Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Θάνατος για 50 ρουπίες!

Κάπνιζα ηρωίνη για πολύ καιρό, αλλά εδώ και δύο χρόνια κάνω μόνο ενέσεις. Είναι φθηνότερο αλλά κατά κάποιο τρόπο το ίδιο, είπε ο Darminder.
Τα ρούχα και το σώμα του χαρακτηρίζουν μια φαινομενικά ατέλειωτη ζωή στο δρόμο. Tα μάτια του θλιμμένα και κουρασμένα από την συνεχή χρήση φαρμακευτικών ναρκωτικών.
Λίγες ώρες αργότερα το 17χρονο αγόρι από το Bihar ήταν νεκρό. Σε μια προσπάθεια να βρει χρήματα για τη δόση του, μετά από άγριο ξυλοδαρμό, από «φίλους» του που τον άφησαν εν τέλει να πεθάνει σ’ ένα βρώμικο σοκάκι.
Η αστυνομία αργότερα τον πέταξε στο νεκροτομείο του τοπικού νοσοκομείου και όπως πολλοί άλλοι, εξαφανίστηκε πολύ πριν την ώρα του. Ο Darminder έγινε θύμα ενός φαρμάκου που έχει παραχθεί για διαφορετικό σκοπό. Να απαλύνει τον πόνο, να θεραπεύσει, να βοηθήσει τους ανθρώπους.

Κι ενώ παγκοσμίως ο αριθμός των χρηστών ηρωίνης αυξάνεται συνεχώς, μία άλλη πολύ πιο ενοχλητική μορφή κατάχρησης ναρκωτικών αυξάνεται σταθερά, αλλά και σε μεγάλο βαθμό μη αναγνωρισμένο.
Φαρμακευτικά προϊόντα, ιδιαίτερα τα παράγωγα του οπίου, που προορίζονταν για μια τελείως διαφορετική χρήση, βρίσκονται σε άνοδο και τείνουν να κυριαρχήσουν στην αγορά των ναρκωτικών στον τρίτο κόσμο.
Τα φάρμακα αυτά είναι, είτε αντιγραφή των αρχικών-γνήσιων προϊόντων που αναπαράγονται σε υπόγεια εργαστήρια, είτε  προϊόντα ύποπτων και αμφιβόλου ποιότητος φαρμακευτικών εταιρειών που ποτέ δεν θα έπρεπε να τα κατασκευάζουν. Στο τέλος, το προσφερόμενο προϊόν προορίζεται για έναν σκοπό και μόνο, να κερδίσουν χρήματα από τον εθισμό των χρηστών.

Στην Ινδία του 21ου αιώνα, αυτό το είδος χρήσης ναρκωτικών έχει γίνει ένα ανησυχητικό φαινόμενο με καταστροφικές συνέπειες. Αυτό που κάποτε ήταν αδιανόητο, σε μια κοινωνία με ανεπτυγμένη θρησκευτική συνείδηση, έχει γίνει μια θλιβερή πραγματικότητα.
Η ποικιλία των φαρμάκων που κυκλοφορούν είναι τεράστια και προσφέρει τα πάντα, για όλους και για κάθε περίσταση, ενώ η αγορά τους είναι τόσο εύκολη όσο η αγορά ενός σιροπιού για τον βήχα στο σούπερ μάρκετ ή σε ένα από τα πολλά φαρμακεία που υπάρχουν σε πόλεις και χωριά. Τα φάρμακα, υποτίθεται ότι δεν πρέπει να δίδονται σε οποιονδήποτε χωρίς συνταγή γιατρού, πράγμα που δεν γίνεται, ενώ πωλούνται σε τιμές που ακόμη και οι φτωχοί μπορούν να αντέξουν οικονομικά. 

Μία αμπούλα Buprenorphine (ένα ημι-συνθετικό οπιοειδές που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της εξάρτησης από οπιοειδή), μια αμπούλα Diazepam (βενζοδιαζεπίνη παράγωγο φάρμακο γνωστή και ως Valium, Lexotanil, Stedon), μια αμπούλα Kavil (αντιισταμινικό που μειώνει τις παρενέργειες των δύο άλλων φαρμάκων) και δύο σύριγγες μιας χρήσης πωλούνται για 50 ρουπίες, κάτι λιγότερο από 1 δολάριο. 

Οι εικόνες που ακολουθούν είναι συγκλονιστικές. Πολλοί ίσως τις θεωρήσουν υπεβολικά σκληρές.  
Τελικά έκρινα (πάντα με το φτωχό μου το μυαλό) ότι η δημοσίευσή τους μάλλον θα βοηθήσει!

