Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Τελευταία ευκαιρία

του Παύλου Αθανασόπουλου*

Τελικά το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας αποδεικνύεται το πολιτικό προσωπικό της. Κάθε μέρα φαίνεται και πιο καθαρά η αδυναμία του να ξεφύγει από το παλιό παράδειγμα λειτουργίας του, η ανικανότητα ή αδιαφορία του να συλλάβει την κρισιμότητα των στιγμών και τελικά η έλλειψη στιβαρής ηγετικής διεύθυνσης της χώρας στην προσπάθειά της να ξεφύγει από την μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση της. 
Το τρίμηνο που άρχισε θα κριθεί η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η συνέχιση της παραμονής της στον κόσμο των αναπτυγμένων δημοκρατικών κρατών, η διεθνής θέση της, η συνέχιση έστω σε χαμηλότερο επίπεδο μιας περιόδου προσδοκιών μεγαλύτερης ευημερίας. 
Η άλλη επιλογή είναι μια χρεοκοπημένη Ελλάδα, με απίστευτη οικονομική δυσπραγία ειδικότερα για τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, με κινδύνους κοινωνικών εκρήξεων, με απειλές για την δημοκρατική ομαλότητα, με ένα περιθωριοποιημένο τριτοκοσμικό βαλκανικό κράτος έρμαιο στις διακυμάνσεις των διεθνών συγκυριών και κρίσεων.
Ο πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος φαίνεται αποφασισμένος να δώσει με σοβαρότητα και συνέπεια την μάχη. Το πολιτικό προσωπικό όμως ασχολείται μόνο με την αναπαραγωγή του παίζοντας αυτοκαταστροφικά παιχνίδια. 
  • Η Ν.Δ. θεωρεί ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι η πρωθυπουργοποίηση του κ. Σαμαρά. Γι’ αυτό παίζει επικίνδυνα παιχνίδια συγκυβερνώσας αντιπολίτευσης, ανεδαφικών κόκκινων γραμμών, δημαγωγίας και λαϊκισμού και δυσκολεύει και υπονομεύει το έργο της κυβέρνησης Παπαδήμου. 
  • Το ΠΑΣΟΚ πάλι δεν έχει διδαχθεί τίποτα. Έχει βυθισθεί σε μια εσωστρέφεια όπου κυριαρχούν οι προσωπικές στρατηγικές είτε για την διατήρηση είτε για την κατάκτηση της αρχηγίας. Δεν ξεκινά μια αποφασιστική διαδικασία αποτίμησης και αυτοκριτικής, προγραμματικού επαναπροσδιορισμού, χάραξης μιας συνεκτικής πρότασης για το μέλλον της χώρας και ανάδειξης στη βάση αυτών μιας νέας ηγεσίας. Έτσι αφ’ ενός μεν δεν συμβάλει στην δημιουργία μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που τόσο έχει ανάγκη η χώρα και αφετέρου ευρισκόμενο διαρκώς σε κρίση επηρεάζει αρνητικά το έργο της κυβέρνησης Παπαδήμου της οποίας αποτελεί τον κορμό.
  • Το ΛΑΟΣ γίνεται ο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της νεοελληνικής ψευτοκαπατσοσύνης και κουτοπονηριάς και παίζει επικίνδυνα παιχνίδια στη βάση των δημοσκοπικών ευρημάτων.
  • Η ΔΗΜΑΡ, παρά την θετική συμβολή της στην ύπαρξη μιας υπεύθυνης Αριστεράς, δεν μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν αυτές τις κρίσιμες ώρες. 
  • ΣΥΡΙΖΑ και Κ.Κ.Ε έχουν δημιουργήσει ένα επικίνδυνο μίγμα ακροαριστεράς και χυδαίου νεοελληνικού λαϊκισμού που μόνο στην χρεοκοπία και τη καταστροφή μπορούν να οδηγήσουν. 
Μόνη ελπίδα σε αυτό το σκοτεινό ορίζοντα είναι ότι η αμείλικτη δύναμη της πραγματικότητας, οι πιέσεις της Ευρώπης, ο τρόμος μπροστά στο επερχόμενο χάος θα κάνουν πολλούς από τους παίκτες, έστω και μετά από δύσκολες προσπάθειες, να λογικευθούν.
  • Είναι ανάγκη να αφεθεί ο Λουκάς Παπαδήμος να επιτελέσει το έργο του. Να ολοκληρωθεί η διαδικασία του PSI, να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και παρθούν τα απαραίτητα μέτρα στα οποία έχουμε δεσμευθεί και να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση.
  • Ταυτόχρονα να μπουν οι βάσεις για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Ένα σχέδιο που βασικά στοιχεία του θα είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, η δημιουργία μιας μικρότερης, ευέλικτης αλλά αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας της χώρας, η αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας που δυστυχώς διαρκώς επεκτείνεται.
  • Η εκλογολογία πρέπει να σταματήσει.
Στην κυβέρνηση Παπαδήμου πρέπει να δοθεί όλος ο χρόνος που είναι απαραίτητος για να επιτελέσει αυτό το τιτάνιο έργο που πιο πάνω περιέγραψα. 
Ταυτόχρονα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στον πρωθυπουργό να μπορεί να κάνει τις αλλαγές στη δομή και το μέγεθος και τη σύνθεση των προσώπων που κρίνει αναγκαίες για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και λειτουργικότητα της κυβέρνησης.
Τα κόμματα πρέπει ειλικρινά να στηρίζουν και να βοηθούν την κυβέρνηση, αφήνοντας στον πρωθυπουργό την αναγκαία ελευθερία κινήσεων. Μακροπρόθεσμα μάλλον κερδισμένα θα βγουν από αυτό. 
Είναι η τελευταία μας ευκαιρία.

