Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Στη ράδα του Santos

Το αγκυροβόλιο του Santos
Φτάσαμε στο Santos στην ώρα μας, όπως το είχα υπολογίσει.
Στις 6 Νοεμβρίου στις 18:00, το απόγευμα, η μηχανή μπήκε σ’ ετοιμότητα (Stand By Engine).
*******
Tα πλοία στο αγκυροβόλιο πολλά. Μέσα στο σκοτάδι μια φωτισμένη πλωτή πολιτεία.
Σ’ αυτά τα νερά της Βραζιλίας δεν αλλάζουν πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Όπου υπάρχουν αγκυροβόλια υπάρχουν και πλοία που περιμένουν τη σειρά τους να φορτώσουν, να ξεφορτώσουν ή απλά να περιμένουν υπομονετικά το επόμενο ναύλο.
 
Η αναμονή πολλών πλοίων στα αγκυροβόλια της Βραζιλίας έχει την εξήγησή της αφού πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές χώρες του κόσμου. Πολλά τα φορτία που περιμένουν να μεταφερθούν, άρα και λογικό τα πλοία να περιμένουν έξω από τα λιμάνια της 
Τώρα γιατί σ’ αυτόν τον πλούσιο, εξαγωγικό κράτος-γίγαντα και με παντός είδους θησαυρούς στο έδαφός της, εκατομμύρια βραζιλιάνοι ζουν όχι απλά κάτω από το όριο αλλά κάτω από τον πάτο της φτώχειας, είναι μια ερώτηση που θα μπορούσαν να μας απαντήσουν ο Λούλα, η Ρούσεφ αλλά και ο θαυμαστής τους… Τσίπρας.
Βραζιλία: Μια χώρα όπου ευημερούν οι αριθμοί αλλά υποφέρει πεθαίνοντας κάθε μέρα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της. Φαίνεται ότι κι εδώ ο πλούτος δεν διανέμεται με τον πλέον δίκαιο τρόπο.
*******
Με προσοχή προχωρήσαμε ανάμεσά τους και αφού επέλεξα το κατάλληλο σημείο αγκυροβολήσαμε στις 19:55 το βράδυ.
Οι οδηγίες που είχαμε ήταν ότι το πλοίο δεν θα παραδίδονταν άμεσα στον νέο ναυλωτή. Θα περίμενε στο σημείο αγκυροβολίας μέχρι τα μεσάνυχτα της 10ης Νοεμβρίου όπως κι έγινε και αφού στις 00:01 έστειλα την επιστολή ετοιμότητας (notice of readiness) το πλοίο πέρασε στα χέρια του νέου ναυλωτή. Εκείνη τη στιγμή άρχισε το ταξίδι και για μια ακόμη φορά με το πρώτο μέρος του μια γνώριμη κατάσταση για μας. Την αναμονή. Συνηθισμένη κατάσταση τους τελευταίους μήνες.
Η πρώτες πληροφορίες εκ μέρους το αναξιόπιστων Βραζιλιάνων ήταν ότι το πλοίο θα μπει στο λιμάνι για φόρτωση στις 12 του μηνός.
Πέρασαν πολλές μέρες από τότε χωρίς να κουνηθούμε από τη θέση μας.
Μέρα με τη μέρα πιάσαμε τις 19. Μια ακόμα ειδοποίηση από μέρους τους ότι η είσοδος του πλοίου θα γίνει την επομένη 20 Νοεμβρίου έμελλε να είναι αληθινή.
Ε, κάποια μέρα θα το πετυχαίνανε! Όταν περιμένεις κάτι που ξέρεις ότι θα γίνει, αργά ή γρήγορα επαληθεύεσαι. Υπό αυτή την έννοια οι Βραζιλιάνοι είναι… ΑΣΣΟΙ σε προβλέψεις και προγραμματισμό!
Πέρα από το τι συμβαίνει τόσο καιρό στις ράδες της Βραζιλίας ίσως να προτίθεται και η σταδιακή μείωση του ενδιαφέροντος αυτών που περιγράφω. Αν αυτό συμβαίνει είναι απολύτως φυσιολογικό. Αποτελεί όμως και απόδειξη ότι αυτά που γράφω είναι αυθεντικά, περιγραφή αληθινών γεγονότων, περιγραφή της ναυτικής ζωής.
Χωρίς φτιασίδια, χωρίς άλματα φαντασίας που θα κέντριζαν το ενδιαφέρον κάποιων που αρέσκονται απλά σε ιστοριούλες, που αληθινές οι ψεύτικες, δεν έχει σημασία γι’ αυτούς. Χωρίς Σκύλα και Χάρυβδη, Κύκλωπες, Σειρήνες, Κίρκη και Καλυψώ.
Ώρες, μέρες, βδομάδες, μήνες, γεμάτες ρουτίνα και στέρηση. Απομονωμένοι από τον κόσμο, το φρέσκο φαΐ, την οικογένεια, τον έρωτα! Ναι, ώρες–ώρες, αυτό δεν υποφέρεται!
Με αδρές γραμμές το πορτραίτο του σύγχρονου ναυτικού.
Στις 1 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 20ης Νοεμβρίου το πλοίο ήταν έτοιμο, στις 2 η άγκυρα ήταν στη θέση της και στις 3 ο πιλότος είχε επιβιβαστεί για ακόμα μια φορά όχι στο σημείο που έπρεπε αφήνοντάς με να μπω αρκετά στο δίαυλο μόνος. Όπως έχω πει κι άλλες φορές, αυτή η τακτική είναι φυσικό φαινόμενο σε χώρες σαν τη Βραζιλία.
Η είσοδος στο λιμάνι του Santos μέσα στο σκοτάδι σε εξέλιξη. Οι φωτογραφίες μέσα στο σκοτάδι δεν θα μπορούσαν να είναι καλές. Δίνουν όμως και μια άλλη διασταση στα δύσκολα του ναυτικού επαγγέλματος.
To ρυμουλκό καταφθάνει...
... και το δεύτερο ρυμουκλό
FORTALEZA DE SANTO AMARO
FORTALEZA στα Πορτογαλικά σημαίνει ΦΡΟΥΡΙΟ. Βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού και χτίστηκε το 1584 για να υπερασπίζεται την πόλη και τα αγκυροβολημένα πλοία στο λιμάνι. Θεωρείται ιστορικό διατηρητέο ​​μνημείο.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

