Πάμε στοίχημα;

Ο παπαγάλος

Σὰν ἔμαθε τὴ λέξη καλησπέρα

ὁ παπαγάλος, εἶπε ξαφνικά:

«Εἶμαι σοφός, γνωρίζω ἑλληνικὰ

τὶ κάθομαι ἐδῶ πέρα!»

Τὴν πράσινη ζακέτα του φορεῖ

καὶ στὸ συνέδριο τῶν πουλιῶν πηγαίνει,

γιὰ νὰ τοὺς πεῖ μιὰ γνώμη φωτισμένη

Παίρνει μιὰ στάση λίγο σοβαρή,

ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα

καὶ τοὺς λέει: καλησπέρα!

Ὁ λόγος του θαυμάστηκε πολύ.

Τὶ διαβασμένος, λένε, ὁ παπαγάλος!

Θἆναι σοφὸς αὐτὸς πολὺ μεγάλος,

ἀφοῦ μπορεῖ κι ἀνθρώπινα μιλεῖ!

Ἀπ᾿ τὶς Ἰνδίες φερμένος, ποιὸς τὸ ξέρει

πόσα βιβλία μαζί του νἄχει φέρει,

μὲ τὶ σοφοὺς ἐμίλησε, καὶ πόσα

νὰ ξέρει στῶν γραμματικῶν τὴ γλώσσα!

«Κυρ-παπαγάλε, θἄχουμε τὴν τύχη

ν᾿ ἀκούσουμε τὶ λὲς καὶ πάρα πέρα;»

Ὁ παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει,

μὰ τὶ νὰ πεῖ; Ξανάπε: καλησπέρα!

Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877-1940)

EUROVISION: Η καρδιά της Ελλάδος χτυπάει στη Μόσχα

Έχω τρεις μέρες να κοιμηθώ. Αγωνιώ και υποφέρω αν θα περάσει ο Σάκης στον τελικό και αν θα πάρει την πρώτη θέση το Σάββατο!

Και για να σοβαρευτούμε. Ολημερίς σ' όλα τα κανάλια, με πρώτη και καλύτερη την ποιοτικιά ΝΕΤ, οι ξεφωνημένες αδελφές, ειδικές στην τηλεκριτική και στην σόουμπιζ, απεσταλμένες όλων των τηλεοπτικών καναλιών, σκούζουν υστερικά και μας προτρέπουν να ψηφίσουμε «έξυπνα» ώστε ο Σάκης μας να πάρει την πρωτιά και να μας γεμίσει εθνική περηφάνεια. Και να θες να δεις κάτι άλλο δεν υπάρχει. Τα κανάλια είναι σαν σε εθνικό δίκτυο. Τί λένε τόσες ώρες αδυνατώ να το καταλάβω.

«Ο Σάκης πριν βγει στην σκηνή κλείνεται στο καμαρίνι του και κάνει γυμναστική», «ο Σάκης απομονώνεται», «ο Σάκης διαλογίζεται» λένε!

Παλαιότερα οι τραγουδιστές πριν βγουν στη σκηνή έκαναν φωνητικές ασκήσεις.

Οι ξεφωνημένες αδελφές ξεφωνίζουν τον Νορβηγό, κατηγορούν, λοιδορούν τους πάντες. Τέτοια πολιτιστική κατρακύλα! Τέτοιο χάλι!

Αλλά εδώ ολόκληρη βουλή πριν λίγες μέρες ψήφισε «έξυπνα» για τον Φ(Π)αυλίδη. Έχει ξαναγίνει 146 να ψηφίζουν υπέρ της παραπομπής, 144 κατά (και οι μεν και οι δε κατά συνείδηση φυσικά) και ο Φαυλίδης να πανηγυρίζει για την μη παραπομπή του; Κι όμως έγινε κι αυτό. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε θριαμβευτική περιοδεία στα Δωδεκάνησα.

Γιατί άραγε απορώ για το πρώτο γεγονός όταν εν τω μεταξύ έχει συμβεί το δεύτερο;

Πριν λίγα χρόνια είχε γίνει στην Αθήνα μία συναυλία του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ήταν η παγκόσμια πρώτη του έργου του «Μυθωδία».

Ένας δημοσιογράφος στην ΕΡΑ-5 (Φωνή της Ελλάδος) χωρίς να υποβαθμίζει το κορυφαίο μουσικό γεγονός, είχε σχολιάσει λόγω της μεγάλης χρήσης λέιζερ και λοιπών εφέ: «η μουσική πλέον είναι ορατή». Πόσο δίκιο είχε!

