Σήμερα ο καιρός άλλαξε, εναρμονίστηκε με την εποχή. Έγινε χειμωνιάτικος!
Λίγο έλειψε να χρησιμοποιήσω τη λέξη «επιτέλους» περιγράφοντας αυτή την καιρική αλλαγή, αλλά αναλογιζόμενος το κρύο που την συνοδεύει και σε συνάρτηση με το κόστος του πετρελαίου, την κρίση και τη φτώχεια, την διέγραψα.
Χιόνισε και χιονίζει σε πολλά μέρη της χώρας! Χριστουγεννιάτικο το τοπίο! Πόλεις και χωριά όπως η Καστοριά, το Κιλκίς, η Κοζάνη, η Φλώρινα, η Πτολεμαΐδα, το Μέτσοβο, ο Τυμφρηστός έχουν ντυθεί στ’ άσπρα!
Στους δρόμους οι συνετοί οδηγοί βάζουν στα αυτοκίνητα αλυσίδες και δεν ταξιδεύουν χωρίς λόγο! Οι υπόλοιποι θα διαμαρτύρονται στη Μαλακάσα! Απαγορευτικά στα λιμάνια! Λογικά όλα αυτά!
Τα σχολεία όμως γιατί έκλεισαν!
Τι είναι αυτό που απαγορεύει τα παιδιά, με αφορμή λίγους πόντους χιονιού, να πηγαίνουν στο σχολείο τους, ενώ την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι εκδρομές στα γύρω βουνά και τα παιδιά μέσα στην καλή χαρά παίζουν χιονοπόλεμο;
Οι δρόμοι προς τα σχολεία είναι πιο επικίνδυνοι από αυτούς που οδηγούν στην χιονισμένη εξοχή;
Το «σχολικό» χιόνι γλιστράει περισσότερο από αυτό της ανεμελιάς και της διασκέδασης;
Σκέφτομαι τους Σκανδιναβούς, τους Βόρειο-Ευρωπαίους και αναρωτιέμαι. Πότε πηγαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο όταν ζουν σχεδόν σε μόνιμη και πραγματική βαρυχειμωνιά; Κλείνουν εκεί τα σχολεία; Με τι τρόπο «θαυμαστό» αντιμετωπίζουν τις κακές καιρικές συνθήκες στην Φινλανδία, στην Σουηδία, στην Νορβηγία, στην Δανία και η ζωή τους δεν σταματάει το χειμώνα; Τι «θείο θαύμα» συντελείται κάθε χρόνο εκεί στα βόρεια και η εκπαίδευση των παιδιών τους γίνεται απρόσκοπτα και σε πολύ υψηλό επίπεδο;
Αφελείς ερωτήσεις και απορίες θα μου πείτε!
Ίσως το βράδυ ή αύριο το πρωί ακούσουμε για αποκλεισμένους δρόμους και χωριά.
Τότε θα είναι που λέξεις και φράσεις όπως «Θεομηνία», «Ακραία Καιρικά Φαινόμενα», «Σιβηρία», «Πολικές Θερμοκρασίες» θα κάνουν ξανά την εμφάνισή τους για να παίξουν το ρόλο που καταχρηστικά τους έχουν προσδώσει.
Είναι όροι που το ανίκανο κράτος έχει υιοθετήσει όχι για να περιγράψει αυτό ακριβώς που σημαίνουν, αλλά για να δικαιολογήσει, τις αδυναμίες του, τις αρρυθμίες του, τον μη προγραμματισμό του, την ανοησία του, την διάλυσή του, τη διαφθορά του. Για να αποσείει μονίμως τις μεγάλες ευθύνες του.
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν ένα ατύχημα συμβεί σε κάποιο παιδί λόγω της ανεπάρκειας του κράτους;
Κανένας!
Συνεχίστε λοιπόν να κλείνετε τα σχολεία!
Κι εδώ που τα λέμε τι σημασία έχουν 2-3 μέρες χωρίς σχολείο παραπάνω, όταν βδομάδες και μήνες κλείνουν λόγω καταλήψεων, αποχών και απεργιών;
Αστεία γεγονότα που συμβαίνουν σε μια αστεία χώρα!
Chrisgio
...στον Παναμά
