Η αποβίβαση του εφιάλτη...

Η 22α Σεπτεμβρίου 2014 είχε και μια πολύ καλή εξέλιξη για το πλοίο. Την αποβίβαση του ΕΦΙΑΛΤΗ των τελευταί-ων τεσσάρων μηνών.

Μπορεί ένας αλήτης, ένας ξευτίλας, ένας παράφρων (δεν τελειώνουν οι χαρακτη-ρισμοί που δύναται κανείς να του προ-σάψει) να «ανακατώσει» ένα ολόκληρο καράβι, να φέρει το πλήρωμα στα όριά του; Να προσπαθείς να συγκρατήσεις κυρίως τους Φιλιπίνους, αλλά και τους Έλληνες, να μην τον εξαϋλώσουν;

Όταν είσαι στο πέλαγος ναι. Το «απόβρασμα» γνωρίζοντας ότι δεν έχεις όλα τα όπλα στη διάθεσή σου, λιμενικές αρχές, αστυνομία κλπ για να αντιμετωπίσεις τέτοιες ακραίες συμπεριφορές και ότι οι αξιοπρεπείς άνθρωποι δεν φτάνουν στα επίπεδά του, μπορεί. Και τότε κάνεις υπομονή. Όλοι κάναμε υπομονή.

Λίγο πριν ξεπεράσουμε τα όριά μας αυτό το «δύσοσμο απόρριμμα» γκρεμο-τσακίστηκε κι έφυγε. Μετά το πέρας των διατυπώσεων άφιξης ο πράκτορας τον πήρε μαζί του και ευτυχώς γι’ αυτόν χωρίς επιπτώσεις γιατί δεν το επεδίωξα. Ο στόχος ήταν η εκδίωξή του!

Ένας μεγάλος αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα χείλια όλων. Το πλήρω-μα ανάσανε ελεύθερα!

Σ’ αυτόν τον κοπρίτη ένα έχω να πω! Όλα σ’ αυτήν εδώ τη ζωή πληρώνονται!...

Εύχομαι στη υπόλοιπη ζωή σου να αντιμετωπίζεις συμπεριφορές ανάλογες της δικής σου!

Με απλά λόγια, σου εύχομαι τα χειρότερα!

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Στο δρόμο προς το San Lorenzo (Φωτογραφίες)

Rio de la Plata, Rio Uruguay, προς το San Lorenzo

Ο πιλότος

Μια τσαμαδούρα

Στο βάθος το San Nicolas

San Nicolas

San Nicolas

Προσπέραση...

Rosario

Rosario

Rosario

Rosario

Rosario

Το γήπεδο της Rosario Central

To Rosario πίσω μας

Rosario

Πλάζ του... γλυκού ποταμίσιου νερου

Πλησιάζοντας τη γέφυρα πριν το San Lorenzo

Πλησιάζοντας τη γέφυρα πριν το San Lorenzo

Το πέρασμα της γέφυρας. Το San Lorenzo είναι κοντά.

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Από την Zona Comun στο San Lorenzo

Ο ένας από τους δύο πιλότους που ανέβηκαν στη Zona Comun επί το έργον

Μετά από 8 ώρες ταξίδι στον Rio de la Plata, στις 2 το μεσημέρι στη Zona Comun, ανοιχτά της πόλης La Plata ανατολικά του Buenos Aires, δύο νέοι πιλότοι αντικατέστησαν τους προηγούμενους και το πλοίο έστριψε βόρεια προς την δυτική πλευρά της Ουρουγουάης στα σύνορά της με την Αργεντινή.

Βρήκαμε τη συμβολή του Rio de la Plata με τον Rio Uruguay και συνεχίσαμε το ταξίδι κοντά στην Ουρουγουανή όχθη.

Σαν να ’ταν χθες περνούσα από τα ίδια μέρη κι όμως, είχε περάσει ήδη ένας χρόνος! Τρεχούμενο νερό κι αυτός σαν τα ποτάμια, τα Rios που μου γράφει και ο φίλος μου ο Λεό. Το πότε γερνάς δεν το παίρνεις είδηση!

Rosario

Στις 8 το βράδυ μετά την πόλεις Colonia και Carmelo πιάσαμε την πόλη/λιμάνι Nueva Palmyra! Εκεί αφήσαμε πίσω τον Rio Uruguay και στρίβοντας αριστερά μπήκαμε για τα καλά στην Αργεντινή στον Rio Parana, σε μια περιοχή παντελώς έρημη.

Αρκετά παραπάνω αρχίσαμε να συναντάμε τις πόλεις/χωριά Ibicui, San Pedro, Ramallo, San Nicolas, Villa Constitucion, Rosario. Στο San Lorenzo φτάσαμε και αγκυροβολήσαμε το μεσημέρι της 22ας Σεπτεμβρίου 2014.

