Από το Vancouver στο Τέλος του Κόσμου

Tο καράβι μόλις ξεκόλλησε από τον ντόκο της Cargill

Στις 5 Ιουνίου νωρίς το πρωί η φόρτωση τελείωσε και κατά το μεσημέρι αναχωρήσαμε για το πολύ μεγάλο ταξίδι 55 ημερών πάνω κάτω. Προς τον Αραβικό Κόσμο. Το Salalah του Ομάν και το Jebel Ali των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Τέτοιες εικόνες θ΄αργήσουμε να ξαναδούμε...

Μετά από ένα μήνα και 3 μέρες, πότε πέρασαν 35 μέρες δεν το κατάλαβα, στα αγκυροβόλια English Anchorage (1) (2), Nanaimo Anchorage (1) (2) (3) (4)  και το λιμάνι του Vancouver (1) (2) (3) (4) (5) το καράβι ξεκόλλησε από τον ντόκο της Cargill. Ένας άλλος πιλότος μας  έφερε μέχρι τη μεγάλη πόλη Victoria (1) (2) (3)  του μεγάλου νησιού Vancouver.

Με τέτοιες φωτογραφίες αποδεικνύω ότι αυτά που γράφω έχουν κάποια δόση... αληθείας!...

Από κει παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας, μόνοι μας πια ως συνήθως, βγήκαμε από το Juan de Fuca Strait στον κόλπο της Αλάσκας και ανηφορίζοντας με πορεία βορειοδυτική και καιρό που δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερος στις 11 Ιουνίου περάσαμε το στενό Unimak Pass, άλλο ένα διάσημο στενό στον ναυτικό κόσμο.

Βρεθήκαμε πάνω από τα Aleutian Islands και με πορεία 270 μοιρών δυτική συνεχίσαμε προς τα δυτικά νησιά του συμπλέγματος, τα Near Islands. Το Attu και το Agattu.

Διάβαση της μεγάλης γέφυρας του Vancouver για τελευταία φορά! Το ταξίδι αρχίζει!

Μεσάνυχτα στο τέλος του κόσμου και καθώς η 12η Ιουνίου γίνονταν παρελθόν, περάσαμε για ακόμα μια φορά την IDL (International Date Line), τον μεσημβρινό των 180 μοιρών με κατεύθυνση δυτική!

Ξημέρωσε 14 Ιουνίου! Η 13η του μηνός δεν υπήρξε ποτέ!

Στο ημερολόγιο του πλοίου γράφτηκαν στις 00:01 της νέας μέρας οι παρακάτω αράδες:

«Λόγω διάβασης του μεσημβρινού των 180 μοιρών από ανατολάς προς δυσμάς τα ημερολόγια του πλοίου τέθηκαν μία (1) μέρα εμπρός. Επίσης τα ρολόγια του πλοίου τέθηκαν μία (1) ώρα πίσω. ΖΤ (zone time)=GMT+12hours.

Εκεί που βρισκόμασταν 15 ώρες πίσω από την πατρίδα, βρεθήκαμε 9 ώρες μπροστά από αυτήν. Η αλλαγή μέρας έπαιξε το ρόλο της!

International Date Line (Φωτογραφία Google)

Μπροστά μας η δύση και η… Ιαπωνία! Πίσω μας η ανατολή και το… Far West, ο Καναδάς και το Vancouver, οι ΗΠΑ και το Seattle…

Τα έχω πει πολλές φορές! Τίποτα δεν είναι δεδομένο σ’ αυτό τον κόσμο. Όλα σχετικά! Ο τόπος, ο χρόνος, καθορίζουν μέσα στη σχετικότητά τους, ήχους και εικόνες, τις αισθήσεις μας, τα συμπεράσματα της σκέψης μας.

Εδώ στην άκρη του κόσμου φαίνεται λογικό αυτό που απορρίπτεται από την «κοινή λογική» ενός άλλου τόπου σαν την Ευρώπη, την Ελλάδα, ενός άλλου τρόπου μέτρησης του χρόνου, αντίληψης του χωροχρόνου!...

Συνεχίζεται…

Chrisgio