Δύο ανήλικα αγόρια μοιράζονται ένα... «τσιγάρο». Τα περισσότερα από τα παιδιά και τους εφήβους αρχίζουν τη σταδιοδρομία τους στα ναρκωτικά σνιφάροντας κόλλα. Σήμερα, τα φαρμακευτικά προϊόντα, όπως ισχυρά αναλγητικά και χαλαρωτικά βρίσκονται σε ανοδική τροχιά και κυριαρχούν αργά αλλά σταθερά στην αγορά των ναρκωτικών στον τρίτο κόσμο.
Ένας εξαρτημένος κρατάει στα χέρια του ένα σετ χρήσης. Πωλείται για 50 ινδικές ρουπίες, κάτι λιγότερο από 1 δολάριο ΗΠΑ και συνήθως αποτελείται από δύο σύριγγες, μια αμπούλα Buprenorphine , μια αμπούλα  benzodiazepine και μία αμπούλα αντιισταμινικό.
Μια ομάδα από χρήστες ναρκωτικών βρίσκεται σε μια μικρή αυλή και ετοιμάζονται για ένεση τους. Οι βελόνες είναι συχνά κοινόχρηστες και ασθένειες όπως η φυματίωση και το HIV/AIDS είναι πολύ κοινές στους τοξικομανείς.
Λίγο μετά την ένεση δύο αστυνομικοί ελέγχουν έναν τοξικομανή. Πολλοί από αστυνομικοί εμπλέκονται στο εμπόριο ναρκωτικών.
Ένας εξαρτημένος πάνω σε τσιμεντοσωλήνες, ενώ ένας διαβάτης περνάει απαθής δίπλα του σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Λόγω της συνεχούς αύξησης της φαρμακευτικής κατάχρησης ιδιαίτερα στο Jahangirpuri, μια περιοχή στα περίχωρα του Δελχί,  αυτό έχει καταστεί σχεδόν φυσιολογικό.
Ο Darminder ένα 17χρονο αγόρι από το Bihar της Ινδίας, περιπατάει σε  δρόμο του Jahangirpuri.
Το 17χρονο αγόρι στέκεται στη άκρη του γεμάτου κίνηση κεντρικό δρόμο. Ένα πολυσύχναστο μέρος είναι πάντα ένα ιδανικό για κάθε είδους νόμιμης και παράνομης διακίνησης.
Το 17χρονο αγόρι κείται νεκρό στο βρώμικο σοκάκι. Ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τους «φίλους» του. Αιτία; Το χρήμα για τη δόση του.
Το σώμα του δόλιου Darminder, του 17χρονου αγοριού, μεταφέρεται στο νεκροτομείο. Οι υπάλληλοι εκεί έχουν σταματήσει εδώ και καιρό να καταγράφουν περιπτώσεις ναρκομανών που σχετίζονται με θάνατο ή βία. Οι περισσότεροι από τους τοξικομανείς δεν φέρουν έγγραφα και ως εκ τούτου είναι σχεδόν αδύνατο να αναγνωριστούν και να πιστοποιηθεί ο θάνατός τους. Άραγε ο μικρός αριστερά καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του.
Ένα άδειο μπουκάλι K avil. Ένα αντιισταμινικό που μειώνει τις παρενέργειες του ενέσιμου μείγματος. Όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την ένεση είναι φαρμακευτικά προϊόντα που στην πραγματικότητα παρέχονται μόνο με ιατρική συνταγή.
Eργαζόμενοι σε εργοστάσιο παραγωγής φαρμάκων στα περίχωρα του Δελχί κάνουν τον τελικό έλεγχο στις αμπούλες μορφίνης. Η Ινδία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς των generic drugs και επίσης γνωστή ως το φαρμακείο του 3ου κόσμου.
Χωρίς να έχει συνταγή, ένας χρήστης αγοράζει φάρμακα που χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή από ένα τοπικό φαρμακείο. Οι τακτικοί πελάτες παίρνουν φάρμακα με έκπτωση ή αντί αυτού ένα αντικαταθλιπτικό φάρμακο δωρεάν.
Ένας ιδιοκτήτης φαρμακείου μετράει την ημερήσια είσπραξή του. Περίπου το 90% του μηνιαίου εισοδήματος του φαρμακείου προέρχεται από την παράνομη πώληση φαρμάκων.
Μια ομάδα των τοξικομανών κάθεται κοντά σ’ ένα πάρκο, ενώ ένα μικρό παιδί τους παρακολουθεί. Λόγω της συνεχούς αύξησης της φαρμακευτικής κατάχρησης στο Jahangirpuri, μια περιοχή στα περίχωρα του Δελχί, αυτό έχει καταστεί σχεδόν καθημερινή κοινή θέα.
Ένας χρήστης και η μαϊμού του ξεκουράζονται στον κεντρικό δρόμο του Jahangirpuri.
Ένας εξαρτημένος συλλέγει σάπια φρούτα που αργότερα θα προσπαθήσει να πουλήσει. Οι χρήστες χωρίς σταθερό εισόδημα προσπαθούν να καλύψουν το κόστος της εξάρτησής τους από τη συλλογή και πώληση αποβλήτων, επαιτεία, απλή εργασία και διαρρήξεις.
Εξαρτημένος και η 99χρονη μητέρα του ποζάρουν, μέσα από έναν καθρέφτη στο μικρό καθιστικό τους. Η μητέρα του και η υπόλοιπη οικογένειά του, με την οποία ζει, δεν ξέρουν για τον εθισμό του.
Πριν εθιστεί στα φάρμακα τό 21 ετών αγόρι ήταν ένας κικ-μποξέρ, αρκετά γνωστός για το ταλέντο του. Το σημάδι από μαχαίρι στο πρόσωπό του, είναι ότι έχει απομείνει από μια από τις πολλές μάχες με άλλους εξαρτημένους.
