Ψεκασμένοι και Υπερψεκασμένοι...

Πριν λίγες μέρες εδώ στο Βόλο στο κινηματοθέατρο "Αχίλλειον" έγινε μια μάζωξη από κάτι απίθανους τύπους της "ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ" του Αρτέμη Σώρρα.

Από περιέργεια πήγα να τους ακούσω.

Ένας Βολιώτης, δύο από την Αργολίδα κι ένας ακόμα που δεν συγκράτησα την καταγωγή του στην σκηνή του κινηματοθεάτρου που είχε γεμίσει ακόμα και με όρθιους!

Ειπώθηκαν ακροδεξιές ανοησίες, ανοησίες γενικού... ενδιαφέροντος, νομικές ανοησίες και λεκτικά άλματα για να στηρίξουν το ειρμό της σκέψεως του θολωμένου μυαλού τους.

Και προς ενημέρωση όλων να ξέρετε ότι η Ελλάδα έχει περιουσία 115.500.000.000.000 (τρισεκατομμύρια ε;) στην ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ και στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ.

Μη γελάτε καθόλου δικαιούμαστε περίπου από 11.000.000 ευρώ ο καθένας μας.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΟΥΣΙΟΙ!...

Κατά διαστήματα υπήρξαν ενθουσιώδη χειροκροτήματα από αρκετούς που μ΄έκαναν να αρχίσω να παλαντζάρω στα όρια της παράνοιας ως προς την ορθότητα ή όχι αυτών που άκουγα. Προς το τέλος της ομιλίας ζήτησαν από τους παρευρισκόμενους να παραδώσουν για διαχείρηση την περιουσία τους στην "Ελλήνων Συνέλευσις".

Στο σημείο αυτό ξαφνικά παρατηρήθηκε μια μαζική αποχώρηση από την αίθουσα! Η αφέλεια έχει κι αυτή τα όριά της. Ετοιμάστηκα να ακολουθήσω αλλά άλλαξα γνώμη. Ας μείνω λίγο ακόμα να δω που θα το καταλήξουν, είπα μέσα μου και δεν έκανα λάθος.

Η μαλακία είχε συνέχεια.

Ο τελευταίος ομιλητής είπε: "ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ "ΙΕΡΟ ΟΡΚΟ" ΚΑΙ ΘΑ ΠΙΟΥΜΕ "ΕΝΕΡΓΟ ΥΔΩΡ"(!!!)

Η ομιλία έληξε κι έδωσαν το λόγο για ερωτήσεις στον κόσμο. Εκεί κατάλαβα ότι οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι είχαν έρθει για καζούρα. Γυρνάω πίσω μου και βλέπω την αίθουσα μισοάδεια. Οι ερωτήσεις καζούρας, πολύ λίγες.

Οι υπόλοιποι, τα γίδια, είχαν ήδη πεισθεί, δεν είχαν απορίες. Ήταν έτοιμοι να ορκιστούν, να γίνουν πλούσιοι!

Άρχισε η ανάγνωση του όρκου ώστε να γνωρίζουν όλοι σε τι θα ορκίζονταν.

Ο όρκος κατέληγε:

"... ο παραπάνω ιερός όρκος του πολεμιστή σφραγίζεται ενώπιον της συμπαντικής μνήμης του ενεργού ύδατος το οποίο δέχεται να πιεί ενώπιον συνυμώνων(;) θεών και ανθρώπων. Πίνω το ύδωρ τούτο και σφραγίζω τον όρκο στη συνείδησή μου, στην ύπαρξή μου, στην οντότητά μου, στη ψυχή μου και κρυσταλλώνω τον λόγο που έδωσα στον όρκο αυτόν. Αν παραβώ τον όρκο μου όλος ο κυτταρικός ιστός του σώματός μου να διαλυθεί εξ΄ων συνετέθη. Αήρ, Αήρ, Αήρ."

Είχαν πάρει τα μυαλά τους αέρα; Ή τα μυαλά ήταν στα κάγκελα;

Βγήκα από την αίθουσα μαζί με τους τελευταίους λογικούς. Η περιέργεια όμως είχε χτυπήσει κόκκινο. Πήγα από την μεριά της μεγάλης εξόδου της αίθουσας που ανοίγει στο τέλος μιας παράστασης, ταινίας ή εκδήλωσης και συνέχισα να παρακολουθώ μαζί με μερικούς ακόμα την υπέρτατη ανοησία.

Καμιά 50ριά ψεκασμένοι που είχαν απομείνει αποδεχόμενοι το κάλεσμα των υπερψεκασμένων (κάτι σαν τον Οβελιξ που είχε πέσει στη μαρμίτα με το φίλτρο του Δρυίδη) ανέβηκαν στην σκηνή κι εκεί με φωνή που έφτανε στα όρια του ουρλιαχτού "ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ" και ήπιαν "ΕΝΕΡΓΟ ΥΔΩΡ".

Έφυγα! Τα είχα δει όλα!

Μαζί συνειδητοποίησα ακόμα μια φορά γιατί αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα!

Chrisgio