Στις 23 Νοεμβρίου το πρωί η βροχή ξανάρχισε να πέφτει σε μορφή ντους και η φόρτωση σταμάτησε έγκαιρα για ακόμα μία φορά. Είχαν απομείνει γύρω στους 4.000 τόνους μόνο να φορτωθούν. Το προηγούμενο βράδυ είχαν δουλέψει πολύ καλά οι Βραζιλιάνοι.
 |
| Ώρες φόρτωσης |
Η εναπομένουσα ποσότητα δεν επέτρεπε σε κανέναν νέα έξοδο στη πόλη. Μια ξαφνική διακοπή της βροχής θα σήμαινε ότι σε λιγότερο από 3-4 ώρες το πλοίο θα έπρεπε να είναι έτοιμο για αναχώρηση και τα πλοία δεν είναι ΙΧ. Χρειάζονται προετοιμασία γέφυρας και μηχανής, ασφάλιση-στεγανοποίηση καταστρώματος, φορτίου κλπ.
Συνεχής επιφυλακή λοιπόν κι όποιος αντέξει. Ο καιρός έκανε ότι μπορούσε να μας σπάσει τα νεύρα. Η βροχή έρχονταν κατά κύματα. Στα «στεγνά» διαστήματα τα αμπάρια άνοιγαν και η φόρτωση ξανάρχιζε. Άνοιξε – κλείσε μέρα νύχτα.
Από την άλλη η καθυστέρηση αυτή βοηθούσε τη δουλειά του καθαρισμού των υφάλων η οποία συνεχίζονταν να τελειώσει στην ώρα της χωρίς καθυστέρηση αναχώρησης του πλοίου.
Κάποιοι στα γρήγορα πετάγονταν στη πόλη είτε να ψωνίσουν τα τελευταία αναγκαία για το ταξίδι, είτε να βρεθούν με τα… «κορίτσια» τους για μια τελευταία «αμαρτωλή»… επαφή!
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 24ης προς 25ης του μηνός στις 01:30 η φόρτωση τελείωσε. Οι 70.000 τόνοι καλαμποκιού χωρίστηκαν σε εφτά μέρη και το «έριξαν στον ύπνο» στα εφτά αμπάρια του πλοίου. Θα έμεναν εκεί δύο βδομάδες περίπου. Η Λισσαβώνα ήταν μακριά.
Κατά τις 3 το πρωί όλα είχαν τελειώσει. Ακριβής υπολογισμός φορτίου (draft survey), διατυπώσεις αναχώρησης κλπ. Εκείνο που δεν είχε τελειώσει ήταν ο καθαρισμός των υφάλων και η εργασία αποφασίστηκε να συνεχιστεί στο αγκυροβόλιο του Santos. Το καράβι δεν ήθελε να ξεκολλήσει από τη Βραζιλία!
Οι αρχές αποβιβάστηκαν ενώ ο πράκτορας φεύγοντας μας είπε ότι θα φεύγαμε το μεσημέρι. Έπρεπε να φύγει με την παλίρροια στο μάξιμουμ αφού το βύθισμά του πλοίου ήταν απαγορευτικό για αναχώρηση οποιαδήποτε ώρα του εικοσιτετραώρου.
Να ένα καλό νέο μέσα στα μαύρα… χαράματα. Πήγα να κοιμηθώ, να ξεκουραστώ.
Ο πλοηγός επιβιβάστηκε στις 11:20. Μία ώρα αργότερα στις 12:20 αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε από την προβλήτα και συγχρόνως άρχισε με τη βοήθεια των ρυμουλκών η στροφή του πλοίου προς την έξοδο.
 |
| Στροφή πλοίου |
 |
| Στροφή πλοίου |
 |
| Στροφή πλοίου |
 |
| Προς την έξοδο |
 |
| Προς την έξοδο |
 |
| Προς την έξοδο, δεξιά το Santos |
Γύρω στις 13:00 άρχισε ο καυγάς. Πριν το πλοίο βγει από το λιμάνι, πριν καν αφήσουμε πίσω μας τη FORTALEZA (το φυλάκιο-φρούριο στην είσοδο-έξοδο του λιμανιού) άλλος ένας πιλότος αξίωσε να αφήσει το βαπόρι έκθετο επειδή ο καιρός έξω δεν ήταν καλός και ήταν επικίνδυνο για την ζωή του κατά τη στιγμή της αποβίβασής.
Είχε δίκιο αλλά αυτά τα λένε πριν το καράβι ξεκινήσει. Ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του και ο πλοίαρχος αποφασίζει αν θα φύγει ή όχι. Αλλιώς διαβάζεις την άλλη μέρα στις εφημερίδες ότι το τάδε βαπόρι προσάραξε, το δείνα τράκαρε, διαρροή πετρελαίου στη θάλασσα, απώλειες ζωών, τραγωδίες! Τότε ο καπετάνιος χαρακτηρίζεται ανίκανος λόγω κακών χειρισμών σε νερά που δεν γνωρίζει, βρωμιάρης λόγω ρύπανσης, δολοφόνος. Χαρακτηρισμοί που δεν του αξίζουν.
Το μόνο που δεν έγινε ήταν να έρθουμε στα χέρια. Ακόμα και τώρα τον θυμάμαι και συγχύζομαι. Τυπικός ανεύθυνος. κουτοπόνηρος, Βραζιλιάνος πιλότος.
Οδηγίες των «αφεντικών»!
«Το καράβι πρέπει να ελευθερώσει πάση θυσία την προβλήτα, αφού η οποιαδήποτε αναμονή χωρίς εργασίες φόρτωσης σημαίνει ζημιά χιλιάδων δολαρίων. Τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν λύσε τα με τον καπετάνιο».
