 |
| Φωτογραφία Google |
Με την άφιξη χωρίς καμία καθυστέρηση μας είπαν να προχωρήσουμε προς της είσοδο του λιμανιού, ο πιλότος μας περίμενε.
*******
Το Salalah είναι ένα σύγχρονο λιμάνι εκτεθειμένο όμως στις ορέξεις του Ινδικού Ωκεανού, ειδικά την εποχή των μουσώνων οπότε και δύο τινά συμβαίνουν. Ή θα επηρεάζεται από την κακοκαιρία ή από το swell, δηλαδή τα τερατώδη ωκεάνια βουβά κύματα που πάντα έπονται του κακού καιρού.
Είχαμε φτάσει με τον καιρό βελτιωμένο για τα standards του Ινδικού Ωκεανού και της εποχής. Το «βελτιωμένο», ωστόσο, δεν ισχύει στις προσεγγίσεις όπου η ακρίβεια κινήσεων είναι το ζητούμενο. Τα λάθη είναι απαγορευτικά και τυχόν σφάλμα, παράλειψη, κακή εκτίμηση μπορεί να καταλήξει σε καταστροφή για να μην πω σε τραγωδία!
Είχαμε φτάσει με τον καιρό βελτιωμένο για τα standards του Ινδικού Ωκεανού και της εποχής. Το «βελτιωμένο», ωστόσο, δεν ισχύει στις προσεγγίσεις όπου η ακρίβεια κινήσεων είναι το ζητούμενο. Τα λάθη είναι απαγορευτικά και τυχόν σφάλμα, παράλειψη, κακή εκτίμηση μπορεί να καταλήξει σε καταστροφή για να μην πω σε τραγωδία!
Τα μεγάλα φορτηγά πλοία της μίας και μικρής ιπποδύναμης μηχανής αλλά και προπέλας, σε σχέση με το τεράστιο εκτόπισμα και όγκο τους, δεν είναι εύκολα στον χειρισμό τους σε μικρούς χώρους, στενά, διώρυγες, ποτάμια, λιμάνια. Πόσο μάλλον όταν σ’ αυτό το επίπεδο δυσκολίας προστεθούν τα καπρίτσια του καιρού. Μίγμα, εκρηκτικό, επικίνδυνο,... θανατηφόρο!
Στον ωκεανό με το βάθος του να φτάνει κατά μέσο όρο τα 5-6 χιλιόμετρα δεν έχεις λόγο να ανησυχείς για τους βίαιους προνευστασμούς και διατοιχισμούς (pitching-rolling) σε σχέση με το βυθό. Μπορείς να ανησυχείς μη σε καταστρέψουν τα κύματα αλλά το πλοίο προφανώς δεν πρόκειται να χτυπήσει στο βυθό.
Αντιθέτως πλησιάζοντας τα ρηχά των ακτών και των λιμανιών ο κίνδυνος αυτός δηλώνει παρών.
Επίσης η βίαιη, λόγω καιρού, αλλαγή κατεύθυνσης δεξιά-αριστερά της πορείας του πλοίου συγκαταλέγεται στην ίδια κατηγορία κινδύνου και στις διαφορές μεταξύ ωκεανού και προσεγγίσεων.
*******
Η πιλοτίνα (το σκάφος που μεταφέρει τους πιλότους) δεν μπορούσε να βγει πέρα από το σημείο που άρχιζε το swell και ο πιλότος ζητούσε να πλησιάσουμε περισσότερο.
Το κεφάλι λοιπόν πάλι στον τορβά, και με όλους τους παραπάνω κινδύνους παρόντες, μπήκαμε στο λιμάνι μόνοι μας.
Εκεί που η θάλασσα έγινε γιαούρτι ο πιλότος ανέβηκε στο καράβι, τα ρυμουλκά κολλήσανε πάνω μας και προχωρήσαμε προς την προβλήτα εκφόρτωσης.
Το κεφάλι λοιπόν πάλι στον τορβά, και με όλους τους παραπάνω κινδύνους παρόντες, μπήκαμε στο λιμάνι μόνοι μας.
Εκεί που η θάλασσα έγινε γιαούρτι ο πιλότος ανέβηκε στο καράβι, τα ρυμουλκά κολλήσανε πάνω μας και προχωρήσαμε προς την προβλήτα εκφόρτωσης.
Έκατσα στην καρέκλα. «Ουφ», αναστέναξα με ανακούφηση και έκανα το σταυρό μου! Είναι αυτό που λέμε, «ήρθε η καρδία στη θέση της». Μετά την ένταση το φυσιολογικά εμφανιζόμενο χαλάρωμα μοιάζει με ώρα θανάτου. Ευτυχώς όλα αυτά στιγμιαία και ανθρώπινα μένουν πίσω, αρχειοθετημένα files τύπου «εμπειρία» στον σκληρό δίσκο. Σαν τους πόνους τις γέννας που ξεχνιούνται, όπως λένε οι μάνες.
Δέσαμε λίγο αργότερα! Η παραμονή προβλέπονταν περιπετειώδης, με τα μουσώνια απ’ έξω να επιβάλλουν την ατζέντα.
Κι όμως ήταν η πρώτη μου φορά στο Oman. Μας περίμεναν νέες εικόνες, νέοι άνθρωποι, ένα άγνωστο λιμάνι, η εκφόρτωση.
Κι όμως ήταν η πρώτη μου φορά στο Oman. Μας περίμεναν νέες εικόνες, νέοι άνθρωποι, ένα άγνωστο λιμάνι, η εκφόρτωση.
Αν θα έχουμε το χρόνο να οσμιστούμε, ως συνήθως στο ελάχιστο, αυτή τη χώρα θα το αποφασίσουν τα προβλήματα και πρωτίστως η... ρεστία!
Συνεχίζεται…
Chrisgio
...στον Παναμά
