθός!»

Όσο πλησίαζα τα αγκυροβόλια αποτυπώνονταν με μεγαλύτερη ευκρίνεια στα RADAR. Άρχισα κι έπαιρνα τα πάνω μου. Έβλεπα κενό αλλά έπρεπε να ζυγώσω περισσότερο να το σιγουρέψω.

Μισή ώρα αργότερα τα πράγματα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν.
Eίχα ήδη κόψει στροφές, πηγαίναμε HALF AHEAD και η ταχύτητα είχε χάσει το σφρίγος της, στους 7-8 κόμβους.
Tο μικρό κενό στα ανατολικά όρια του αγκυροβολίου ήταν πραγματικό και ήλπιζα να μην το προλάβει κάποιος άλλος «απελπισμένος».

Από κει που ήμουν αγχωμένος με το «μη δε βρω χώρο», στο «μη το πιάσει άλλος».

Αχάριστος; Αυτή είναι η ζωή!...

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Από το One Fathom Bank και το Raffles Lighthouse στην τελική ευθεία...

One Fathom Bank                     Φωτογραφία Google

Στις 3 το πρωί ήμασταν δίπλα στο φανάρι One Fathom Bank! Στο χάρτη αναφέρεται και σαν Permatang Sedepa. Ένα δύσκολο σημείο λόγω ρηχών νερών που απαιτεί προσοχή. Λίγο πριν είχε αρχίσει η ετοιμότητα πλοίου (stand by) που θα τελείωνε στο φουντάρισμα (αγκυροβολία).

Στο νοτιότερο σημείο του περάσματος όπου δεσπόζει το φανάρι του Raffles φτάσαμε στις 8 το βράδυ και στρίψαμε ανατολικά-βορειοανατολικά προς 061 μοίρες.

Ο φάρος πήρε το όνομά του από τον Sir Stamford Raffles, τον ιδρυτή της σύγχρονης Σιγκαπούρης το 1819.

Είχαμε μπει στην τελική ευθεία. Το ταξίδι ουσιαστικά είχε τελειώσει! Στο μυαλό μου ο ζητούμενος έστω και ελάχιστος χώρος αγκυροβολίας στα Μαλαισιανά νερά. Θα τον εύρισκα;...

Κοίταξα τη λίστα στο AIS (Automatic Identification System). Σύνολο πλοίων στην περιοχή που διέθεταν την συσκευή 1.395. Αγκυροβολημένα τα περισσότερα, εν πλω τα υπόλοιπα. Μαζί με τα μικρά, ψαράδικα, φορτηγίδες κλπ που δεν διέθεταν την συσκευή μπορεί ο αριθμός να ξεπερνούσε τα 1.500 καράβια. Ο αριθμός εξωφρενικός!

Πως χωρούσαμε όλοι;

Χμ! Όλοι οι καλοί (κακοί) χωράνε!...

Raffles Lighthouse                   Φωτογραφία Google

Μέσα στο σκοτάδι ρυμουλκά έσερναν μεγάλες φορτωμένες μαούνες (μπάριζες) με ανύπαρκτα φώτα ναυσιπλοΐας. Τόσο απλά και επικίνδυνα! Έπρεπε να μαντέψεις που βρίσκονταν το ρυμουλκό, που το ρυμούλκιο, που το ρυμουλκούμενο. Αγαπημένα μου RADAR, σας ευχαριστώ!

Ωστόσο στην κάθε νυχτερινή προσέγγιση της απαστράπτουσας «Πανώριας του Στενού» η ακτινοβολία της διαχέεται στη θάλασσά που την περιβάλλει και η όραση των ναυτικών βρίσκει αρωγό στον ακήρυχτο πόλεμό τους κατά του σκότους!...

Η Σιγκαπούρη είναι πανέμορφη είτε σαν θέα εκ του μακρόθεν, είτε σαν επισκέπτης στα εντός της. Έχω εικόνες και από τις δύο εκδοχές της. Κάθε φορά η μία σε προδιαθέτει θετικά για τη άλλη και η προδιάθεση είναι πλήρως συμβατή με την πραγματικότητα. Η Σιγκαπούρη δεν μπορεί να απογοητεύσει κανέναν!...

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Υπό τον έλεγχο του VTIS...

