Στη Βόρεια Κινεζική Θάλασσα παρέα με τον τυφώνα Khanun και η άφιξη στο Dalian

Πέντε μέρες αργότερα στις 17 του Ιουλίου περάσαμε το Taiwan Strait (το στενό της Φορμόζας). Όλο αυτό το διάστημα η Νότια Κινεζική Θάλασσα έμοιαζε με... «γιαούρτι». Να την κόψεις να τη φας! Μπουνάτσες!

Να μην υπήρχαν και τα ψαράδικα να μας κάνουν τι ζωή δύσκολη...!!! Όμως οι θάλασσες της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ασίας είναι γεμάτες από δαύτα! Έχουμε μάθει να ζούμε μ’ αυτά. Πόλεμος κανονικός για να τα αποφύγεις, να μην πάρεις κανέναν από κάτω και πάς φυλακή!

RADAR: Το ευλογημένο μηχάνημα!

Συγχρόνως έκαναν την εμφάνισή τους και οι ομίχλες. Ότι πιο ύπουλο υπάρχει στο ναυτικό ταξίδι, εχθρός μεγάλος η ομίχλη. Αυτή την εποχή σ’ αυτές τις θάλασσες δεν βλέπεις ούτε το ίδιο τι βαπόρι σου. 5-10 μέτρα ορατότητα από τη γέφυρα του πλοίου σημαίνει ότι τα υπόλοιπα 200 μέτρα περίπου είναι στο έλεος του Θεού ή για να είμαι πιο συγκεκριμένος και όχι τόσο δραματικός στο έλεος του... RADAR. Ευλογημένο μηχάνημα!!! Δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε δείχνοντας την εμπιστοσύνη μας σ’ αυτό.

Οι τυφώνες είναι «εδώ», δηλώνουν «παρών», είναι η εποχή τους. Δημιουργούνται κάπου ανοιχτά στον Ειρηνικό Ωκεανό και αρχίζουν τη σύντομη ζωή τους κινούμενοι αρχικά προς δυσμάς μέχρι να αποφασίσουν, συνήθως, να στρίψουν βόρεια και αργότερα βορειοανατολικά δημιουργώντας τεράστια προβλήματα κυρίως στην Ιαπωνία και δευτερευόντως στην Κορέα και αργότερα να σβήσουν, να χαθούν. Βέβαια όλα αυτά εκτός από τις περιπτώσεις που δεν στρίβουν και... «αποφασίζουν» να... «επιτεθούν» στις Φιλιππίνες, την Ταιβάν, την Κίνα. Το πέρασμά τους ολέθριο απ’ ΟΠΟΥ κι αν περάσουν.

Το δελτίο καιρού και ο τυφώνας Khanun

Ο Khanun ήταν ένας από αυτούς που γεννήθηκε μόλις αφήσαμε πίσω μας την Ταϊβάν. Βγήκαμε στην Βόρεια Κινεζική Θάλασσα και λίγο αργότερα στρίψαμε σε πορεία βόρεια, τραμουντάνα ή 000 μοίρες. Η πρόγνωση έλεγε ότι δεν θα τον συναντούσαμε. Έτσι φαινόταν κι έτσι έγινε, αλλά μέχρι αυτό να γίνει και να τελειώσει, το άγχος και η αγωνία μεγάλη. Τελικά γύρισε βόρεια και μπήκε μέσα στην χερσόνησο της Κορέας, κυρίως στη Βόρεια όπου μάθαμε ότι κι εκεί έκανε μεγάλες ζημιές. Εμείς πίσω του συνεχίσαμε να ταξιδεύουμε σε καιρό μπουνάτσα.

Η συχνότητα εμφάνισης των ψαράδικων αυξήθηκε ενώ περνώντας ανοιχτά της Σαγκάης και του Κίτρινου Ποταμού είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τα διασταυρούμενα πλοία που είτε προσέγγιζαν είτε αναχωρούσαν από την κινέζικη μεγαλούπολη-λιμάνι.

Δύο μέρες αργότερα πιάσαμε τον κάβο Chengshan Jiao o οποίος χωρίζει την Κίτρινη Θάλασσα από το Bo Hai. Νέα αλλαγή πορείας, βορειοδυτική, και ο τελικός στόχος, το Dalian, μπροστά μας.

Φτάσαμε στις 21 Ιουλίου και φουντάραμε στις 8 η ώρα το πρωί στο εσωτερικό αγκυροβόλιο του Dalian. Μας πήγε το... RADAR!!!

Ένα γιγάντιο ταξίδι 992 ωρών και 30 λεπτών ή 41 ημερών 8 ωρών και 30 λεπτών, 11.861 μιλίων ή 21.967 χιλιομέτρων είχε φτάσει στο τέλος του. Δεν ξέρω αν ήταν περιπέτεια ή όχι αλλά και από μόνες τους οι 41 συνεχείς μέρες στη θάλασσα δεν μπορεί παρά να αποτελούν ένα κομμάτι της ζωής μου.

Ήταν ένα ταξίδι, χωρίς εκπλήξεις. Μια ακόμα ναυτική περιπέτεια είχε λάβει τέλος! Μια καινούργια αρχίζει τις επόμενες μέρες!

Συνεχίζεται...

Chrisgio