Caleta Patillos: Κρανίου Tόπος

Caleta Patillos

Στις 25 του μηνός το πρωί φύγαμε από το Mejillones. Την ίδια μέρα φτάσαμε στο Caleta Patillos και αγκυροβολήσαμε κατά τις 10 το βράδυ. Την άλλη μέρα το πρωί έγινε η αποκάλυψη.

Είδα το Caleta Patillos κι έπαθα. Είχα χαρακτηρίσει το Puerto Drummond σαν το «απόλυτο τίποτα» και το Mejillones σαν το «σχεδόν τίποτα». Για το Caleta Patillos ο χαρακτηρισμός «ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ» είναι ότι πρέπει, του ταιριάζει γάντι.

Δεν είναι λιμάνι αλλά μία ακτή ανοιχτή (σπιάντζα) και ευάλωτη στα καπρίτσια του Ειρηνικού. Υπάρχουν δύο υποτυπώδη TERMINAL που φορτώνουν ορυκτό αλάτι όποτε ο καιρός το επιτρέπει.

Ο Αύγουστος σήμερα τελειώνει κι ακόμα είμαστε εδώ αγκυροβολημένοι. Αύριο το απόγευμα 1η Σεπτεμβρίου προβλέπεται να ξεκινήσει η φόρτωση και η αναχώρηση έχει οριστεί για τις 3 το πολύ τις 4 του μηνός.

Ο καιρός πλέον είναι πολύ καλός το SWELL (το βουβό, η αποθαλασσιά) έχει σπάσει, κάλμα. Σ’ αυτή την κόλαση ζουν μόνο οι εργάτες που εργάζονται στο «λιμάνι» και κανείς άλλος.

Caleta Patillos

Το αλάτι έρχεται από τη έρημο ATACΑΜΑ, το μέρος στο οποίο έχουν θαφτεί, σε ορυχείο εδώ και κάμποσες μέρες, οι Χιλιάνοι εργάτες που έχουν γίνει θέμα στα δελτία ειδήσεων σ΄όλο το κόσμο.

Ρώτησα τον πράκτορα τι απόθεμα σε αλάτι έχει η περιοχή και μου απάντησε ότι με τους ρυθμούς που γίνεται η εξόρυξη και η φόρτωση των πλοίων θα τελειώσει σε ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Γύρω από την περιοχή του λιμανιού βλέπεις μικρά άσπρα «βουνά» από αλάτι. Μέρος αυτού προορίζεται για το δικό μας πλοίο.

Πέρα από το αλάτι το τοπίο είναι γκρίζο-καφέ. Σου πιάνεται η ψυχή. Δέντρο ούτε σε ζωγραφιά η εικόνα θυμίζει Σαχάρα.

Δεν έχω κάτι άλλο αξιόλογο να προσθέσω γι΄αυτό εδώ το μέρος.

Τι μπορεί να γράψει κανείς για το τίποτα.

Δείτε τις φωτογραφίες και πέστε μου αν έχω δίκιο.

Συνεχίζεται...

Chrisgio