Jebel Ali, λίγο πριν την αναχώρηση

4 Αυγούστου 2014. Τέταρτη μέρα στο Jebel Ali και μέρα αναχώρησης.

Το πρωινό εξίσου ήρεμο με τα προηγούμενα αλλά όχι η συνέχεια. Μέρα επιθεωρήσεων, παραλαβών και φυσιολογικής έντασης που απλώς σε κάνει να μην πλήττεις.

Η επιθεώρηση του PSC (Port State Control) μας απασχόλησε για περίπου 2 ώρες και έληξε χωρίς deficiencies.

Ακολούθησε παραλαβή μεγάλου όγκου εφοδίων. Τρόφιμα, ανταλλακτικά, μπογιές, αναλώσιμα, τσιγάρα,… κλπ. Οι λόγοι της μεγάλης ποσότητας ήταν κατά πρώτον η άριστη ποιότητα και οι χαμηλές τιμές και κατά δεύτερον το ταξίδι στο άγνωστο.

Φωτογραφία Google

ΗΠΑ, Σιγκαπούρη και Εμιράτα είναι οι κύριες χώρες εφοδιασμού των ποντοπόρων στα παγκόσμια ταξίδια τους. Αστερίσκος στη Σιγκαπούρη όπου υπάρχει μεγάλο θέμα με τον ανεφοδιασμό καυσίμων (bunkering). «Ομηρικές μάχες» στήνονται σε κάθε πέρασμα!

*****

Εκτός των παραπάνω υπάρχει και μία ακόμη πολύ μεγάλη αγορά εφοδίων που ανθεί, οφείλει την φήμη της στη φθήνια, αλλά συνοδεύεται από κάκιστη ποιότητα, απάτη, κοροϊδία…

Η Κίνα!

Δεν πάει πολύς καιρός από τη μέρα που σε λιμάνι της παραλάβαμε μαζί με πολλά άλλα εφόδια και ποσότητα κατεψυγμένων κοτόπουλων.

Υποψιασμένοι από προηγούμενες προσεγγίσεις, ελέγξαμε, μετρήσαμε και ζυγίσαμε όλα τα εφόδια. Πολλά απ’ αυτά τα βρήκαμε ελαφρύτερα και λιγότερα. Λαχανικά και φρούτα σε άσχημη κατάσταση για μη πω σάπια. Συσκευασίες με ληγμένες ημερομηνίες. Στις λίστες παραλαβής και στα τιμολόγια υπήρχαν εγγραφές προϊόντων που ποτέ δεν παραδόθηκαν. Τα γυρίσαμε πίσω, ζητήσαμε αντικατάσταση και να μας φέρουν αυτά που αναγράφονταν στα χαρτιά. Δεν αρνήθηκαν!

Η πολιτική τους είναι γνωστή, «φόρτωσέ τους με τα χειρότερα, κλέψε τους, κορόιδεψέ τους και μας ανακαλύψουν τους φέρνουμε τα σωστά». Κινέζικο καραγκιοζιλίκι!

Ζυγίσαμε και τα κατεψυγμένα κοτόπουλα και περιέργως τα βρήκαμε ελαφρώς βαρύτερα. Κατά συνέπεια δεν είχαμε λόγο να μην τα παραλάβουμε. Κι όμως δεν ήταν εντάξει!

Το καταλάβαμε χιλιάδες μίλια μακριά όταν ήρθε η ώρα να μαγειρέψουμε από αυτά τα κοτόπουλα. Ξεπαγώνοντάς τα το βάρος τους μειώθηκε τουλάχιστον στο μισό. Οι απατεώνες τα είχαν καταψύξει μέσα σε νερό. Η κοιλία του κάθε κοτόπουλου ήταν γεμάτο πάγο!...

Σ’ αυτό το σημείο λες «με τις υγείες μας» και κρατάς την εμπειρία για να τους αντιμετωπίσεις την επόμενη φορά. Η Κίνα τουλάχιστον στα λιμάνια της είναι πλήρως διεφθαρμένη. Τα ίδια κάνουν με τα πετρέλαια και τα φορτία…

*****

Από μέρες περιμέναμε το νέο ναύλο που δεν έλεγε να ‘ρθει . Δύσκολες εποχές. Από δω τέσσερις είναι οι πιο λογικοί προορισμοί. 

1. Δυτική Ινδία, για Marmagao ή Mangalore να φορτώσουμε μινεράλι.

2. Αυστραλία προς δεκάδες λιμάνια και όλων των ειδών τα φορτία. Από κάρβουνο μέχρι σιτηρά.

3. Ινδονησία, για κάρβουνο.

4. Λατινική Αμερική. Αργεντινή για σιτηρά. Βραζιλία για σιτηρά ή μινεράλι.

Η Λατίνα ήταν το πιο μακρινό ταξίδι και το πιο κουραστικό ταξίδι μέσα στο καταχείμωνο του νοτίου ημισφαιρίου αλλά κατά την άποψή μου το πιθανότερο.

Εν τω μεταξύ το μισό πλήρωμα, τα τέσσερα προηγούμενα βράδια, στολίζονταν και κατέβαιναν στη σκάλα για τα… πέριξ του Jebel Ali και του Dubai. Έψαχναν να καθαρίσουν το μυαλό τους να το γεμίσουν με ζωή, να διασκεδάσουν, να ξεχάσουν τα μουσόνια του Ινδικού και τους πειρατές. Ξέρουν ότι σε 2-3 μέρες θα βρεθούμε και πάλι αντιμέτωποί τους.

Το πλοίο γέμισε με κάθε είδους ηλεκτρονικές συσκευές υψηλής τεχνολογίας, ποιότητος και χαμηλών τιμών. Οι συζητήσεις, περί των αγορών του καθενός, έδιναν κι έπαιρναν και θα συνεχίζονταν μέχρι το επόμενο λιμάνι όπου ίσως κάτι άλλο θα τους κέντριζε το ενδιαφέρον.

Όλες αυτές τις μέρες η ζέστη, με την οποία δεν έχω καθόλου καλές σχέσεις, με κράτησε στο πλοίο όσο κι αν ήθελα να βγω. Αλλά για να πω και τη μαύρη αλήθεια, μεγάλο ρόλο είχε ν’ αρχίσει παίζει και το ότι έχω… βαρύνει!...

Στα Εμιράτα, για ακόμη μια φορά, ότι είδα το είδα από το φινιστρίνι του δωματίου μου!

Συνεχίζεται…

Chrisgio