Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Η φαβέλα...

Πριν αφήσουμε τη Βραζιλία πίσω μας, όλες τις μέρες που το καράβι βρίσκονταν πλαγιοδετημένο στο λιμάνι του Santos ένας διαφορετικός τραγικός κόσμος απλώνονταν στα δεξιά μας πίσω από τα μέσα φορτωεκφόρτωσης, το σιλό, εκατό μέτρα μακριά μας.

Μια φαβέλα.

Οι απόκληροι της ζωής. Η φτώχεια «στολισμένη» με όλα τα παράσημά της. Η μισή εικόνα, που χαρακτηρίζει το λαό μιας χώρας αντιθέσεων αυτού του πλανήτη. Της «σύγχρονης» Βραζιλίας!
Ο πλούτος, ο αντίπαλός της. Η άλλη μισή εικόνα. Μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα με πολύτιμα στολίδια στον «στάνταρ εξοπλισμό» του, μέρος της ύπαρξής του. Φτιασιδωμένος εκ γενετής!

Αντιθέσεις, διαφορές αγεφύρωτες. Δύο κόσμοι ό ένας απέναντι στον άλλον.

Από τη μία η φαβέλα πονάει, κλαίει, πεινάει, μισεί, αμφισβητεί, κλέβει, σκοτώνει, πεθαίνει!
Από την άλλη ο πλούτος χαίρεται, διασκεδάζει, αδιαφορεί, αγνοεί, αλλά κι αυτός μισεί, αμφισβητεί, κλέβει, σκοτώνει, πεθαίνει!
Σε αρκετά δείχνουν να ταυτίζονται. Στα αίτια διαφέρουν.
Ένα πρωί στο γραφείο μου παρατηρώντας έξω από το φινιστρίνι, ενώ μιλούσα με τον πράκτορα, διακόπτοντας την κουβέντα μας περί πλοίου και φορτίου, χωρίς να γυρίσω να τον κοιτάξω είπα:
- Άλλη μια φαβέλα!
- Ναι, άλλη μια φαβέλα. Γίνεται Βραζιλία χωρίς φαβέλες; είπε και χαμογέλασε.
- Νοείται Λατινική Αμερική χωρίς φαβέλες; του απάντησα. Συμφώνησε κουνώντας το κεφάλι του.
- Δεν είναι όμως ότι χειρότερο αυτό που βλέπεις. Είναι ένας οικισμός σχετικά σε καλό επίπεδο διαβίωσης.
Τρόμαξα! Το μόνο που δεν έβλεπα ήταν το «καλό επίπεδο διαβίωσης», αλλά αφού το έλεγε κάτι θα γνώριζε παραπάνω.
Το μυαλό μου πήγε ξανά πίσω στην Κολομβία στην είσοδο του ποταμού Magdalena που οδηγούσε στην Barranquilla αλλά και στις Marivelles των Φιλιππίνων.
Είχε δίκιο! Προσγειώθηκα!
Υπάρχουν και χειρότερα. Πάντα θα υπάρχουν τα χειρότερα!
Κάνω παρένθεση και απευθύνομαι στους Έλληνες του 2013 που όταν αναφέρονται στην Ελλάδα του σήμερα, του χρέους, των ελλειμμάτων, της παρακμής, της ανεργίας, της διαφθοράς, της κατάπτωσης των ηθών, των πολλών και τεράστιων προβλημάτων, της υποβάθμισης της ποιότητας της ζωης μας, μιλάνε για μεσαίωνα και για πόλεμο. Άκουσα έναν να εξισώνει την εικόνα της χώρας με αυτή της Παλαιστίνης αν και δεν είχε πάει ποτέ! Μια βόλτα σε μέρη σαν κι αυτά κάνει τον άνθρωπο σοφότερο!
- Όσες φορές έχω έρθει στο Santos έχω παρατηρήσει ότι μέσα στο λιμάνι ανάμεσα σε σιλό και φορτία δίπλα στο νερό, είναι χτισμένοι τέτοιοι οικισμοί! είπα συνεχίζοντας την κουβέντα.
- Η φτώχεια προσαρμόζεται σε κάθε περιβάλλον, δεν έχει άλλη επιλογή! Βλέπεις εκείνους τους οικισμούς στο βάθος πάνω στο βουνό;
- Ναι.
- Φαβέλες είναι! μου απάντησε.
Η φαβέλα και οι φαβέλες στην πλαγιά του βουνού
Δεν πρόκειται για κάποια ειδική ομάδα ανθρώπων σαν τους δικούς μας τσιγγάνους που, μέχρι ορισμένου σημείου, τη ζωή που κάνουν την γουστάρουν. Εκατομμύρια άνθρωποι στη Βραζιλία ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Δεν είναι επιλογή τους. Η φτώχεια υπαγορεύει τους κανόνες της σκληρής ζωής που τους έμελλε να ζήσουν πάνω στη γη, τους οδηγεί.
Οι φαβέλες στην πλαγιά του βουνού
Όπου δεν πάνε οι πλούσιοι πηγαίνουν οι φτωχοί και στήνουν εκεί μόνοι τους καλύβες με τσιμεντόλιθους, λαμαρίνες, ξύλα! Όπου βρουν χώρο, με ότι βρουν! Χωρίς καμιά υποδομή χτιζουν ολόκληρες πολιτείες, αυθαίρετες!
Οι φαβέλες στην πλαγιά του βουνού από πιο κοντά
Η θάλασσα δίπλα τους μέσα στη βρώμα. Η παλίρροια, η άμπωτης και η πλημμυρίδα, ανάλογα με την ώρα, πάει και φέρνει τα σκουπίδια που οι ίδιοι πετούν.