Maritime and Port Authority of Singapore (MPA) Φωτογραφία Google

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα στις 10 του μηνός Νοεμβρίου 2014 μπήκαμε στο Traffic Separation Schemes (Traffic Lanes). Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι εισόδου-εξόδου.

Σαν φορτωμένη νταλίκα κάπου στον διεθνή Αθηνών-Λαμίας ακολουθείς το δεξιό ρεύμα. Η ενδιάμεση νοητή νησίδα αρκετού πλάτους μειώνει στο ελάχιστο τον κίνδυνο σύγκρουσης με αντιπλέοντα πλοία ή άλλων δυσάρεστων εκπλήξεων. Αλλά ποτέ δεν λες ποτέ. Ο αήττητος βλάκας είναι πάντα εκεί κοντά με τη μορφή Κινέζου ή Ινδού πλοιάρχου, ψαράδικου κλπ.

Την ίδια στιγμή τα σύγχρονα συστήματα παρακολούθησης πλοίων VTIS Μαλαισίας και Σιγκαπούρης, πανόπτες υψηλής τεχνολογίας της περιοχής, προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν ακόμα περισσότερο τους κινδύνους παρακολουθώντας ΟΛΑ τα πλοία που βρίσκονται στον τομέα τους και παρέχουν πληροφορίες ασφάλειας και κυκλοφορίας. Τα πλοία είναι υποχρεωμένα να αναφέρουν σε συγκεκριμένα γεωγραφικά στίγματα τη θέση τους και να ακολουθούν τις υποδείξεις τους.

Πολλές δεκαετίες πίσω, πριν καθιερωθούν οι σημερινοί κανόνες, οι κανονισμοί ναυσιπλοΐας δεν τηρούνταν αφού κανείς δεν ενδιαφέρονταν για την εφαρμογή τους, δεν υπήρχαν traffic lanes και VTIS. Ο καθένας έπλεε όπου και όπως ήθελε.

Τους τότε οι αήττητους βλάκες (ναυτικοί κι εκείνοι που δεν έδιναν λογαριασμό σε κανέναν) παραμόνευε μονίμως ο θάνατος. Ο εχθρός με τον οποίο τα βρίσκει σκούρα βλάκας.

Φωτογραφία Google

Οι πολλές καταγραμμένες τραγωδίες στα στενά της Σιγκαπούρης αφύπνισαν αυτούς που έπρεπε. Η κατάσταση σήμερα σαφώς κατά πολύ βελτιωμένη αλλά τα ατυχήματα συνεχίζονται! Το ανθρώπινο λάθος, η μηχανική βλάβη, η υψηλή κυκλοφορία, η μικρή θαλάσσια έκταση της περιοχής, όλα αυτά μαζί δημιουργούν το «εκρηκτικό» μίγμα που στο τέλος καταλήγει εκρηκτικό άνευ εισαγωγικών. Το μηδέν δεν πρόκειται να επιτευχθεί ποτέ, ωστόσο η διαρκής προσπάθεια μείωσης θα πρέπει να είναι πάντα ο στόχος.

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Rodo Island (Photos & Charts)

Λίγο πριν την είσοδο στο Malacca Strait. Αριστερά το Rodo Island

Το Rodo Island

Second Officer Hernando on duty

Το Rodo Island και τα αδερφάκια του δεξιά

Το Rodo Island...

... τα αδερφάκια του

Το Rodo Island και τα αδερφάκια του, αυτή τη φορά από αριστερά. Το καράβι πέρασε από τον Ινδικό ωκεανο στο Malacca Strait

 Συνεχίζεται...

Chrisgio

From Indian Ocean to Rodo Island & Malacca Strait

Δύο ωκεανοί Ατλαντικός και Ινδικός... φαγώθηκαν. Μια δύο ώρες ακόμα και να μπούμε στο Malacca Strait. Αριστερά μας το Rodo Island.

Το βράδυ της 6ης Νοεμβρίου αλλάξαμε ακόμα ένα ημισφαίριο. Κόψαμε την νοητή γραμμή του ισημερινού και περάσαμε στο βόρειο. Το βορειοδυτικό άκρο της Σουμάτρας απείχε 2 μέρες.

Ο καιρός παρατεταμένη μπουνάτσα! Το ταξίδι από την Αργεντινή στη Μαλαισία είναι αυτό που οι ναυτικοί ονειρεύονται να συναντούν στη θητεία τους σε κάθε βαπόρι. Απροβλημάτιστο, ήσυχο, ήρεμο!