Πράκτορες, αρχές, επιθεωρητές αμπαριών όλοι μαζί συνέθεταν ατμόσφαιρα τριτοκοσμικής πτωχευμένης χώρας. Να τους βλέπεις απέναντί σου και να θέλεις να τρελαθείς, για να μην καταλαβαίνεις τι λένε, τι ζητούν…

Μια εικόνα που η Αργεντινή την έχει κερδίσει με το… σπαθί της. Άξια της μιζέριας της, της διαφθοράς της… Διατυπώσεις άφιξης, έλεγχοι και… λαδώματα. Αν δεν δώσεις δωράκια, αν δεν μοιράσεις δολάρια το καράβι δεν φορτώνει. Όχι επειδή βρήκαν κάτι στραβό, κάτι δεν έκανες σωστά, αλλά γιατί… έτσι!!!

Πριν κάποια χρόνια συμβιβάζονταν με μια κούτα τσιγάρα, ένα μπουκάλι ουίσκι, μια φόρμα εργασίας… σήμερα έχουν ξεφύγει εντελώς και η κατάσταση θα συνεχίσει να χειροτερεύει όσο η χώρα θα σέρνεται. Ένα σούρσιμο που φαίνεται ότι θα συνεχιστεί για πάρα πολλά χρόνια ακόμα.

Και να σκεφτεί κανείς ότι στο τελευταίο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα του ’50 η χώρα αυτή ζητούσε εργατικά χέρια απ’ όλο τον κόσμο. Μια χώρα στην οποία τότε πολλοί στήριξαν τις ελπίδες τους, μεταξύ τους και χιλιάδες συμπατριώτες μας, για μια καλύτερη ζωή.

Πως κατάντησε σε τέτοιο χάλι αυτή η πλούσια χώρα των μεγάλων ευκαιριών;...

Ο θεός να μας λυπηθεί!...

Όχι δεν είμαι Αργεντινός, Έλληνας είμαι και ξέρω καλά τι λέω!

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Στοργή γονέων - Parenting affection Νο5

Από το Montevideo προς τη Zona Comun - Νο3

Άλλαξα πάλι θέμα. Το πήγα στο ποδόσφαιρο.

Χρονιά παγκοσμίου κυπέλου το 2014 και περίπου 2μιση μήνες από τον τελικό.

Αργεντινή – Γερμανία 0-1 στην παράταση.

Μεγάλος Αργεντίνικος πόνος.

-Ποια η γνώμη σου για το mudial;

Ένας σπασμός απογοήτευσης στο πρόσωπό του. Δεν του φάνηκε καλό το επόμενο θέμα συζήτησης…

-Αφού δεν το πήραμε…

Ήταν ένας από εκείνους τους λίγους στη χώρα αυτή που δεν ήταν τελείως τρελός με το ποδόσφαιρο. Το μυαλό του, ποδοσφαιρικά, δούλευε σωστά. Ήταν υγιής, αλλά και στεναχωρημένος από την ήττα στον τελικό.

-Πως τις είδες τις ομάδες; Τη Βραζιλία, τη Γερμανία, την Ισπανία…

Η απάντησή του, λακωνική και σαφής, επικεντρώθηκε στην πρωταθλήτρια. Δεν ασχολήθηκε με τους άλλους.

-Η Γερμανία δεν παίζεται!

Νέτα σκέτα!

Είχε την δύναμη να υποκλιθεί στον νικητή και η συζήτηση περί mudial τελείωσε άδοξα κάπως έτσι εκεί που περίμενα ότι θα κρατούσε ώρες. Δεν ήθελε να ξαναθυμηθεί την ήττα.

Σαν Έλληνας και Ολυμπιακός τον πήγα μια βόλτα στα ποδοσφαιρικά της Ελλάδος.

-Ξέρεις τον Tσόρι Ντομίνγκες;

-Μα και βέβαια τον ξέρω!

-Καλός παίχτης, παίζει στην Ελλάδα στον Ολυμπιακό, πολύ καλός!

-Εντάξει!... Καλός…! ΟΚ!

-Δεν σε ακούω και πολύ θετικό απέναντι του.

-Είπα καλός! Δεν ήταν κορυφή όταν έπαιζε εδώ. Ένας αρκετά καλός ποδοσφαιριστής.

Θυμήθηκα τον άλλον της ΑΕΚ, τον Νάτσο Σκόκο, που είχε γυρίσει στην Αργεντινή.

-Ο Σκόκο παίζει ακόμα;

-Ναι παίζει και είναι πάρα πολύ καλός! Από τους καλύτερους παίκτες της Αργεντινής.

-Σε ποια ομάδα;

-Στην Newell's Old Boys.

