Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Ο αποχωρισμός...

- Καλή αντάμωση, θα μου λείψεις, σ' άγαπώ!
- Θα σε περιμένω, σ' αγαπώ!
 
Οι 10 μέρες πέρασαν σαν μια σταγόνα νερού που δραπετεύει από βρύση που στάζει.

Όλα μου έφταιγαν αυτό το διάστημα. Λες και το έκανα επίτηδες. Να δημιουργήσω προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν, απόσταση από τους δικούς μου ανθρώπους. Να τους θυμώσω, να μου θυμώσουν. Να φτάσω στην ώρα του ΑΝΤΙΟ θυμωμένος, νομίζοντας ότι ο αποχωρισμός θα ήταν πιο εύκολος. ΑΝΟΗΣΙΕΣ ενός απελπισμένου! Ο αποχωρισμός το ίδιο επώδυνος κι αυτή τη φορά!

Νωρίς μες στο σκοτάδι του πρωινού της 8ης Απριλίου τα μπαγκάζια στο πεζοδρόμιο. Ο φίλος ο Νίκος, ναυτικός κι αυτός, ήρθε να με πάρει με το αυτοκίνητό του. Έπρεπε κι αυτός να κατέβει στον Πειραιά για ανάλογο λόγο με τον δικό μου προετοιμάζοντας κι αυτός το φευγιό του λίγο καιρό αργότερα.

Η σύντροφος της ζωής μου, 33 χρόνια μαζί, με πικρό «χαμόγελο» κι ένα γρήγορο φιλί με αποχαιρέτησε.
Είδα τα μάτια της ξαφνικά παράξενα πρησμένα. Κρατούσε μέσα τους τα δάκρυά της να μη φανούν! Έκλαιγε αλλά δε το ‘δειχνε!...
Πίσω από την πόρτα της εισόδου της πολυκατοικίας περίμενε να φύγω, να σηκώσει το χέρι της να με χαιρετίσει.
Οι βαλίτσες στο πορτμπαγκάζ.
Γύρισα προς το μέρος της. Ήταν ακόμα εκεί! Σήκωσα το χέρι μου.
Σαν να έβλεπα σε καθρέφτη, το χέρι της σηκώθηκε ταυτόχρονα με το δικό μου, σαν να ήταν σκιά μου.
Το ακούμπησε στο κρύσταλλο.
Δεν μπορώ να έρθω πιο κοντά σου, έμοιαζε να μου λέει!...

Συνεχίζεται…

Chrisgio

2 σχόλια :

Chatzelenis George είπε...

Καλημέρα σας. Σας παρακολουθώ καιρό. Ως γιος ναυτικού γνωρίζω τον δύσκολο βίο σας και τον συνηθισμένο πλέον αποχωρισμό κάθε φορά που ξεκινάει ένα νέο μπάρκο. Οι ναυτικές οικογένειες είναι οι πιο δύσκολες στον κόσμο διότι όλοι οι ναυτικοί "παραμένουν μέσα τους" παιδιά ειδικά όταν έχουν ξεκινήσει τα ταξίδια από τα παιδικά τους χρόνια κι από την άλλη δε μαθαίνουν ποτέ σωστά τον ρόλο του πατέρα μ' αποτέλεσμα οι σχέσεις να είναι πάντα τεταμένες χωρίς λόγο, όπως πολύ σωστά γράφεται από πάνω.
Διαβάζοντας όμως τα υπέροχα κείμενά σας έρχομαι πιο κοντά στη θέση του πατέρα μου, κάτι το οποίο ο ίδιος δε κατάφερε ποτέ να κάνει. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι' αυτόν τον θησαυρό που μου προσφέρετε.
Σας εύχομαι καλά ταξίδια κι όμορφες θάλασσες να βρείτε μπροστά σας.

Χρήστος Γ. είπε...

Καλημέρα laternative, χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
Το σχόλιό σου είναι κατάθεση ψυχής!
Χαίρομαι αφού τουλάχιστον συνέβαλα να καταλάβεις τον πατέρα σου!
Πίστεψέ με όμως δεν ειναι εύκολο. Τέτοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλοι οι ναυτικοί και οι οικογένειές τους, άλλοι μεγάλα άλλοι μικρότερα. Η απόσταση αποξενώνει!