Ίσως η φύση μας το χρωστούσε μετά την ταλαιπωρία του προηγούμενου από Σιγκαπούρη, Galle, Salalah, Fujairah, Jebel Ali, Fujairah, Durban έως το San Lorenzo. Τότε που η πειρατική απειλή, τα μουσόνια του Ινδικού και ο χειμώνας του Νοτίου Ατλαντικού βάλθηκαν να μετρήσουν τα σωματικά και ψυχικά μας όρια! Αν κάτι προβλημάτισε στο ταξίδι ήταν η μακράς διάρκειας καθυστέρηση επιβεβαίωσης του τελικού προορισμού. Κάθε τόσο οι ναυλωτές άλλαζαν το λιμάνι και ζητούσαν/απαιτούσαν διαφορετικό πλάνο εκφόρτωσης, ενώ τα λιμάνια αυξήθηκαν σε 3!

Lumut, Port Klang, Pasir Gudang, με όλους τους συνδυασμούς προσέγγισης. Η σειρά λιμένων, εκφόρτωσης και ποσοτήτων οριστικοποιήθηκε μια μέρα πριν πιάσουμε τη Σουμάτρα.

1o-Pasir Gudang, 2o-Lumut, 3ο-Port Klang.

Μια σειρά μη λογική γεωγραφικά αλλά στις μεταφορές και μάλιστα φορτίων τεραστίων ποσοτήτων, η απόσταση δεν παίζει πάντα τον πρώτο λόγο. Υπάρχουν πρόσθετοι λόγοι και παράμετροι όπως η άμεση διάθεση προβλήτας εκφόρτωσης στο λιμάνι, ενδεχόμενη μεγάλη αναμονή λόγω συμφόρησης, μεγάλου αριθμού πλοίων όμοιου φορτίου, το βάθος του λιμανιού, η ποσότητα που πρέπει να εκφορτωθεί στο κάθε λιμάνι, όταν το φορτίο όπως είναι τα σιτηρά που μεταφέραμε δημιουργεί προβλήματα ευστάθειας σε ενδιάμεσες καταστάσεις από το ένα λιμάνι στο άλλο, απεργίες κλπ!

Πιάσαμε το Rondo Island, τον... χωροφύλακα στην είσοδο του Malacca Strait στo βορειοανατολικό άκρο της Σουμάτρας, το μεσημέρι της 8ης Νοεμβρίου.

Αν ο καιρός εποφθαλμιούσε επίθεση εναντίον μας είχε ατυχήσει! Από δω και πέρα οι πιθανότητες να το πετύχει έτειναν στο μηδέν.

Το φέραμε βόλτα από την βορινή πλευρά του και μπήκαμε στο Malacca Strait, αυτή την νοτιοανατολικής κατεύθυνσης χοάνη που οδηγεί, στενεύοντας συνεχώς, στο Singapore Strait και τελικά στη Σιγκαπούρη πριν συναντήσει την Νότια Κινεζική Θάλασσα στην ανατολή.

Το Rodo Island με τα μικρά του αδερφάκια

Εμείς θα σταματούσαμε στη Σιγκαπούρη. Το Pasir Gudang βρίσκεται σε ελάχιστη απόσταση απέναντι από την βόρεια πλευρά της. Πορείες 081, 106, 133… νοτιοανατολικές!

Η θάλασσα, λίμνη λεία και απαστράπτουσα, σαν φρεσκοχυμένο ατσάλι σε ακαθορίστου σχήματος και μεγέθους καλούπι τη στιγμή που το άστρο της ημέρας την άγγιζε με ερωτισμό και θέρμη!

Θερμοκρασίες από 30-32 έως 37-38, υγρασία ανυπόφορη, ατμόσφαιρα καταθλιπτική με τον καιρό να εναλλάσσεται από ήλιο σε βροχή. Βρισκόμασταν εδώ και μερικές μέρες στην τροπική ζώνη και επρόκειτο να μείνουμε κάμποσο καιρό.

Στο μυαλό μου η δύσκολη προσέγγιση στη Σιγκαπούρη! Ανάμεσα σε εκατοντάδες καράβια κάθε μεγέθους και είδους που προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Να προσεγγίσουν, να ξεφορτώσουν, να φορτώσουν, κυρίως να ανεφοδιαστούν και να αναχωρήσουν!

Συνεχίζεται…

Chrisgio