Και στα εκατό μέτρα μακριά τους βαπόρια «θηρία» φορτώνουν μέρα νύχτα εκατομμύρια τόνους σιτηρά για να τα μεταφέρουν χιλιάδες μίλια μακριά να θρέψουν άλλους λαούς, λες και εδώ έχουν λύσει το πρόβλημα της πείνας, της ανέχειας, της - σχεδόν - απόλυτης φτώχειας. Αφελής σκέψη αλλά...

Και λέω «σχεδόν» γιατί η «γνήσια» απόλυτη φτώχεια, το λέω για ακόμα μια φορά και θα συνεχίσω να το θυμίζω, είναι «προνόμιο» της Αφρικής.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

10 σχόλια :

KANTHAR0S είπε...

Τίποτα δεν είναι τόσο κακό, ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο.

Πιγκουίνος είπε...

Και αυτοί οι άνθρωποι μας δανείζουν χρήματα για να μπορούμε να πληρώσουμε τους Φωτόπουλους!

μαχαιρης είπε...

Μακαρι να εκανες ΔΕΚΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ τετοιες...
Αυτα που ξερεις..Και εχεις δει...
Πρεπει να τα πεις σε ολους, με τα δικα σου λογια...
Ξερεις πραμματα..ΠΟΥ ΜΟΝΟ εσυ μπορεις να τα ξερεις...

Μιλα λοιπον...!!

Black~Martini είπε...

και εμεις να γινουμε σοφοτεροι ή να δουμε πως να διασφαλισουμε την ανθρωπινη αξιοπρεπεια μας???...Καλημερα απο Κερκυρα,καπετανιε!

Χρήστος Γ. είπε...

Σ' ευχαριστώ φιλε μου.
Οι καλές αναρτήσεις βέβαια δεν γίνονται στα καλά καθούμενα.
Εικόνες αληθινές είναι που τις φωτογραφίζω και περιγράφω.

Όσον αφορά το "Μιλα λοιπον...!!" ερωτώ:
Πού και πως, πέρα από τον "ΕΞΑΝΤΑ";

Χρήστος Γ. είπε...

Το διαζευτικό "ή" με μπερδεύει.
Δηλαδή και τα δύο δεν μπορούμε να τα πετύχουμε;

Χρήστος Γ. είπε...

Σωστό!

Χρήστος Γ. είπε...