Έξαρτημένος κάνει την ένεσή του στην βουβωνική χώρα. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτό το φάρμακο σε καθημερινή βάση ανήκουν σχεδόν σε όλα τα  επίπεδα της κοινωνίας και τις ηλικίες. Παιδιά και γέροντες, ζητιάνοι και ιδιοκτήτες καταστημάτων, δολοφόνοι και φοιτητές.
Δύο ηλικιωμένοι τοξικομανείς πίνουν το τσάι τους. Ο ένας είναι ένας πλούσιος ιδιοκτήτης καταστημάτων, ο άλλος ένας δημοτικός υπάλληλος. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτό το φάρμακο σε καθημερινή βάση ανήκουν σχεδόν σε όλα τα  επίπεδα της κοινωνίας και τις ηλικίες. Παιδιά και γέροντες, ζητιάνοι και οι ιδιοκτήτες καταστημάτων, δολοφόνοι και φοιτητές.
Ένα αγόρι 15 ετών παρακολουθεί έναν τον ηλικιωμένο τοξικομανή να  προετοιμάζει μία  από τις καθημερινές ενέσεις του. Η εκτεταμένη φτώχεια, η απόγνωση και το αβέβαιο  μέλλον οδηγεί πολλά παιδιά αλλά και μεγαλύτερους στην πρώτη τους επαφή με σκληρά ναρκωτικά.
Ένα 15χρονο αγόρι  σιγά-σιγά μαστουρώνει και… «χάνεται» μετά από μία από τις καθημερινές κοκτέιλ ενέσεις του. Λόγω της εξάρτησής του εδώ και ενάμιση χρόνο έχει φύγει από την οικογένειά του.
Ένα αγόρι στην ηλικία των 16 ετοιμάζει μια από καθημερινές ενέσεις του. Τελικά ο ίδιος και πολλοί άλλοι έγιναν θύματα ενός φαρμάκου που έχει παραχθεί για διαφορετικό σκοπό. Να απαλύνει τον πόνο, να θεραπεύσει, να βοηθήσει τους ανθρώπους.
Δύο νεαροί τοξικομανείς μοιράζονται μια σύριγγα. Οι βελόνες είναι συχνά κοινές και οι ασθένειες αίματος όπως η φυματίωση και το HIV/AIDS είναι πολύ διαδεδομένες μεταξύ των τοξικομανών.
Ένα νεαρό αγόρι κοιμάται σε ένα ετοιμόρροπο σπίτι αφού πήρε την καθημερινή του δόση.
Δύο χρήστες κάνουν ένεση στη βουβωνική χώρα. Το Diazepam, ένα από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά, δεν προορίζεται για ενδοφλέβια ένεση. Δεδομένου ότι είναι ένα υγρό με βάση το πετρέλαιο καταστρέφει την εσωτερική επιφάνεια των φλεβών και συχνά οδηγεί στη συμφόρηση ή την απόφραξή τους.
Μέσα σε ένα παλιό σπίτι ένας εθισμένος κοιτάζει ένα μεγάλο απόστημα στο πόδι του που τον κατέστησε ανίκανο να περπατάει. Η εύκολη διαθεσιμότητα, η ισχυρή επίδραση και η πολύ φθηνή τιμή είναι μερικοί από τους κύριους λόγους της αύξησης της κατάχρησης φαρμακευτικών ναρκωτικών.
Εθελοντές από κάποια ΜΚΟ καθαρίζουν το βαριά μολυσμένο πόδι του εξαρτημένου. Το Diazepam, ένα από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά, δεν προορίζεται για ενδοφλέβια ένεση. Δεδομένου ότι είναι ένα υγρό με βάση το πετρέλαιο καταστρέφει την εσωτερική επιφάνεια του φλέβα και συχνά οδηγεί σε συμφόρηση ή απόφραξη φλέβας.
Ο εξαρτημένος ουρλιάζει από πόνο καθώς εθελοντές από κάποια ΜΚΟ καθαρίζουν το μολυσμένο πόδι του.
Τις πρώτες πρωινές ώρες όλα τα εξαρτημένα άτομα από την περιοχή της Jahangirpuri συγκεντρώνονται σε ένα κέντρο, το οποίο είναι μέρος του προγράμματος DSACS (Delhi State Aids Control Society). Εδώ λαμβάνουν από το στόμα την ημερήσια δόση ενός υποκατάστατου, το οποίο έχει παρόμοια αποτελέσματα με το φάρμακο που συνήθως το κάνουν ένεση.
Ένας εξαρτημένος περπατά μέσα σε ένα πάρκο χρησιμοποιώντας ένα δεκανίκι για να στηρίξει το πόδι του που έχει πληγεί από ένα παλιό απόστημα.
Δύο τοξικομανείς μέσα σε ένα παλιό συγκρότημα δημόσιων τουαλετών. Οι περισσότεροι από τους μακροχρόνιους τοξικομανείς ηρωίνης τελικά έρχονται σε επαφή με τα πολύ πιο φτηνά φαρμακευτικά ναρκωτικά.
Ένα αγόρι μέσα σε ένα εγκαταλειμμένο δημόσιο ουρητήριο  στο οποίο ζει μια ομάδα φαρμακευτικών τοξικομανών. Η εκτεταμένη φτώχεια, η απόγνωση και το αβέβαιο  μέλλον οδηγεί πολλά παιδιά αλλά και μεγαλύτερους στην πρώτη τους επαφή με σκληρά ναρκωτικά.
Ένας νεαρός εθισμένος απειλείται με μαχαίρι από ένα άλλο εξαρτημένο άτομο. Ειδικά για τους νέους τοξικομανείς, οι σχέσεις με τους παλαιότερους και πιο έμπειρους χρήστες, σημαίνει ασφάλεια και κίνδυνο την ίδια στιγμή.
Καυγάς εν όψει μετά τη χρήση.
Ένας εξαρτημένος, μετά την ένεση, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, καθησυχάζεται από τον φίλο του.
Ένας εξαρτημένος έχοντας το πρόσωπό του καλυμένο με ένα κομμάτι πανί κοιμάται σε ένα δημόσιο πάρκο.
 ****************************************

