Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Συνάντηση με το...MAERSK ALABAMA

2 Αυγούστου 2014, δεύτερη μέρα στο Jebel Ali.
Πρωινός καφές μετά από μια ακόμα ήρεμη βραδιά... Το δωμάτιο τακτοποιημένο, καθαρό...
Το Flash Drive του Internet κρεμασμένο μπροστά στο φινιστρίνι για καλύτερο σήμα, συνδεδεμένο με USB extension cable στο PC. Ανάμεσα στις λαμαρίνες του καραβιού των άλλων καραβιών και των μέσων φορτοεκφορτώσεως το σήμα χάνει αυγά και καλάθια. Προσπαθούσα με κάθε αστείο ή λογικό τρόπο να εντοπίσω το σημείο βέλτιστης λήψης.
Το άγιο air-condition σε φουλ λειτουργία συνέχιζε με επιτυχία τη μάχη με το θερμόμετρο!

Είχε πάει 11 η ώρα όταν εμφανίστηκε στη πόρτα ο ανθυποπλοίαρχος.
-Καλημέρα σας.
-Καλημέρα Δήμο!
-Καπετάνιε ελάτε στη γέφυρα αν δεν έχετε δουλειά.
-Τι συμβαίνει; Έχουμε κανένα πρόβλημα και μου το λες με το μαλακό;
Χαμογέλασε.
-Όχι κάπταιν, όχι. Αλλά όποτε μπορέσετε ελάτε πάνω.
-Καλά, έρχομαι σε λίγο.
Έκανε μεταβολή και ανέβηκε στη γέφυρα.

Δεν άργησα να τον ακολουθήσω. Ανοίγοντας την πόρτα του chartroom είδα την δεξιά πόρτα της γέφυρας ανοιχτή και τον λίβα που… εφορμούσε. Ελαφρά συννεφιασμένη εκείνη η μέρα αλλά συννεφιά με… δόντια, κατά το αντίστοιχο, λιακάδα με δόντια, που λέμε στο καταχείμωνο.
Στο φτερό ο ανθυποπλοίαρχος με τα κιάλια στα μάτια σάρωνε τις απέναντι προβλήτες των containers.
-Εντάξει, μπορεί να έχεις τη λόξα να ρεμβάζεις ντάλα μεσημέρι στους 42C αλλά την πόρτα γιατί την άφησες ανοιχτή;
Δεν απάντησε στην ερώτησή! Το μυαλό του ήταν απέναντι στα containers. Γύρισε προς το μέρος μου χαμογελαστός και μου έδωσε τα κιάλια. Αυτό το παιδί συνέχεια γελούσε! Χαρά θεού!
-Κοιτάξτε απέναντι!
Κοίταξα.
-Τι βλέπετε;
-Τι να βλέπω βρε Δήμο; Containers να φορτώνουν και να ξεφορτώνουν.
-Δεν βλέπετε το MAERSK ALABAMA;
-Τι είναι αυτό;
-Το καράβι που πιάσανε οι πειρατές όπου πλοίαρχος ήταν ο αμερικανός Richard Philips… Που έγινε και ταινία με τον Tom Ηanks…

Μπήκα στο νόημα. Εστίασα στην πλώρη του καραβιού που το σχήμα του μου θύμιζε το συγκεκριμένο καράβι και διάβασα το όνομα. MAERSK ALABAMA! Ναι αυτό ήταν, τo original, γιατί για τις ανάγκες της ταινίας χρησιμοποιήθηκε άλλο πανομοιότυπο κατασκευαστικά πλοίο.

Βέβαια το ότι το Salalah ήταν το λιμάνι αναχώρησης του MAERSK ALABAMA, πριν συναντήσει τους πειρατές, και μια και φύγαμε από κει πριν μια βδομάδα, μια ανατριχίλα την ένιωσα είναι αλήθεια.

Κατά τα άλλα αν και θύμα πειρατείας, το καράβι αυτό, δεν έλεγε να βάλει μυαλό κι όλο γυρόφερνε την περιοχή σαν να τα ήθελε ο… κώλος του.

Χμ!... Μόνο που τα καράβια δεν φοβούνται τους πειρατές, οι λαμαρίνες δεν αισθάνονται. Πάνε όπου τα πάνε τα υψηλά ναύλα, οι ναυτιλιακές εταιρείες, οι πλοίαρχοι, τα πληρώματα. Αλλάζουν τα... σκιαγμένα πλήρωματα και είναι σαν να πρόκειται για άλλα καράβια.

Μόνο ο φόβος και ο τρόμος της πειρατείας που αυλακώνει την ψυχή των ναυτικών που την έζησαν, θα ζει παντοτινά.

... και η εστίαση πάνω στο MAERSK ALABAMA...

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Δεν υπάρχουν σχόλια :