Σήμερα άκουσα ένα νόστιμο, ανάμεσα στα σκουπίδια, που με έναν άλλο τρόπο καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα. Δεν θυμάμαι ποιος, αλλά το είπε ειρωνικά.

«Καλό το τραγούδι, αλλά και η φωνή κορμάρα»

Εγώ θα έλεγα, ότι οι φωνητικές χορδές των σύγχρονων τραγουδιστών (performers λέγονται τώρα) έχουν μετακομίσει χαμηλότερα, στα μπράτσα, στις μασχάλες, στους κοιλιακούς, στους κώλους.

Παρατηρώ ότι η Ιταλία είναι άφαντη από τη Eurovision. Οι φινετσάτοι Ιταλοί, πρωτοπόροι στην μόδα, στο ντιζάιν, στη μουσική, στην τέχνη γενικά, είναι οι μόνοι Ευρωπαίοι που απέχουν από αυτό το πανηγύρι εδώ και πολλά χρόνια. Είναι τυχαίο; Όχι βέβαια!

Το επιχείρημα ότι η χώρα μας με τη συμμετοχή στη Eurovision προβάλλεται παγκοσμίως και ο τουρισμός μας παίρνει τα πάνω του, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Βραχυπρόθεσμα ίσως. Όμως αυτοί που θάρθουν αφού προσγειωθούν στην Ελληνική πραγματικότητα, θα μετατραπούν οι χειρότεροι διαφημιστές μας.

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι, να σταματήσουμε να πετάμε τα σκουπίδια στο δρόμο, να μην αδειάζουμε το τασάκι του αυτοκινήτου δίπλα στο πεζοδρόμιο όταν περιμένουμε στα φανάρια, να διατηρούμε καθαρά τα εστιατόρια και τις τουαλέτες τους, να σταματήσουμε να πουλάμε την χωριάτικη 12 και τον καφέ 6 ευρώ, να μην νοικιάζουμε τις τρύπες που χαρακτηρίζουμε ενοικιαζόμενα δωμάτια 150 και 200 ευρώ τη μέρα, οι ταξιτζήδες να είναι ευγενικοί, να διατηρούν τα αυτοκίνητά τους αλλά και τους εαυτούς τους καθαρούς, να μην γδέρνουν τους επιβάτες, να μην παίρνουν 2-3-4πλες κούρσες κλπ.

Για την Eurovision υπάρχει ελπίδα.

Άρχισε να φαίνεται φως στο τούνελ. Κάποιοι εκεί έχουν καταλάβει ότι το σκουπιδαριό δεν μπορεί να συνεχίσει να θεωρείται θέαμα και μουσική. Κάποιοι ετοιμάζονται να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο της. Συμμετοχές σαν αυτές της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας δείχνουν τον σωστό δρόμο.

Για την Ελλάδα δεν υπάρχει ελπίδα.

Με συμμέτοχες σαν αυτές των Παυλίδη, Τσουκάτου, Μαντέλη και  αυτών που τους ανέχονται έχουν χαθεί στόχοι, εναναπροσδιορισμοί, όνειρα.

Chrisgio

Ο Σπαθάρης και "ΤΑ ΝΕΑ"

Την Πέμπτη 7 Μαΐου 2009 μάθαμε για το ατύχημα του Ευγένιου Σπαθάρη εξ' αιτίας του οποίου δυστυχώς κατέληξε. Τα έχει αυτά η ζωή.

Την επόμενη Παρασκευή 8 Μαΐου άρχισε στην TV η διαφήμιση της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» του Σαββατοκύριακου που μαζί με όλα τα άλλα το πακέτο περιείχε και αφιέρωμα στον Σπαθάρη μ' ένα βιβλίο κι ένα CD.

Αν δεν έγινε συνειδητά και ήταν προγραμματισμένο πριν το ατύχημα και τον θάνατό του, πράγμα για το οποίο δεν είμαι καθόλου σίγουρος, δεν θα ήταν πιο σωστό αυτή η «προσφορά» της εφημερίδας να είχε αποσυρθεί και να επανέλθει κάποια στιγμή στο μέλλον;

Η εφημερίδα όμως δεν το έκανε, σκυλεύοντας τον νεκρό στον βωμό του κέρδους και κυκλοφόρησε το «αφιέρωμα-προσφορά».

Δεν συμβαίνει πρώτη φορά ούτε η πρώτη εφημερίδα που το κάνει.
Φλέγομαι από την επιθυμία να αγοράσω την εφημερίδα μόνο και μόνο για το βιβλίο και το CD. Δεν θα το κάνω, τιμώντας την αναχώρησή του. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν ευκαιρίες στο μέλλον να αποκτήσω κάτι ανάλογο.
Καλό σου ταξίδι Ευγένιε.