Επιστέφοντας στην Ελληνική πραγματικότητα, κλείνω με ένα σύντομο κείμενο του φίλου Λεωνίδα Καστανά. 
 
Την ώρα που μιλάμε πολιτικά, οι «άλλοι» δίνουν τη μάχη της ζωής τους στα θεραπευτικά κέντρα απεξάρτησης από την... «παραμύθα».
Σφίγγουμε το χέρι σ’ αυτούς, αλλά και σε όσους τους βοηθούν να δώσουν και πάλι νόημα στην ύπαρξή τους.

Chrisgio

6 σχόλια :

Φώτης Λαουτάρης είπε...

Πολύ δύσκολο θέμα καπετάνιε.
Από όποια μεριά να προσπαθήσεις να το «προσεγγίσεις»...κινδυνεύεις.
Ακόμη και η βοήθεια που μας ζητούν με τα τρυπημένα χέρια τους ,είναι βοήθεια η άλλη μία «κλωτσιά» προς τον πάτο;
Ο Θεός να τούς βοηθήσει..

Grouta είπε...

Πολυ σκληρες εικονες, πραγματι!
Ελπιζω να πιασουν τοπο, καπετανιε.

krini είπε...

Εξαιρετικό άρθρο καπετάνιε!!Με ταρακούνησε...Εικόνες ενός κόσμου πού είναι τόσο μακριά απο εμάς αλλά και τόσο κοντά μας....

Διαχειριστής είπε...

Εξαιρετικό!

Δεν είναι καθόλου μακριά μας αυτά. Η Αθήνα και η επαρχία γεμάτη ουσιοεξαρτημένους ανθρώπους - φαντάσματα.

astazzia είπε...

Καλησπέρα,

εικόνες που ντύνουν ένα εφιαλτικό παραμύθι,παγιδευμένων ανθρώπων στην ψευδαίσθηση τεχνητής ευφορίας.

Κάποτε οι πιο συμφέρουσες συναλλαγές γίνονταν με ρήτρα δολλαρίου ή ΕCU,τώρα γίνονται πλέον με ρήτρα ηρωίνης και άλλων ψυχοτρόπων ουσιών,και για αντίτιμο παίρνουν ζωές πληγωμένων παιδιών...

Κανάρης Τσίγκανος είπε...

καπετάνιε καλημέρα. Τις φωτογραφίες ποιος τις τράβηξε?