Η αρχική δυτική-βορειοδυτική πορεία δεν κράτησε για πολύ, ούτε υπάρχει λόγος για αναφορά σε κάθε αλλαγή κατεύθυνσης και της πυξίδας.
Το πλοίο ακολουθώντας στις αλλεπάλληλες στροφές του ποταμού, ήρεμα και αργά, με ταχύτητες γύρω στους 10 κόμβους, προχωρούσε προς το San Lorenzo.
Ο ορίζοντας χάνονταν στο ατέλειωτο ίσωμα.
Στα δυτικά στο βάθος φανταζόμουν τις Άνδεις, τη Χιλή, την έρημο Atacama όπου κάθε χρόνο διοργανώνεται το ράλι Dakar, στα βόρεια την Παραγουάη, τη Βραζιλία.
Το ποτάμι εδώ χαμηλά στις εκβολές του έμοιαζε «ραγισμένο»!
Το δέλτα θρύψαλα, δημιουργούσε μικρούς παραπόταμους, ρυάκια, νησάκια!
Ένας πλωτός λαβύρινθος!
Πού και που κοιτούσα πίσω μου.
Η Nueva Palmyra όλο και απομακρυνόταν, ενώ φόρτωνε τα βαπόρια της χωρίς σταματημό!
Συνεχίζεται…
Chrisgio
2 σχόλια :
για σου καπετάνιε !!!
που σε έστειλαν !!!
ποταμόπλοιο το έκανες το καράβι !!!
Φοβερή η διελευση μέσα στο ποτάμι,. Καλά πως το καταφέρνεις και το στρίβεις μέσα στα όρια του ποταμού τούτο το θηρίο???Έχεις bow thruster?? Αλλά και πάλι μου φένεται ακατόρθωτο!!
Κλαή δύναμη καλή συνέχεια και ο Άγιος Νικόλαος να σας προσέχει όλους!!
Δημοσίευση σχολίου