... στο Rizhao, κειμενο & εικόνες Νο7

Φτάνοντας στο Rizhao είχα κλείσει 3 ώρες άλαλος. Όμορφη, μοντέρνα, επιβλητική, πόλη και μάλιστα μετά την αδιάφορη και άσχημη διαδρομή από το Qingdao ως εδώ, φάνταζε εξαιρετικά εντυπωσιακή. Πρέπει να ήταν η 4η φορά που ερχόμουν ή διέσχιζα το Rizhao.

Δύο φορές πριν από αρκετά χρόνια με καράβι. Αν και είχα βγει στην πόλη δεν υπήρχε τίποτα το ξεχωριστό για να θυμάμαι. Τι να θυμάμαι, λίγα χρόνια μετά την εποχή του Μάο, εκτός του «σχεδόν τίποτα»! Για να πω την αλήθεια ήταν μια άλλη πόλη!

Την τελευταία φορά βρέθηκα εδώ πριν 3-4 χρόνια διασχίζοντάς την με αυτοκίνητο, πραγματοποιώντας την ίδια ακριβώς διαδρομή Qingdao-Rizhao-Lanshan για τον ίδιο λόγο, να μπαρκάρω. Ίσως το νυχτερινό πέρασμά της η αιτία της κενής μνήμης μου γι’ αυτή.

*****

Το Rizhao είναι μια πόλη 3.000.000 κατοίκων. Μεγάλη για τα δικά μας δεδομένα, μικρή για την Κίνα όπου τα εκατομμύρια ανθρώπων είναι κάτι το συνηθισμένο! Το Qingdao, η προηγούμενη πόλη όπου προσγειώθηκα από το Πεκίνο, έχει μόλις… 10.000.000 ψυχές. Όταν ο πληθυσμός της χώρας πλησιάζει το 1,5 δισεκατομμύρια τι εντύπωση να κάνουν τα 10 εκατομμύρια;

*****

Τεράστιοι δρόμοι, απίστευτη ρυμοτομία, πράσινο… Όλα τέλεια σχεδιασμένα. Μια θετική πλευρά της Κίνας που μέχρι σήμερα δεν είχα συναντήσει. Έλειπε όμως κατιτίς, το χρώμα, η ψυχή - πως να το πω - κενή περιεχομένου. Έμοιαζε αποστειρωμένη. Αλλά την προτιμώ από την υπόλοιπη Κίνα όπως την έχω γνωρίσει μέχρι τώρα.

Το άγνωστης μάρκας βαν, που τελικά κάθε άλλο παρά ματρακάς αποδείχτηκε(!!!), μπήκε σε ένα parking μεγάλο σαν του ελληνικού αυτοκινητόδρομου Ε75, αλλά μέσα στη πόλη και στο πράσινο. Μετά από 3 ώρες σταματήσαμε και η μηχανή έσβησε.

Ο «φίλος» μου οδηγός έμεινε για ελάχιστα δευτερόλεπτα ακίνητος με τα χέρια του πάνω στο τιμόνι σαν να προσπαθούσε στα γρήγορα να ξεκουραστεί, αποκαμωμένος από το ταξίδι. Τεντώθηκε, άνοιξε την πόρτα και κατέβηκε.

Συνεχίζεται...

Chrisgio