-Δηλαδή ποιος είναι πιο καλός ο Σκόκο ή ο Τσόρι;

-Δεν παίζουν την ίδια θέση, ο Τσόρι είναι 10άρι, οργανώνει το παιχνίδι. Ο Σκόκο είναι 9άρι, σέντερ φορ. Αλλά σαν όνομα ο Σκόκο είναι σήμερα μεγάλο αστέρι στην Αργεντινή!

-ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ο Σκόκο;

-Μα και βέβαια σέντερ φορ! Εσύ τι νόμιζες ότι είναι;

Δεν μίλησα. Τι να πω…

Στην ΑΕΚ λοιπόν είχαν βάλει ένα σέντερ φορ να κάνει παιχνίδι!...

*****

Σ’ αυτή τη χώρα δεν είμαστε καλά γενικώς! Τα κεφάλια μας δουλεύουν ανάποδα με ότι και να καταπιαστούμε. Από πολιτική μέχρι ποδόσφαιρο. Ναι, υπάρχουν και πολλές, πάρα πολλές εξαιρέσεις αλλά είναι… εξαιρέσεις. Σε γενικές γραμμές συνήθως τα κάνουμε σκατά!

*****

Κλείνοντας και το θέμα ποδόσφαιρο ο Σκόκο, περί τα 2013-2014 ήταν ένας από τους καλύτερους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές που έπαιζαν ΕΝΤΟΣ Αργεντινής.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Από το Montevideo προς τη Zona Comun - Νο2

Καθώς προχωρούσαμε προς την Zona Comun, προχωρούσε και η κουβέντα με τον πιλότο. Άλλαξα θέμα και τον ρώτησα

-Στο San Lorenzo έχει τίποτα καλό που να αξίζει το κόπο να βγούμε έξω;

-Το μπαρ Black Cat είναι γεμάτο πουτάνες!

-Αυτό το γνωρίζω! Κάποια άλλη, πιο σικ κατάσταση; Καλό φαγητό, κάποια διασκέδαση επιπέδου να αλλάξουμε παραστάσεις; Αν χρειαστούμε πουτάνες εκεί θα είναι θα μας περιμένουν! Κάτι άλλο!

-Σε 45 λεπτά με το λεωφορείο μπορείς να βρεθείς στο Rosario! Μεγάλη πόλη, η δεύτερη σε μέγεθος μετά το Buenos Aires, μπορείς να βρεις ότι τραβάει η ψυχή σου, αλλά θέλει προσοχή!

Σα να μου έλεγε, «αυτό που ψάχνεις στο San Lorenzo δεν θα το βρεις». Δεν είχε άδικο, ένα πολύ μικρό ασήμαντο μέρος.

- Γιατί; τι είδους προσοχή;

- Στο κέντρο δεν υπάρχει πρόβλημα αλλά αν βρεθείς στα περίχωρα είναι επικίνδυνο μέρος!

-Στο San Lorenzo υπάρχει ο ίδιος κίνδυνος;

-Όχι δεν έχει φόβο! Το πρόβλημα είναι στο Buenos Aires και το Rosario. Τελευταία εκεί έχει ανέβει κατακόρυφα η εγκληματικότητα!

-Γιατί αυτό;

-Η συνεχείς οικονομικές κρίσεις πολλών ετών και η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση από τις γύρω χώρες!

-Χιλή, Ουρουγουάη, Παραγουάη;

-Όχι, αυτές είναι σχετικά καλές πατρίδες! Το πρόβλημα προέρχεται από το βορρά, από τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, την Κολομβία κλπ. Κυρίως από τους Κολομβιανούς λαθρομετανάστες που σε πλήρη εναρμόνιση με τα καρτέλ της χώρας τους έχουν στήσει μεγάλη μπίζνα με ναρκωτικά ΚΑΙ στην Αργεντινή! 

-Και γιατί δεν τους διώχνετε;

-Τους έδωσαν χαρτιά και τους νομιμοποίησαν σχεδόν αμέσως με την είσοδό τους στη χώρα. Όχι μόνο Κολομβιανούς αλλά και από τις υπόλοιπες χώρες, με αντάλλαγμα την ψήφο τους στις εκλογές! Τώρα είναι πολύ αργά!

Τι να συζητήσω περισσότερο! Χάλασε η διάθεσή μου!

Πλημμυρίδα θλίψης για την πατρίδα μου, τον παράλληλο βίο και νοοτροπία της με της Αργεντινής. Εύλογη απορία η ταύτιση σκέψης δύο χωρών που απέχουν μεταξύ τους περισσότερο από 7.000 μίλια. Ίσως οι ιταλικές ρίζες του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού της Αργεντινής να μετέφερε από τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης και το… DNA της γνωστής ιταλικής φράσης «una faccia una razza» που τονίζει την σχεδόν κοινή κοσμοαντίληψη και φιλοσοφία δύο λαών που ζούσαν για αιώνες στην ίδια γειτονιά.

Συνεχίζεται…

Chrisgio