Chrisgio

Έφυγε ο Ευγένιος Σπαθάρης

Έφυγε το βράδυ του Σαββάτου από τη ζωη, στα 85 του χρόνια, ο κορυφαίος καραγκιοζοπαίχτης και δάσκαλος Ευγένιος Σπαθάρης.

Ο Ευγένιος Σπαθάρης γεννήθηκε το 1924 στην Κηφισιά και συνέχισε την τέχνη του πατέρα του, επίσης κορυφαίου καραγκιοζοπαίχτη της εποχής του, Σωτήρη Σπαθάρη.

Μετά τις σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου, ήταν ο πατέρας του. Ξεκίνησε την πορεία του δίνοντας ο ίδιος παραστάσεις αρχικά στη διάρκεια της κατοχής, σε θέατρα της Αθήνας, σε Πρεσβείες, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη κ.α. Από τότε έχει δώσει πληθώρα παραστάσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια ειδικά για το θέατρο σκιών.

Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη , και με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο "Ελληνικό Χορόδραμα", στο Θέατρο Χατζώκου, (Θεσσαλονίκη), στο Θέτρο Συντεχνίας κ.α. με τις παραστάσεις "Το ταξίδι", "Το καταραμένο φίδι", "Ο δικτάτωρας", "Ο Αλέκος με τα κυδώνια" κ.α. Κυκλοφόρησε περίπου 15 έργα σε δίσκους και το 1980 άρχιζε να παίζει στη τηλεόραση.

Ο Ευγένιος Σπαθάρης είναι μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου (της ΟΥΝΕΣΚΟ ενώ έχει κάνει περιοδείες σε πολλές χώρες. Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.

Έχει τιμηθεί με Βραβείο Ρώμης (1962), με το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, Α' Βραβείο Πολωνίας (1978), Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978 κ.ά. Τέλος το 2007 τιμήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό αυτό είδος για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου.

Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του θεάτρου σκιών και του καραγκιόζη.

Βερολίνο - Αθήνα

Είδα χθες στον Alpha ένα ρεπορτάζ που μετέδωσε από το Βερολίνο ο απεσταλμένος αθλητικός συντάκτης του καναλιού στο περιθώριο του FINAL FOUR του μπάσκετ.

Συνέκρινε τιμές αγαθών μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας. Θυμάμαι δύο.

1. Ένα λίτρο γάλα.
Στο Βερολίνο: 0,55 ευρώ.
Στην Αθήνα: 1,80 ευρώ.

Πριν λίγες μέρες ο Βγενόπουλος (Vivartia), «συγκινημένος», «κατανοώντας» την δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι Έλληνες, βγήκε στην τηλεόραση και θριαμβευτικά ανήγγειλε την μείωση της τιμής του γάλακτος στο 1 ευρώ. Eντός 2-3 ημερών ακολούθησε η Δέλτα. Αν το 1 ευρώ σε σχέση με το 0,55 στο Βερολίνο λέγεται αισχροκέρδεια το 1,80 πώς να το αποκαλέσεις; 

Βέβαια κάποιοι, και δεν είναι λίγοι, θα προτιμούσαν ο Βγενόπουλος να έδινε καμιά 15 εκατομμύρια ευρώ να αγοράσει τον… σέντερ-φορ Χουάν Χοσέ Αντώνιο Φίτσουλα, διεθνή με την Εθνική ομάδα της Γουατεμάλας και να τον κάνει δώρο στον Παναθηναϊκό. Χώρια που η είδηση θα ήταν πρώτη στα δελτία των οκτώ και καμιά εικοσαριά χιλιάδες φούφουτοι θα είχαν κατηφορίσει προς το Ελευθέριος Βενιζέλος να τον προϋπαντήσουν. 

2. Ένα λίτρο ΕΛΛΗΝΙΚΟ λάδι.
Στο Βερολίνο: 2,80 ευρώ.
Στην Αθήνα: 5,90 ευρώ.

Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ λάδι στο Βερολίνο έχει την μισή τιμή απ’ ότι στην Αθήνα! Τι περιθώριο περαιτέρω σχολιασμού δίνουν η παραπάνω συγκρίσεις; Κανένα! 

Και κάτι ακόμα προσωπικό. Είμαι ένας φιλήσυχος, νομοταγής αλλά και εξοργισμένος πολίτης. Όμως εδώ που έχουμε φτάσει μήπως τελικά ο λοστός και η κουκούλα είναι η λύση;

Chrisgio