*Ο Παύλος Αθανασόπουλος είναι δικηγόρος, στέλεχος του μεταρρυθμιστικού χώρου
*πηγή: metarithmisi.gr


2 σχόλια :

μαχαιρης είπε...

Mια μονο ερωτηση, φιλε...Με το χερι στην καρδια...Απαντησε μου...
Οταν ολοκληρωθει το σχεδιο Παπαδημου...!!
Θα μπορει ο μεσος πολιτης αυτης της χωρας να ζησει;;;
Αν μπορει...Τοτε εχεις σ ολα δικιο...!!
ΣΕ ΟΛΑ...!!
Και ευχομαι να εχεις ΕΣΥ δικιο...!!!
Λογω τιμης...!!

Χρήστος Γ. είπε...

Ασφαλώς γνωρίζεις ότι το άρθρο δεν είναι δικό μου. Ο Αθανασόπουλος αριστερός είναι! Δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω. Για να το αναδημοσιεύσω σημαίνει ότι το ασπάζομαι!
Η απάντηση σε καμιά περίπτωση μπορεί να είναι ένα ξερό ΝΑΙ ή ένα ξερό ΟΧΙ.
Το μη χείρον βέλτιστον ίσως είναι η καλύτερη απάντηση.
ΠΡΕΠΕΙ να πετύχει! Και πρέπει να ζήσουμε! Δεν έχουμε άλλη επιλογή! Και είμαι σίγουρος ότι θα ζήσουμε «καλύτερα» από το να συμβούν αυτά που πολλοί «ΣΟΦΟΙ» της κακιάς ώρας προτείνουν κι έχουν την λύση στο τσεπάκι τους κι εμείς οι υπόλοιποι σαν εμένα, τυφλοί και ηλίθιοι δεν τη βλέπουμε.
Αν έχεις να προτείνεις κάποια σοβαρή λύση πέρα από τα φαιδρά των κυρίων αυτών και κομμάτων τους αυτά του Τσίπρα και της Αλέκας, που ακούω δεξιά κι αριστερά και διαβάζω καθημερινά στα blogs, όπως, «ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ», «ΠΟΛΕΜΟΣ», «ΑΝΗΠΑΚΟΗ», «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», «ΑΓΑΝΑΚΤΩ», «ΣΠΑΖΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ», «ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΩ», «ΑΠΕΡΓΩ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ», «ΜΠΟΥΚΑΡΩ» «ΓΙΑΟΥΡΤΩΝΩ», «ΠΡΟΠΥΛΑΚΙΖΩ», «ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ», «πάντα ΟΧΙ στο ΝΑΙ και ΝΑΙ στο της ΟΧΙ της από δω πλευράς» ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΚΑΜΙΑ, ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Αλλιώς θα λειώσουμε νύχια και δάχτυλα στο πληκτρολόγιο και άκρη δεν θα βρούμε.
Ο δρόμος της από δω μεριάς, ας πούμε του Παπαδήμου, είναι μακρύς, δύσβατος, κακοτράχαλος, στρωμένος με αγκάθια, άσχημος.
Ο άλλος τρόπος της απέναντι πλευράς θα μας ΑΦΑΝΙΣΕΙ.
Προτιμώ τον πρώτο!
Επίσης θέλω να θυμίσω, όταν μετά την ανακοίνωση του ηλίθιου ΓΑΠ περί δημοψηφίσματος και την αλλαγή των Ευρωπαίων της ερώτησής του σε «ΜΕΣΑ ή ΕΞΩ από το ευρώ», τη μουγγαμάρα δεξιάς κια αριστεράς ΣΧΕΔΟΝ στο σύνολο της, τον αποσυντονισμό της. Μέχρι και το ΚΚΕ έχασε τι μιλιά του. Ανέβασε αμέσως στροφές μετά την κυβέρνηση Παπαδήμου, είχε βρει πάλι λόγο να γαβγίξει. Εκείνες τις μέρες παρ’ όλη τη στεναχώρια μου και την οργή μου απέναντι στους κάθε είδους ανεύθυνους πολιτικούς των τελευταίων 30 χρόνων, που έφεραν τη χώρα σ’ αυτό το χάλι, κατάλαβα ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι εξ’ ολοκλήρου ξεπερασμένο από τα πράγματα. Εκτός του ΚΚΕ, ο μοναδικός φίλος της Βορείου Κορέας, που ζει μονίμως σε ρυθμούς 1917. Είναι ο μοναδικός λόγος που το σέβομαι! Σταθερό στις απόψεις του! Σεβαστές μεν αλλά μακριά από μένα δε!
Με εκτιμηση
Την καλημέρα μου