«Το καράβι πρέπει να ελευθερώσει πάση θυσία την προβλήτα, αφού η οποιαδήποτε αναμονή χωρίς εργασίες φόρτωσης σημαίνει ζημιά χιλιάδων δολαρίων. Τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν λύσε τα με τον καπετάνιο».
Οι εξαγωγές προϊόντων δεν μπορούν να περιμένουν, πρέπει να διακόπτονται στον ελάχιστο και αντικειμενικά αναπόφευκτο χρόνο. Τόσο όσο χρειάζεται για να προσεγγίσει ή να αναχωρήσει ένα πλοίο.
Όλα τα συμβάντα που επηρεάζουν την λειτουργία του πλοίου καταγράφονται στο ημερολόγιο και κάθε καθυστέρηση ή ζημιά όπως το άνοιγμα και κλείσιμο των αμπαριών, η διάρκεια της βροχής, η ζημιά των μέσων φορτωεκφόρτωσης, η κακή ποιότητα φορτίου, η ζημιά στο φορτίο κλπ χρεώνεται σ’ εκείνον όπως με ακρίβεια περιγράφεται στο ναυλοσύμφωνο.
Με άλλα λόγια πρέπει τα μάτια να τα έχεις 14 αλλιώς μπορεί να βρεθείς εκτεθειμένος, άνεργος και αποτυχημένος. Ένα άγριο, σκληρό, ανταγωνιστικό, επικίνδυνο, γεμάτο ρίσκα επάγγελμα.
Πως λέμε ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ;
Οι συνέπειες και οι ευθύνες που απορρέουν απ’ όλα αυτά που είναι δυνατόν να συμβούν στα λιμάνια διαφόρων χωρών τύπου Βραζιλίας στο τέλος φορτώνονται στη καμπούρα του καπετάνιου.
 |
| Το αγκυροβόλιο του Santos |
Ο… τορβάς που με συνοδεύει μονίμως περιμένοντας να φιλοξενήσει το κεφάλι μου άνοιξε και υπό προϋποθέσεις αφού δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, το… έβαλα μέσα.
Συμφώνησα με τον άθλιο πιλότο να φύγει πριν την ώρα του αφού το πλοίο εν τω μεταξύ θα είχε μπει στην ευθεία προς την έξοδο και με την συμφωνία ότι αυτός θα έμπαινε μπροστά από το πλοίο μέσα στην «πιλοτίνα» (η άκατος επιβίβασης αποβίβασης πλοηγού) για να με υποστηρίξει μέχρι τον πλοηγικό σταθμό. Έφυγε στις 13:20 και 50 λεπτά αργότερα στις 14:10 φουντάραμε στο αγκυροβόλιο του Santos.
Μία αγχωτική αναχώρηση που μου θύμισε την είσοδο του πλοίου στην Baia de Guanabara στο Rio de Janeiro.
Εδώ είναι Βραζιλία, Λατινική Αμερική, Τρίτος Κόσμος.
Δυστυχώς!
Εδώ είναι Βραζιλία, Λατινική Αμερική, Τρίτος Κόσμος.
Δυστυχώς!
 |
| Τα φώτα του Santos πίσω μας |
O καθαρισμός των υφάλων του πλοίου έπρεπε να τελειώσει τις επόμενες ώρες, μέρες! Το χρόνο που χρειαζόταν τον γνώριζαν μόνο οι δύτες. Από την πλευρά μας το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να περιμένουμε δράση εκ των έξω. Εκείνη η μέρα, ως προς αυτό το θέμα, ήταν μια χαμένη μέρα!
 |
| Η τελευταία οθόνη του Firefox πριν το τέλος |
Άρχισε στις 26 του μηνός το πρωί και ολοκληρώθηκε στο απόγευμα της 28ης Νοεμβρίου στις 17:10.
Με το τέλος του καθαρισμού ο υπεύθυνος του συνεργείου, ακόμα ένας «έξυπνος», ανέβηκε στο πλοίο και ήρθε στο γραφείο μου κρατώντας ένα παλιόχαρτο που έλεγε ότι εγώ ο πλοίαρχος είμαι ικανοποιημένος από τον καθαρισμό, λες και ήμουν μαζί τους κάτω από το νερό και ήλεγχα τη δουλειά τους. Μου ζήτησε να το υπογράψω κι εγώ τον έστειλα στο διάολο!
Καθώς τα φώτα του Santos έμεναν πίσω και το Internet ξεψύχιζε, το πελαγίσιο τοπίο της απομόνωσης που απλώνονταν μπροστά μας, μετά από δύο μήνες ακινησίας, ολοκληρώθηκε με την ανατολή της σελήνης.
 |
| Το φεγγάρι στο παλινώριο |
Η θάλασσα μπουνάτσα, ο ορίζοντας στο πορτοκαλί, ο ουρανός καθαρός με το φεγγάρι και τ’ αστέρια να έχουν πιάσει κουβέντα! Όλη η βραδιά θα ήταν δικιά τους!
Καλό μας ταξίδι!
Πορεία 080 μοίρες ανατολική.
Συνεχίζεται…
Chrisgio
...στον Παναμά
1 σχόλιο :
Καπτα Χρήστο, επέτρεψέ μου να διαφωνήσω... με την καταδίκη σου "...κι εγώ τον έστειλα στο διάολο!".
Είναι κατάρα καταδίκη ότι χειρότερο για άνθρωπο. Θα σου θυμίσω ότι όλοι οι άνθρωποι πέφτουμε σε σφάλματα, και θα σου θυμίσω μία φράση από το Άγιο Ευαγγέλιο.. Μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν.. Καλή συνέχεια, καλό ταξίδι, καλό κουράγιο και ο Αι Νικόλας να σας προσέχει.
Δημοσίευση σχολίου