13 σχόλια :

KANTHAR0S είπε...

Στην αρχή νόμιζα Φερνάντο.

Ροδανθη είπε...

Καλησπέρα καπτα Χρήστο,φοβερό μέρος η Fortaleza έχω πάει και μου άρεσε πάρα πολύ.Είχαμε βγει έξω άπαντες, εκτός τις βάρδιες,πήγαμε σε μια παραδοσιακή ταβέρνα και φάγαμε 'σπαθιά'.Φοβερές αναμνήσεις.
Να είστε καλά!!!!

ακυβέρνητος είπε...

Παρόλο που σε διαβάζω κανα 2 χρόνια τώρα και έμαθα κάποια πράγματα για τη ζωή του ναυτικού, δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τους λόγους για τους οποίους σε ορισμένα σημεία χρησιμοποιούνται πλοηγοί. Μέχρι που είδα το παρακάτω βίντεο:
http://www.e-go.gr/news/article.asp?catid=18108&subid=2&pubid=129315270

Χρήστος Γ. είπε...

Καλό!
Στην αρχή δεν το έπιασα!

Χρήστος Γ. είπε...

Καλημέρα Ροδάνθη
Φαίνεται ότι είσαι γυναίκα ναυτικού από τα σχόλιά σου.
Εδώ όμως έχεις κάνει λάθος.
Ξέρω ότι εννοείς την πόλη Fortaleza στη βόρειο Βραζιλία αλλά η Φορταλέζα που αναφέρομαι εγώ είναι το φρούριο στην είσοδο του λιμανιού Σάντος.

Χρήστος Γ. είπε...

Αγαπητέ Πέτρο Κ.
Δύσκολη και ακαταλαβίστικη για τους περισσότερους η ζωή και το επάγγελμα του ποντοπόρου ναυτικού. Ένας άλλος κόσμος για τον οποίο δεν μπορεί κανένας να έχει άποψη αν δεν τη ζήσει.
Τα μέρη που χρησιμοποιούνται πλοηγοί δεν είναι απλώς "ορισμένα", είναι πάρα πολλά και συνεχώς αυξάνονται στοχεύοντας στην ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα!
Χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά:
1. Για την είσοδο και έξοδο από ΟΛΑ τα λιμάνια του κόσμου.
2. Για πλεύση σε ΟΛΑ τα πομάμια του κόσμου.
3. Στον διάπλου διώρυγων Παναμά, Σουέζ, Κίελου, των Μεγάλων Λιμνών του Καναδά
4. Στον διάπλου στενών όπως το Στενό Μαγγελάνου, του Ελλησπόντου, του Βοσπόρου, των Δανέζικων υδάτων κατά την έξοδο-είσοδο στην Βαλτική Θάλασσα, του Torres Strait της βόρειας και του Great Barrier Reef της ανατολικής Αυστραλίας.

Όσον αφορά την Σιγκαπούρη έχω εμπλακεί σε ανάλογο επεισόδιο ευτυχώς χωρίς απώλειες με Κινέζικο καράβι.
Στη θάλασσα συναντάς αναλογικά ότι και στη στεριά.
Ο θεός να σε φυλάει και κυρίως από τους Κινέζους ναυτικούς που είναι επικίνδυνοι ακόμα και να τους... σκέφτεσαι.
Ο πιλότος δυστυχώς είναι υποχρεωτικός μόνο όταν πρόκειται το πλοίο να μπεί στο λιμάνι ή να αγκυροβολήσει.

