Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Στη ράδα της Paranagua

Στη μονοτονία της ράδας...
Οι πρώτες πληροφορίες έλεγαν για φόρτωση στις 16 του μηνός.
Το φθινόπωρο όμως δεν αστειεύεται, έχει βροχές κι αυτό το φορτίο αν βραχεί θα σαπίσει. Ο Μάιος στο νότιο ημισφαίριο αντιστοιχεί με τον Νοέμβριο τον δικό μας. Τις επιπλέον καθυστερήσεις τις θεωρώ σίγουρες.
Υπάρχουν κι άλλοι...
Είναι κι αυτό μια παρηγοριά...
 Δεν είναι κι άσχημα αρκεί να μη με πιάσει πάλι το παράπονο. Αλλά ήταν και παράξενες οι μέρες εκείνες τότε, πασχαλινές, και πάντοτε τέτοιες μέρες η μοναξιά... πονάει!
Και δεν είναι λίγοι...
Όπου κι αν γυρίσεις το κέφάλι σου παντού βαπόρια...
  Οι βροχές διαδέχονται η μία την άλλη και οι καθυστερήσεις το ίδιο. Μια μέρα βροχερή, μια μέρα πίσω η φόρτωση. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται εδώ και μέρες κι έτσι έχουμε φτάσει στις 26 του μηνός Μαΐου και είμαστε ακόμα εδώ.
Μικρά, μεγάλα...
Φορτωμένα, ξεφόρτωτα...
Πριν δύο-τρεις μέρες σε τρία βαπόρια της… «γειτονιάς» μας, και τα τρία με Φιλιπινέζικο πλήρωμα, τους τελείωσαν τα απαραίτητα. Στο ένα το κρέας και το ρύζι, στο άλλο το ρύζι και στο τρίτο το… νερό!
Τονίζω την εθνικότητα των πληρωμάτων γιατί γνωρίζω τον τρόπο σκέψης τους. Γι’ αυτούς αυτό που μετράει είναι το σήμερα. Για το αύριο «έχει ο Θεός».
Ούτε στο νερό δεν μπορούν να κάνουν διαχείριση οι αθεόφοβοι! Τότε είναι που αρχίζουν τα προβλήματα που πολλές φορές είναι και άλυτα!
Περιμένουν τη σειρά τους...
Πλήξη, βαριεστημάρα...
Τα πράγματα βέβαια αρχίζουν σιγά-σιγά να σφίγγουν και για μας, αν και «βαστάμε» ακόμα. Την 1η Ιουνίου κλείνουμε τρεις μήνες που έγινε ο τελευταίος ανεφοδιασμός στην Νέα Ορλεάνη και κάτι λίγα στο Itaguai θεωρώντας τότε ότι στην Παρανάγκουα δεν θα υπήρχε αυτή η μεγάλη καθυστέρηση και τα απαραίτητα θα τα παίρναμε από εκεί για το μεγάλο ταξίδι, πράγμα που θα συμβεί μόλις μπούμε στο λιμάνι. Στο εξής κάθε μέρα που θα περνάει θα χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή στη διαχείριση των τροφίμων. Νερό ακόμα έχουμε!
Οι μέρες τελειώνουν...
Κι ένα καλό: Όλες αυτές τις μέρες ευτυχώς ο καιρός ήταν καλός!
Οι μέρες της ράδας όμως τελειώνουν. Στις 29 του μηνός πάμε για φόρτωση και στις 31 αναχωρούμε. Άντε να κάνω λάθος 1 μέρα στον υπολογισμό μου.
Δεν έλειψαν βέβαια και κάποιες όμορφες είκόνες!
Ένα ολοστρόγγυλος μήνας αναμονής, αποκλεισμένοι από τον άλλο κόσμο, κλείνει στην Paranagua. 

Συνεχίζεται...

Chrisgio

4 σχόλια :

aisiodoksos είπε...

Αγαπητέ κ. Χρήστο, πραγματικά αυτό το ιστιολόγιο είναι εκπληκτικό.Μακάρι να ήταν δυνατό να ενημερωνόταν συχνότερα.Συνέχεια περιμένουμε με ανυπομονησία κάθε νέα ανάρτηση.Ταξιδεύουμε νοερά μαζί σας.Οι ναυτικοί είστε πραγματικοί ήρωες, άξιοι θαυμασμού και κρίμα που πολλές φορές η ελληνική κοινωνία δεν το πράττει.Θα ήθελα να κάνω και μια ερώτηση.Το πλοίο που βρίσκεστε τώρα είναι το anastasia c? να είστε πάντα καλά.

Ανώνυμος είπε...

Που βρίσκεσαι τώρα;; (Σωτήρης)

Χρήστος Γ. είπε...

Φίλε μου σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Η ενημέρωσή του ιστολογίου γίνεται όταν αυτό είναι δυνατόν που σημαίνει:
1. Ύπαρξη διαδικτύου
2. Ανάλογη χώρα που να το επιτρέπει
3. Ύπαρξη κατάλληλου δορυφορικού email.
4. Καλός καιρός που να σου επιτρέπει να καθίσεις να γράψεις.
5. Καθαρό μυαλό.
6. Όρεξη για γράψιμο.
7. Να υπάρχει κάτι να πεις.
8. Και το κυριότερο να είναι αληθινό. Οι Λεστριγόνες και οι Κύκλωπες δεν συχνάζουν στο μυαλό μου.

Όταν λοιπόν οι περιστάσεις το επιτρέπουν ο "Εξάντας" θα ενημερώνεται, αφού και όρεξη έχω και πολλά έχω να εξιστορίσω, και ειδικά όταν ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι σαν και σένα που με τιμούν με την παρακολούθησή του.

Οι ναυτικοί δεν είναι ήρωες, απλοί επαγγελματίες που παλεύουμε για το καλό των οικογενειών μας.

Το πλοίο που ΗΜΟΥΝ μέχρι πριν λίγες μέρες δεν είναι αυτό που αναφέρεις.

Σήμερα βρίσκομαι πίσω σπίτι μου στο Βόλο μετά από 10 μήνες μπάρκο.

Σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά και να τα λέμε τώρα συχνότερα.

Χρήστος Γ. είπε...

Σωτήρη, η απάντηση είναι ότι τώρα βρίσκομαι πίσω σπίτι μου στο Βόλο μετά από 10 μήνες στη θάλασσα. Γύρισα πριν 3-4 μέρες.
Σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά και να τα λέμε τακτικά.