Και κάποιοι εδώ πάνε να μας τους κάνουν πρότυπα.
Η Βραζιλία σαν χώρα-γη είναι πάμπλουτη.
Ο πλούτος της αυτός όμως δεν περνάει στον πληθυσμό της.
ΤΡΙΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ!
Δυστυχώς!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα.Εγώ βλέπω ωραιότατα εξοχικά με φως,νερό,τηλέφωνο.Μια πιο προσεκτική ματιά θα αποκαλύψει επίσης δορυφορική τηλεόραση!!! και βέβαια κοιτάξτε πόσοι τυχεροί έχουν σκάφος!Επίσης είναι προφυλαγμένα μέσα σε λιμάνι και δεν κινδυνεύουν να τα πάρει η θάλασσα όπως τα δικά μας στη δυτική Πελοπόννησο.Με θυμό λοιπόν σου λέω ό,τι μια βόλτα από τη φούστα της μάνας μου ως την τσέπη του πατέρα μου με έκανε να πιστεύω ό,τι όχι Παλαιστίνη δεν είμαστε αλλά μάλλον Νταρφούρ και εσύ προσπαθείς να μου αλλάξεις μυαλά με την προτροπή του μαχαιρη "Μιλα λοιπον".ΟΧΙ! δεν θα σας περάσει!!!
Συγγνώμη για την πολυλογία.
Υπογραφή:Ανώνυμος.
Και για τη βάφτιση:Ματθαίος Θάνος :-)

Σοφία Ζ. είπε...

Η ιδιότυπη φτώχεια της Λατινικής και Νότιας Αμερικής - μιλάμε για τις πλουσιότερες σε πρώτες ύλες, ορυκτά, πετρέλαιο, πολύτιμους λίθους, χρυσό, μέχρι και ουράνιο χώρες στον κόσμο - όπου οι λευκοί κατά κύριο λόγο αποτελούν την άρχουσα τάξη και οι υπόλοιποι αποτελούν εν δυνάμει εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, στις παρυφές του πλούτου και ικανοποιούνται με τα ξεροκόμματα που τους πετάνε και οι ίδιοι, μέσα στην απόλυτη και χειραγωγούμενη αμάθειά τους, νομίζουν ότι κερδίζουν. Αυτοί οι άνθρωποι από τις φαβέλες, συμμετέχουν στο καρναβάλι του Ρίο, από τις φαβέλες βγαίνουν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές, αλλά δεν θα ακούσουμε για γιατρούς και δικηγόρους. Αρτος και θεάματα μόνο.
Αποικιοκρατία στο μεγαλείο της. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ σε καμιά περίπτωση να δεχθώ σύγκριση με τη φτώχεια εκεί, γιατί η φτώχεια εκεί είναι σκοπούμενη, εν αντιθέσει με την Αιτή (οι άνθρωποι τρώνε μπισκότα λάσπης με βούτυρο) ή με χώρες της Αφρικής και ειδικά περιοχές που λιμοκτονούν.
Δεν μπορώ να πω δόξα τω Θεώ καλά είμαι γιατί εκεί (στη Βραζιλία) πεινούν και είναι χειρότερα. Ας ξυπνήσουν, ας βρεθούν ηγέτες εκεί και ας διεκδικήσουν το δίκιο τους. Οι Αγώνες θέλουν και θυσίες. Ως προς την φτώχεια άλλων περιοχών μαζί σου Καπετάνιε.
Δεν μπορώ να ακούω το κλάμα της κυρίας που δεν μπορεί πια να συντηρήσει το τζιπ των 4.000 κυβικών και δεν σηκώνει το μισό Παρίσι σε ψώνια, να λέει ότι υποφέρει και να συγκρίνει την κατάσταση που έχει περιέλθει με την Κατοχή και την ...Ζιμπάμπουε. Ούτε μπορούμε να ζητάμε δανεικά από την Πορτογαλία και την ... Λετονία (θυμηθείτε με όμως σε 1-2 χρόνια, η νέα "Κύπρος", ένα offshore τραπεζικό κέντρο πληρως ελεγχόμενο από την Γερμανία) για να διατηρούμε ένα σάπιο γαγγραινικό καθεστώς που μας σκοτώνει αργά αργά. Μεγάλη συζήτηση σε λάθος χρόνο και χώρο. Την καληνύχτα μου.