Εξάντας

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Το χιόνι και οι Φιλιππίνοι

Όταν έχεις γεννηθεί και ζεις σε μια τροπική χώρα είναι λογικό βλέποντας χιόνι να εκστασιάζεσαι, να τρελαίνεσαι!

Αυτό έπαθαν οι φιλιππίνοι μέλη του πληρώματος.

Στην αρχή κοίταζαν προς τον ουρανό, παρατηρώντας τη χιονόπτωση, σαν έψαχναν να δουν αυτόν που το... ρίχνει!

Μετά έσκυβαν και το έπιαναν!

- Πολύ κρύο, πονάει και... καίει. Έλεγαν!

Ώρα με την ώρα ανακάλυψαν τον... χιονοπόλεμο.

Στο τέλος ξεσάλωσαν στο κατάστρωμα!

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Παρέα με το χίονι - Φωτογραφίες

Η κακοκαιρία έρχεται...

... ευτυχως μόνο υπό μορφή χιονιού και ομίχλης δυστυχώς...

Το άσπρο εν τέλει πάντα αλλάζει τη διάθεση...

Η χιονόπτωση έλαβε τέλος και τα κύματα στη πλώρη βοηθούν να λυώσει το χιόνι.

Μπουνάτσα ξανά... Λίγα θυμίζουν το χθές!

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

Από το Attu Island στη χερσόνησο της Kamchatka

Δυτικός Βόρειος Ερηνικός Ωκεανός. Aleutian Islands, Kamtchatka Peninsula, Kuril Islands, Hokkaido, Honshu. Βόρεια του Hokkaido το μεγάλο Ρωσικό νησί Σαχαλίνη (Sakhalin).

Αφήνοντας πίσω το Attu Island, βάλαμε στόχο το άκρο της ρωσικής χερσονήσου Kamchatka και με πορεία δυτική-νοτιοδυτική 253 μοίρες πιάσαμε στις 2 Ιανουαρίου, λίγο μετά το μεσημέρι, το νότιο άκρο της. Εκεί που αφήνεις την Kamchatka αρχίζουν τα ρωσικά Kuril Islands. Άλλη μια «αρμαθιά» νησιών μήκους 600 μιλίων που φτάνουν μέχρι τα βόρεια του Hokkaido, πορεία νοτιοδυτική 222 μοίρες.

Kuril, Hokkaido, Sakhalin Islands & Tsugaru Strait.

Για τα νησιά Kuril οι Ρώσοι βρίσκονται σε μόνιμη κόντρα με του Ιάπωνες.

Σαν να λέμε Αιγαίο, Ελληνικά νησιά, Κύπρος.

Μερικές μέρες αργότερα θα μπορούμε να λέμε τα ίδια με τις δύο Κορέες (εδώ και τα… ντουβάρια έχουν τρελαθεί).

Tsugaru Strait

Η Κίνα, ο μεγάλος «μπαμπούλας» της περιοχής τα έχει βάλει με όποιον αναπνέει στην περιοχή. Σε κόντρα με τη Νότια Κορέα! Το ίδιο και με τον μεγάλο διαχρονικό αντίπαλό της την Ιαπωνία. Τη Ταϊβάν δεν αντέχει να τη βλέπει να τραβά τον δικό της δρόμο μακριά από τη «μάνα» της, αποσκιρτημένη.

Ξέχασα τις Φιλιππίνες που λόγω πετρελαίων στα νερά γύρω από τα δυτικά νησιά της, αν ήταν δυνατόν θα έφτανε μέχρι τη Μανίλα, όπως μου λένε οι φιλιππίνοι του πληρώματος.

Tsugaru Strait

Δεν είμαστε οι μόνοι με προβλήματα γειτονίας. Παντού το ίδιο θέατρο του παραλόγου.

Δίκαιο σημαίνει… συμφέρον! Οι μεγάλοι του κόσμου ομιλώντας περί δικαίου εννοούν «σύγκλιση συμφερόντων»!

Κι αναλόγως με τη οικονομικο-στρατιωτική τους δύναμή η «κωμωδία» πάει ακόμα παραπέρα.

Στο «ο θάνατός σου η ζωή μου», στην απληστία!...

North Japan Sea

South Japan Sea

Πρωτοχρονιά στο πέλαγος και η Oceanroutes με μήνυμά της μας ανήγγειλε για τις 2 του νέου έτους 9 μποφόρ. Μάλλον μέχρι να «τρυπώσουμε» στην Japan Sea θα έχουμε προβλήματα.

Τόσες μέρες το γρουσούζευα! Καλός καιρός, παράξενος καιρός στο καταχείμωνο, έλεγα και ξανάλεγα. Καλά να πάθω!

Το βράδυ της 1ης προς 2 Ιανουαρίου χιόνισε. Δεν είδα το καράβι άσπρο αφού μέχρι το πρωί είχε λιώσει. Σε μερικά μόνο σημεία του πλοίου υπήρχαν ακόμα ίχνη του.

Περιμένοντας τα μποφόρ ο καιρός συνεχίζει να είναι πολύ καλός. Και για να εξηγούμαι καλός καιρός για μας σημαίνει, όχι θάλασσα, όχι swell, όχι φουρτούνες. Τα weather reports έλεγαν ότι ο καιρός είναι μπροστά μας, μας περιμένει, αλλά δείχνει κάπως μειωμένη η έντασή του. Ποιος ξέρει μπορεί η συνάντηση να λάβει χώρα υπό ήπιες συνθήκες. Το πλοίο πάντως είναι έτοιμο!

Τον κακό καιρό τελικά δεν τον αποφύγαμε. Το πρόσωπο του όμως ήταν τελείως διαφορετικό από ότι μέχρι σήμερα. Είχε προσθέσει «θέματα» που σπανίως βλέπουμε στη θάλασσα. Πέρα από τους θυελλώδεις ανέμους, τον υψηλό κυματισμό, το swell και τη χαμηλή ορατότητα ήρθε να προστεθεί και πυκνή χιονόπτωση. Κάτασπρο το καράβι χριστουγεννιάτικο, πρωτοχρονιάτικο!

Το ότι συνέβη στις 2, 3 και 4 του Ιανουαρίου αντί την 1η του χρόνου δεν σημαίνει και τίποτα. Τι είχαμε τι χάσαμε! Το πόσο χαρούμενοι αισθανόμασταν, όλοι μας, τέτοιες μέρες ο καθένας μακριά από τα σπίτια μας και αντιμέτωποι με άγριο καιρικά περιβάλλον είναι μια άλλη κουβέντα. Μια κουβέντα που την κάνει ο καθένας μόνος του όταν κλείνεται στο δωμάτιό του. Ωστόσο, όπως και τα Χριστούγεννα, και σε «γιορτινό τραπέζι» καθίσαμε, και βασιλόπιτα κόψαμε… με το βλέμμα άδειο!

Οι μέρες και οι μήνες να περνάνε και η εκούσια φυλακή μας να τελειώσει. Για να πάρει σειρά η… επόμενη!

Συνεχίζεται…

Chrisgio