Επίσης ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί δεν τιμονεύουν τα καράβια. Αυτή είναι δουλειά των απλών ναυτών οι οποιοι υπακούουν τυφλά στις εντολές των παραπάνω.

Αυτά!

Ανώνυμος είπε...

Τι μου θύμισες μετά απο 40 χρόνια τελευταία φορά που πήγα !!! υπάρχει ακόμη το μπουζουξίδικο του Πατσά?? <<Ζορμπας) και απέναντι η καφετέρεια ???

Χρήστος Γ. είπε...

Η απάντηση δόθηκε και στην ανάρτηση "Στο λιμάνι του Santos" αλλά ας την επαναλάβω κι εδώ.
Δεν τα πρόλαβα. Άλλωστε έχουμε, όπως καταλαβαίνω, διαφορά ηλικίας χωρίς πια κι εγώ να είμαι νέος.
Ο Πατσάς όπως έχω μάθει έχει πεθάνει και το μπουζουξίδικο ήταν στην Παρανάγκουα...
Τα λιμάνια σε όλο το κόσμο έχουν Φιλιππινοποιηθεί!

Ανώνυμος είπε...

Ναι οπως φαίνεται εχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας , μιλώ για την επογχή του 1975-78 .Ο Πατσάς είχε το μπουζουξίδικο <> στο Σάντος απένταντι από την καφετέρια cavo d oro . Ηταν χιώτης και επαιζε καλή πόκα . Βλεπεις καθισα εκεί μερικούς αξέχαστους μήνες . Να εισαι καλά καλά ταξίδια αν ταξιδεύεις ακόμη

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο φίλε ίδια σειρά είμαστε τότε άκουγαν Έλληνα και έτρεχαν από λιμάνια σε λιμάνια της Βραζιλίας καπετάν Χρήστο αν δεν κάνω λάθος είσαι απο τον Βόλο πόσο χρονών είσαι 58 τωρα

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο φίλε ίδια σειρά είμαστε τότε άκουγαν Έλληνα και έτρεχαν από λιμάνια σε λιμάνια της Βραζιλίας καπετάν Χρήστο αν δεν κάνω λάθος είσαι απο τον Βόλο πόσο χρονών είσαι 58 τωρα

Ανώνυμος είπε...

Αντί να ρωτήσουν για την κατάστασή τους τον Λούλα και την Ρούσσεφ που έκατσαν περί τα 9 χρόνια στην εξουσία, γιατί να μην ρωτήσουν καλύτερα τους Αμερικάνους που απομυζούσαν ΟΛΗ την ήπειρο κοντά στα 60 χρόνια; Δεν είναι η ουρά το βόδι, λένε στο χωριό μου και καλό θα είναι αν θέλεις να κάνεις πολιτική να μας το πεις γιατί εμείς εδώ μπαίνουμε για να θυμόμαστε τις θαλασσινές αναμνήσεις μας κι όχι για... κατήχηση.

Χρήστος Γ. είπε...

Αγαπητέ θα γράφω ότι θέλω, όποτε θέλω, κι εσύ - αν και όταν επιθυμείς - θα μπαίνεις να διαβάζεις αυτά που γράφω.
Δεν θα διαμορφώσω τα κείμενά μου στα μέτρα σου και κανενός άλλου. Αρέσουν δεν αρέσουν αυτά είναι. Γράφω στο ίδιο ύφος εδώ και χρόνια.
Επίσης η προσωπική πολιτική γνώμη και άποψη καθώς και τα "πιστεύω" μου γενικώς δεν αποτελούν κατήχηση. Αν την αντίθετη θέση από τη δική σου την θεωρείς κατήχηση τότε κακώς κάνεις που με διαβάζεις.
Δεν γράφω κατά παραγγελία αλλά όπως γράφω και στην ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ του blog: "δεν είμαι επαγγελματίας του είδους και γράφω γιατί νοιώθω όμορφα μ΄αυτό που κάνω. Έτσι δεν θα αφήσω κανένα να μου χαλάσει το κέφι"
Ο "Εξάντας λοιπόν είναι αυτός που είναι και οι λιγοστοί που τον διαβάζουν ξέρουν γιατί το κάνουν ακολουθώντας με στα ταξίδια μου και στις σκέψεις μου που είναι αυθεντικές, αρέσουν δεν αρέσουν, είναι ο εαυτός μου και γράφονται σε πολύ δύσκολο, ακραίο περιβάλλον όπου κατηχήσεις και συμφέροντα δεν έχουν θέση.
Να είσαι καλά!